Tam qöğsünün ortasında bir yerin acıyacak...
Evinin seni içine sığdıramayacak kadar dar olduqunu faRk edeceksin...
Sokağa fırLayacaqsın...
Sokaklar da dar qeLeceq...
Tıpkı vücudunun yüreğine dar geldiği qibi...
Ne denizin mavisi açacak içini, ne pırıL pırıL gökyüzü...
kendini taşıyamayacaq kadar çoq büyüyeceq,bir yandan da kaybolacak kadar küçüleceqsin...
BiriLeri sana bir şeyLer anLatacak durmadan...
"ÖnemLi oLan sağLıq."
"Yaşamaq güzeL."
"Boşver,herşey unutuLur."
Sen hiçbirini duymayacaqsın...
Göz yaşLarından etrafı göremez haLe geLeceqsin...
Ondan öLmesini isteyecek kadar nefret edeceq,
az sonra koLLarında öLmeq isteyecek kadar çok seveceqsin...
Hep ondan bahsetmeq isteyeceqsin...
"ÖLüme çare buLundu" ya da "Yarın kıyamet kopacaqmış"
deseLer başını kaLdırıp Ne dedin?" diye sormayacaqsın...
YaLnız kaLmaq isteyeceqsin...
Hemde kaLabaLıkLarın arasında kaybolmak...
ikisi de yetmeyeceq...
qeçmişi düşüneceqsin...
Neredeyse dakika dakika...
Ama !.. kötüLeri atLa*****...
OnunLa geçtiqin yerLerden geçmeq isteyeceksin...
qittigin yerLere qitmek...
Bu sana hiç iyi geLmeyecek...
Ama biLe biLe yapacaksın...
Biri sana içindeqi acıyı söküp atabiLeceğini söLese,kaçacaqsın...
AsLında kurtuLmaq istedigin haLde,o acıyı yaşamaq için direneceqsin...
Hayatının geri kaLanını onu düşünerek geçirmeq isteyeceksin....
Aksini iddia edenLerden nefret edeceqsin...
Herkesi ona benzetip...
Kimseyi onun yerine koyamayacaqsın...
Hiçbir sey oyaLamayacaq seni...
iLaçLara sığınacaksın... Birkaç saat kafanı bulandıran ama asLa onu unutturmayan...
Sadece bir müddet buzLu camın arkasından seyrettiren...
Bütün şarkıLar sizin için yazıLmış gibi geleceq...
Boğazın düğümLeneceq,dinLeyemeyeceksin...
Uyumak zor, uyanmak koLay oLacaq...
Sabahı ipLe çekeceksin...
Bazen de "Hiç güneş doğmasa" diyeceqsin...
Ne geceLer rahatLatacaq seni ne gündüzLer...
ÖLmeyi isteyip,öLemeyeceqsin...
BeLki çivi çiviyi söker diye can havLiyle önüne çıkana sarıLmak isteyeceqsin ... NafiLe...
Düşüncesi biLe tahammüL ediLmez geLecek...
RüyaLar göreceksin, gerçek oLmasını istedigin...
Her sıçra***** uyandığında onun adını söyLediğini fark edeceqsin...
TeLefonun çaLmasını bekleyeceksin...Aramayacağını biLe biLe...
Her çaldığında yüreğin ağzına geLeceq...
AğLamaqLı konuşacaksın arayanLarLa...
Yüreğin burkuLacak...
Canın yanacak...
Bir daha sevmemeye yemin edeceqsin...
Hayata dair hiçbir şey yapmaqkgeLmeyecek içinden...
Onun sesini bir kez daha duymak için yanıp tutuşacaksın...
DefaLarca aradığı günLerin kıymetini biLmediğin için kendinden nefret edeceqsin...
Yaşadığın şehri terk etmeq isteyeceqsin...
OnunLa hiçbir anının oLmadığı bir yerLere gidip yerLeşmek...
Ama biR umut...
OnunLa birgün biR yerde karşıLaşma umudu...
Bu umut seni gitmeKten aLıkoyacak...
GeL gitLer içinde yaşayacaKsın...
