Afif Yesari
Elazığda doğdu. Yazar Mahmut Yesari'nin oğludur. Ortaokulu terk ederek okul yaşamına son verdi. Kendi kendini yetiştirdi. Tiyatro ve sinema oyunculuğu da içinde olmak üzere birçok iş yaptı. Yazılar yazdı, kitaplar hazırladı. Birçok çeviri yaptı. Bazılarını Muzaffer Ulukaya takma adıyla imzaladığı iki yüz kadar dedektif romanı (büyük bir bölümü sahte Mike Hammer romanları) yazdı. Tanin, Son Havadis, Hürvatan, Dünya gazetelerinde ve Hayat dergisinde gazeteci-yazar olarak çalıştı. Dergi ve gazetelerde magazin, sinema eleştiri yazıları yazdı. Gazetecilik dışında zaman zaman aktörlük yaptı; İstanbul Şehir Tiyatrosunda, özel tiyatrolarda ve filmlerde rol aldı. Radyo oyunları ve skeçler kaleme aldı. İTÜ Televizyonunda yayımlanan ilk yerli TV oyununun senaryosunu yazdı. Düşünce Tiyatrosu adını verdiği tiyatroda diyalogu kaldırıp piyes kahramanının düşüncelerini spikerin ağzından aktaran bir tekniği ilk uygulayan oyun yazarı olarak ün kazandı. Bu tür tiyatro üzerine kurumsal yapıtlar da yayımladı.
Ağustos 1989'da yaşama gözlerini yumdu.
Kendi adıyla yazdığı bazı kitapları
Öyküleri
Tren Yolu (1949)
Hafta Tatili (1954)
Oyunları
Olduğu Gibi (1966)
Uzak (1966)
Soytarının Biri (1967)
Röportaj Kitabı
İşte Beyoğlu (1950)
Şiir Kitabı
Boşluk (1970)
Gülmece Romanları
Hengame (1979)
Şalter (1984)
Anı Kitapları
İstanbul Hatırası (1987)
Çay ve Simit (1989)
Elazığda doğdu. Yazar Mahmut Yesari'nin oğludur. Ortaokulu terk ederek okul yaşamına son verdi. Kendi kendini yetiştirdi. Tiyatro ve sinema oyunculuğu da içinde olmak üzere birçok iş yaptı. Yazılar yazdı, kitaplar hazırladı. Birçok çeviri yaptı. Bazılarını Muzaffer Ulukaya takma adıyla imzaladığı iki yüz kadar dedektif romanı (büyük bir bölümü sahte Mike Hammer romanları) yazdı. Tanin, Son Havadis, Hürvatan, Dünya gazetelerinde ve Hayat dergisinde gazeteci-yazar olarak çalıştı. Dergi ve gazetelerde magazin, sinema eleştiri yazıları yazdı. Gazetecilik dışında zaman zaman aktörlük yaptı; İstanbul Şehir Tiyatrosunda, özel tiyatrolarda ve filmlerde rol aldı. Radyo oyunları ve skeçler kaleme aldı. İTÜ Televizyonunda yayımlanan ilk yerli TV oyununun senaryosunu yazdı. Düşünce Tiyatrosu adını verdiği tiyatroda diyalogu kaldırıp piyes kahramanının düşüncelerini spikerin ağzından aktaran bir tekniği ilk uygulayan oyun yazarı olarak ün kazandı. Bu tür tiyatro üzerine kurumsal yapıtlar da yayımladı.
Ağustos 1989'da yaşama gözlerini yumdu.
Kendi adıyla yazdığı bazı kitapları
Öyküleri
Tren Yolu (1949)
Hafta Tatili (1954)
Oyunları
Olduğu Gibi (1966)
Uzak (1966)
Soytarının Biri (1967)
Röportaj Kitabı
İşte Beyoğlu (1950)
Şiir Kitabı
Boşluk (1970)
Gülmece Romanları
Hengame (1979)
Şalter (1984)
Anı Kitapları
İstanbul Hatırası (1987)
Çay ve Simit (1989)