Âşık İsen Hiçbir Şeye Takılma.

Futbolcu · 24 Eki 2015

Âşık isen hiçbir şeye takılma.
-Hiç gitme, dedi Âşık.

-Seven sevdiğiyle zaten, her hâl - ü kârda birliktedir, dedi Mâşuk. Hasret olmakla ayrı kalmak başka şeyler. Ayrılık hisseden, zamanla itimâdı, ümîdi, hüsn-ü zannı, inancı da kaybeder. Âşık isen hiçbir şeye takılma. Görebilen göz için, olmuşta, olanda ve olacakta, sadece hayır vardır; ama işte, yalancının mumu yatsıya, âşık olmayanın râbıtası, zorluk gelinceye kadardır.
Neslihan Nur Türk

Futbolcu · 24 Eki 2015

Âşık düşerken kuyuya, yoktur işinde alengir.
Merdivensiz çıkartır Yâr, kopsa bile âdi zencir.

Futbolcu · 24 Eki 2015

“Mecnûn olmayan, onun hâllerinden de, yasından da, bayramından da bîhaberdir. Aşk anlatılmaz, âşık anlaşılmaz… Kimse bir başkasının aşkını anlayamaz…
Aşk, parmak izi gibidir. Aynaları olmakla birlikte, aynısı yoktur. O hâlde, sana tuhaf gelse de, mecnun kimseyi hor görme.”
Neslihan Nur Türk

Futbolcu · 24 Eki 2015

- Sen benim aynamsın, dedi Aşık!
-Aynansam, orada gördüğün ve seni rahatsız eden şey sendedir. dedi Maşuk. Aynansam, orada gördüğün, sevdiğin ve vazgeçemediğin de sensin. Aynansam, yalanım olmaz.Aynansam, bende seyrettiğin sana dair hakikati güzelce hazmet. İstediği cevabı vermedi, ''çok güzelsin'' demedi diye ayna kırmak, Pamuk prenses masalındaki kötü kalpli cadının işi, senin değil. Sen engin ol, endin! Aynansam, bende gördüğün, asıl hep senin rengin..

Futbolcu · 24 Eki 2015

Belki de diyeceksin ki, neye açacağım gözlerimi? Onu bilmeyecek ne var a canım! Ağyâre değil, Yâr’e açacaksın elbet! Helâle, güzele, güne, güneşe açacaksın! Sakın deme ki “benim gözlerimin harcı değil bu bakış!” Sen yeter ki teslim ol, zaten, gücünü aşan, içini sızlatan yerde, “kuvvetine halel, teslimiyetine zaaf gelmesin” diye, gözlerine mendili bağlamasını da bilir sevenlerin. Dediğimi anlamadıysan, İbrahim aleyhisselâmın, oğlu İsmail’i kurban edeceği sırada yaptıklarını düşün. Kavi ol! Cesur ol! Rızaya ermek yolunda canın yanıp dursa da, canan bildiklerini kurban vermek, yolunun tam önünde, şart olarak dursa da, tereddütsüz muti ol!

Şimdi, gel bak şu Hak dostlarının çektiği zorluklara da, kapatma gözlerini! Seyret... Sevenler sıkıntı örtüsünü nasıl da bürünüyor gör! Sevdim diyen, nasıl da çeşit çeşit imtihanla sınanıyor, bak! Sen bakışı ilaca benzeyensin. Diğer yandan, kıyamam ki, “kapat gözlerini kimse görmesin!”

Futbolcu · 24 Eki 2015

Sandılar ki yüz, bir çift gözden, dudaktan, yanaktan ibaret. Halbuki onların hepsi, sadece kabuktan ibaret. Yüzü güzel kılan özdü. Bilen bildi, bilmeyen yoluna gitti. Sandılar ki sadece karşısındayken seyredilir yüz. Hayır değil! Yemenden seyreden Karâni gibi, kimileri uzaktan seyre dalar da dibindekinin göremediği güzelliklerin tadıyla sarhoş olup dolanır.

Şimdi, kıymetlinsem, kapatma gözlerini! Perdeleri inse de, açık kalsın penceren! Seyret... Zira aşığın devası maşukunun yolunu gözlemektir. Maşuka safâ olur, yeter ki aşığı “gözüm yollarda” desin. Diğer yandan, sakınırım, ”kapat gözlerini, kimse görmesin!”