TabiKi buna yaşamaK deniLiRse
Evinin seni içine sığdıramayacak kadar dar olduqunu faRk edeceksin...
Sokağa fırLayacaqsın...
Sokaklar da dar qeLeceq...
Tıpkı vücudunun yüreğine dar geldiği qibi...
Ne denizin mavisi açacak içini, ne pırıL pırıL gökyüzü...
kendini taşıyamayacaq kadar çoq büyüyeceq,bir yandan da kaybolacak kadar küçüleceqsin...
BiriLeri sana bir şeyLer anLatacak durmadan...
"ÖnemLi oLan sağLıq."
"Yaşamaq güzeL."
"Boşver,herşey unutuLur."
Sen hiçbirini duymayacaqsın...
Göz yaşLarından etrafı göremez haLe geLeceqsin...
Ondan öLmesini isteyecek kadar nefret edeceq,
az sonra koLLarında öLmeq isteyecek kadar çok seveceqsin...
Hep ondan bahsetmeq isteyeceqsin...
"ÖLüme çare buLundu" ya da "Yarın kıyamet kopacaqmış"
deseLer başını kaLdırıp Ne dedin?" diye sormayacaqsın...
YaLnız kaLmaq isteyeceqsin...
Hemde kaLabaLıkLarın arasında kaybolmak...
ikisi de yetmeyeceq...
qeçmişi düşüneceqsin...
Neredeyse dakika dakika...
Ama !.. kötüLeri atLa*****...
OnunLa geçtiqin yerLerden geçmeq isteyeceksin...
qittigin yerLere qitmek...
Bu sana hiç iyi geLmeyecek...
Ama biLe biLe yapacaksın...
Biri sana içindeqi acıyı söküp atabiLeceğini söLese,kaçacaqsın...
AsLında kurtuLmaq istedigin haLde,o acıyı yaşamaq için direneceqsin...
Hayatının geri kaLanını onu düşünerek geçirmeq isteyeceksin....
Aksini iddia edenLerden nefret edeceqsin...
Herkesi ona benzetip...
Kimseyi onun yerine koyamayacaqsın...
Hiçbir sey oyaLamayacaq seni...
iLaçLara sığınacaksın... Birkaç saat kafanı bulandıran ama asLa onu unutturmayan...
Sadece bir müddet buzLu camın arkasından seyrettiren...
Bütün şarkıLar sizin için yazıLmış gibi geleceq...
Boğazın düğümLeneceq,dinLeyemeyeceksin...
Uyumak zor, uyanmak koLay oLacaq...
Sabahı ipLe çekeceksin...
Bazen de "Hiç güneş doğmasa" diyeceqsin...
Ne geceLer rahatLatacaq seni ne gündüzLer...
ÖLmeyi isteyip,öLemeyeceqsin...
BeLki çivi çiviyi söker diye can havLiyle önüne çıkana sarıLmak isteyeceqsin ... NafiLe...
Düşüncesi biLe tahammüL ediLmez geLecek...
RüyaLar göreceksin, gerçek oLmasını istedigin...
Her sıçra***** uyandığında onun adını söyLediğini fark edeceqsin...
TeLefonun çaLmasını bekleyeceksin...Aramayacağını biLe biLe...
Her çaldığında yüreğin ağzına geLeceq...
AğLamaqLı konuşacaksın arayanLarLa...
Yüreğin burkuLacak...
Canın yanacak...
Bir daha sevmemeye yemin edeceqsin...
Hayata dair hiçbir şey yapmaqkgeLmeyecek içinden...
Onun sesini bir kez daha duymak için yanıp tutuşacaksın...
DefaLarca aradığı günLerin kıymetini biLmediğin için kendinden nefret edeceqsin...
Yaşadığın şehri terk etmeq isteyeceqsin...
OnunLa hiçbir anının oLmadığı bir yerLere gidip yerLeşmek...
Ama biR umut...
OnunLa birgün biR yerde karşıLaşma umudu...
Bu umut seni gitmeKten aLıkoyacak...
GeL gitLer içinde yaşayacaKsın...
TabiKi buna yaşamaK deniLiRse