Günlüğüm..

Bugün günüm kötü başlamadı, ama çokda iyi değil.
Sabah biraz geç kaldım. Canım pek birşey istemiyor. Neyi nasıl yapıcam belirsizliğim hala devam ediyor.
Kendimi yalnız hissediyorum.
Mutsuz ve depresif bir modda değilim ama çokta enerjim yok.
İnsanlar uzaktan benim harika bir hayat yaşadığımı sanıyorlar ama öyle değil.
Kağıt üzerinde herşey, insanların hayallerinde olmasını istediği gibi duruyor.
Ama bu sadece kağıt üzerinde.
Yeşil alanda portatif sandalyeye oturup takılan insanları görünce bazen onları kıskandığımı düşünüyorum.
Kıskanılmaya değmeyecek kadar basit ve sıradan bir durumu neden kıskandığımı biliyorum ve buna karşı birşey yapamamam kendimi kötü hissettiriyor. Sadece bekliyorum..

Sevemedim sinirli, kötü enerjili ve politik insanları..
arınmam lazım negatif enerji yayan herşeyden, herkesten..

Yarın akşam heykel atölyem var. Bu heykel Kursuna İyiki başlamışım gerçekten. bana çok iyi geliyor. son zamanlarda hayatımla ilgili aldığım en isabetli kararlardan biri bu kursa gitmek olmuş, aferim bana. güne güzel başlama motivasyonum oluyor.
Ama bu hafta geçen haftadan kalan heykelimi bitirip yenisine başlamam lazım artık. ancak bitirdikten sonra ne yapsam bilemedim, yarın akşama kadar karar vermem lazım ne yapacağıma.. yoksa tütsü koyma aparatı yapıcam ki onuda istemiyorum

Bu arada hala aradığım evi bulamadım..
Haftasonu Suadiye ve kalamış marinadaydım. Oralarda çok sevimli, marinaya, denize yakın güzel evler gördüm.. ama bu kadar süre avrupa yakasında ev baktıktan sonra şu anda anadolu yakasından mı alsam acaba diye düşünerek saçmalıyormuyum, onu da bilemedim..
İnsan alacağı evin hangi kıtada olacağına bile hala karar veremez mi ya? Cidden gıcık oluyorum kendime.. çekilecek biri değilim, çok net. Sevemiyorum bu saçma sapan özelliklerimi.. insanı kendinden soğutuyor..
Bu kararsızlığı aştığımda ki inşallah aşacağım, ümitliyim kendimden o zaman herşey daha güzel olacak..
İçime sinecek kadar güzel, ferah, sevimli olmak kaydıyla, Bir milyon liranında üst sınır olduğu bi ev bulacağım inşallah..Ne borç almak istiyorum, ne de kredi. borçla , krediyle ev almaktansa hiç almam daha iyi..
o borç bana hergün bana batar biliyorum..
Bilgisine, fikrine ve öngörüsüne güvendiğim biri karşıma çıkıp, hiç uğraşma bak sana şu evi buldum, hiç pişman olmayacağın, mutlu mesut yaşayacağın çok güzel sevimli bi ev buldum dese ve ona itimat ederek alsam, bu arama işlerini benim adıma halletse ne güzel olur. Ama hala hayal dünyasında yaşıyorsun, hala böyle hayaller kurmaktansa şu an alacağın evin hangi kıtada olacağını belirlesen senin için sanki daha mantıklı olacak biliyorsun dimi. Ama merak etme, herşey yoluna girecek hissediyorum, demedi deme...

Bugünüm düne nazaran daha erken başladı. 6:30 gibi huzursuz şekilde uyandım. Herhalde iç dünyam çok dingin değil şu aralar. Herhangi bir sebep yokken bile uykum kaçabiliyor artık. Ama kötü başlamadı günüm. Güzel bi kahvaltı yaptım sonra işe geldim. Yoğunluğum yok şu aralar, oyalanıyorum öyle..
uzun zamandan beri halletmek istediğim pasoport işini bugün sonunda hallettim. Buna sevindim. Hep aklında olan ama sürekli ertelediğin bir durumu çözmek insana iyi geliyor.
Bu akşam heykel kursum var, mutluyum. Ama hala ne yapacağıma karar veremedim. Ya spontan bi karar vericem yada mevcut heykellerden esinlenerek bişiler yapıcam, du bakalım..
Geçen hafta gömleğim kil içinde kaldığı için bu hafta yanıma bi tshirt alıyım demiştim, neyseki unutmadım, aldım yanıma bi t-shirt onu giyip gitcem..
öğlen yemeğini çok hafif geçirdim. 2 saat sonra kurt olurum kesin.. ya hayvan gibi yiyorum ya çok az. Hiç denge olayı yok.. bu özelliğimi de sevemedim..
Ya 0 ya 1 çalışıyorum..
hala ev bulamadım. Öyle arada bakıyorum yalandan yere ama kayda değer bi gelişme yok..
ama keyfim yerinde genel olarak ve bugün güzel bi gün olacak hissediyorum...

Bugün günüm hiç güzel başlamadı.. sabah sabah agresif bir tartışma içine girdim gereksiz yere.. biraz gerginim..

Bitirmek istediğim heykelimi sonunda dün neyseki bitirebildim. Harika olmadı ama çok kötü de değil..

Bu sana son yazım olabilir. Üyeliğimi kapatıcam..