Futbolcu · 24 Eki 2015

Vakit gece yarısını geçti. Herkes yumdu gözlerini. Bedenler uyudu, ruhlar dolaşıyor. İşte tam da bu demler, yazmanın vaktidir. Madem öyle, pek eski bir taş plaktan yükselen tambur sesi eşliğinde, yanık bir kahve gelsin yoldaşlığa! Zaten uyku dediğin, ancak sevgili bir dostla beraberken kaçar. Madem uyku kaçmıştır, gözlere şöyle simsiyah bir sürme çekmeli ve bakmalıdır artık. Nereye? Ötelere... Ama gidebildiğince, alabildiğince, uzanabildiğince öteye...

O halde şimdi, sevdiğinsem, arkadaş ol bana. Çoğunun uyuyup kaldığı şu sırada, kapatma da gözlerini, seyret... Aşığın şifâsı, mâşukunun yüzüdür. Maşukun safâsı, aşığının bakışıdır, neylesin. Diğer yandan, kıskanırım, “kapat gözlerini, kimse görmesin!”.

Futbolcu · 24 Eki 2015

Meğer celâl hem helâl, hem kesin hakmış bazen…

Sordu: Kimin canı yanar? Dövenin mi dövülenin mi?

-En çok “sevenin” içi yanar. Hele de çok sevdiği birine, kendi elleriyle acı ilaçlar içirmek zorunda kalınca insan, ah ne büyük imtihan! Kıyarken içi kıyılır insanın. İğnesini batırırken, bir yandan da canı gider arının… Kızar döver, çocuktan çok içi yanar ananın. Ve insan, kendi ateşinin körüğüdür çoğu zaman. O halde, imtihan meydanında, adam akıllı ve insaflı olmak, mazlum atlar adına, mertçe haykırmak lazım:

-Ey yaramaz süvari! Kılığın kırbacın tamam! Fiyakan cakan yerinde! Kendince iyi de usul biliyorsun; ama o üstüne çıkıp durduğun, binek atı değil, özgür ruhlu bir kısrak! Ve Allah’ın izniyle, başka kimsenin değil, ancak ve ancak, Rabbinin sınırları içinde yaşayacak! Sanma ki her dâim öyle, sabredecek yüküne. Bir daha yelten hele, gör bak, neler olacak!

Futbolcu · 24 Eki 2015

Gel, dilediğince yak kül eyle vârımı!
Ürkmelerden uzaklardayım, beklediğim bu yerde.
Gel, dilediğince al götür şu cânımı!
Gülmelerden uzaklardayım bıraktığın bu yerde.

Futbolcu · 24 Eki 2015

Sevgisine nazar değdi, Âşık bir gün:

-Küstüm, dedi.

Bunu öğrenince Mâşuk, bir hikâye anlattı:

-Tavşan dağa küsmüş de, dağın haberi olmamış. O vakit Tavşan, olanca sesiyle bağırarak, niçin küstüğünü dağa duyurmuş. Dağ:

-Ah tavşan ah! Sen nelerle uğraşıyorsun, ben nelerle, demiş. Şu küstüğün, çakıl taşı kadar küçük mesele. Keşke yamacımdaki o çakıllara takılacağına, doruğumdaki şu manzaranın tadını alaydın. Alçaklarda bunalmak yerine, yükseklerde ferahlayaydın. Gerçi, çıkıldıkça şartları ağırlaşan bir havam, doruklarına herkesin varamadığı zorlu bir yapım var. Bu sebeple, nice dağcı günlerini verdi ya, tırmanıp menzîle eren henüz olmadı; fakat bu, bendeki umûdu soldurmadı. İnançla bekliyorum. Çünkü her şeye rağmen, canını dişine takarak tüm zorlukları aşkla aşacak ve burcuma bayrak dikmeyi başaracak olan yiğidin varlığını seziyorum.

-Ya ben!? Demiş Tavşan… Ya ben ne olacağım?

-Sorunun cevâbı sende, demiş Dağ. Sen, ya azmedip o yiğit olacaksın, ya da çakıllarla oyalanan, yüzü asık, küçük bir tavşancık olarak kalacaksın. Cevap sende. Ben sâdece seyrediyorum.

Futbolcu · 24 Eki 2015

Sokaklarda, kol kasları kuvvetli, kalp kasları zayıf nice varlık dolaşıyor. Bunun insan cinsinden olması ne kadar da üzücü. Gün öyle gün ki artık, hayvanlar âleminden nice insanlık manzarası seyretmenin mümkün olduğu gibi, insanlar âleminden, nice hayvanlık manzarası seyretmek de mümkün.

Ey Velî olan Rabbimiz! Bizi “belhüm edal” olmaktan muhafaza ve bize şerefli haller ihsan eyle, ne olur…