Genel olarak hiç tadım yok bu aralar.. İnsanlara kendimi ispat etmek istemiyorum.. Ne kendimi, ne durumumu ne de sahip olduğum hiçbirşeyi.. Algı yaratarak itibar gösterilmesinden, göz boyanmasından nefret ediyorum..Ancak kafaya da çok takmamaya çalışıyorum..
Biliyorum ki güzel günler göreceğiz, güneşli günler...

Güzel günler göreceğiz çocuklar,
güneşli günler
göre-
-ceğiz...
Motorları maviliklere süreceğiz çocuklar,
ışıklı maviliklere
süre-
-ceğiz...
Açtık mıydı hele bir
son vitesi,
adedi devir.
Motorun sesi.
Uuuuuuuy! çocuklar kim bilir
ne harikûlâdedir
160 kilometre giderken öpüşmesi...

Hani şimdi bize
cumaları, pazarları çiçekli bahçeler vardır,
yalnız cumaları
yalnız pazarları..
Hani şimdi biz
bir peri masalı dinler gibi seyrederiz
ışıklı caddelerde mağazaları,
hani bunlar
77 katlı yekpare camdan mağazalardır.
Hani şimdi biz haykırırız
Cevap:
açılır kara kaplı kitap:
zindan..
Kayış kapar kolumuzu
kırılan kemik
kan.
Hani şimdi bizim soframıza
haftada bir et gelir.
Ve
çocuklarımız işten eve
sapsarı iskelet gelir..
Hani şimdi biz..
İnanın:
güzel günler göreceğiz çocuklar
güneşli günler
göre-
-ceğiz.
Motorları maviliklere süreceğiz çocuklar,
ışıklı maviliklere
süre-
-ceğiz.....
Nazım hikmet.

Gününüz güzel geçsin sevgili @Anduril.

Bugün (cuma) günüm çok güzel ve verimli geçti
Uzun zamandan beri çalışmayan bilgisayarım çalışır hale geldi. Daha da önemli ve mutlu eden de, yurtdışı seyahatlerimde çektirdiğim fotoğrafları kaydettiğim ama bi türlü nerde olduğunu bulamadığım harici hard diski sonunda bulmam oldu. O kadar anı kaybolucaktı, çok üzülürdüm çok.
Ama bugün buldum arşivimi sonunda.
Çok mutlu oldum, gerçekten çok sevindim acaba kayboldumu diye düşünmek bile geriyordu beni.. ama neyseki kaybolmamış, yüreğime oturan öküz kalktı sonunda..
Ayrıca bugün güzel bir kahvaltı organizasyonu yaptık. Sadece lokasyon ve zaman belli değil.. ama en kısa sürede yaparız umarım, hiç ötelemek istemiyorum..
çok samimi ve güzel kalpli insanlarla açık havada kahvaltı, en sevdiğim
Yaz bitmeden son bir kez daha güneşi üzerimde hissedersem, daha da bişi istemem?

Canım abim <3

sevgili anduril in günlüğü..

nasılsın ? heyşey yolunda mı ?

kapatılacak olmana üzüldüm açıkcası.. neden kapatıyorlar seni..

bende bişicikler yazayım dedim..

hatıra kalsın diye..

ne çok anı dinledin deil mi ?

heykel kursları.. kahvaltılar.. karar verilemeyen ev bulma macerası.. 8okadar tavisyede vermiştik ama dinleyen yok) (gençler hep böle biz ihtiyarları pek dinlemiyorlar)

duyguları gözlemledin ? düşüncelere eşlik ettin..

güsel zamanlar..

bende bi anı kendi sayfama deil.. buraya yazmak istiyorum..

çok yakın zamanda bi gıcık enerji kümesine denk geldim.. o kadar güsel ve ışıl ışıl ki.. gözlerini bi an bile kırpmak istemiyor insan.. sürekli bakmak istiyor.. etkileşimde bulunmak.. ondakileri almak.. hepsini bilmek.. yaşamak.. paylaşmak.. nefes almak.. farklı bir hissiyat bilemedim.. fazlasıyla sinir bozucu olduğu zamanalarda var biliyomusun ? bazen insan saçını başını yolmak istiyor.. ama şiddete karşıyız.. sadece kahkahalar esşiğinde offlayıp puffluyoruz.. sanırım burada güsel bi benzetme yapabilirim.. tıpkı "jigglypuff" gibi.. o, şarkı söleyip herkesi uyutuyor..

bknz.. kızgın bi jigglyypuff


neyse konumuzu toparlayalım.. denk geldiğimize memnunum..

bu arada umarım kapatılmazsın anduril 'in günlüğü..

keyifli zamanlar sana.. görüşmek dileğiyle

Bugün çok karışık ve garip bir gündü.
Ancak güzel mi geçti bilemedim..
Sabah çok güzel enerji aldığım biriyle konuştum, bana iyi geldi. Ancak sonrasında olanları ve tepkisini/tepkisizliğini anlayamadım..

Kafam karışık. Mutsuz değilim, çok daha kötü günlerim oldu ama kırgınım biraz..
İçim buruk. tek başıma kaldırıma oturup boş boş bakasım var.

işyerinde cuma günü yaşadığım tatsızlık üzerine biraz konuştum, meramımı anlattım. İçimdeki huzursuzluğu anlattığım için rahatladığımı hissediyorum.. buna çok sevindim.. eğer bugünü güzel bi gün ilan edeceksem sadece bu yüzden olur..

saçımı kestirdim biraz önce, rahatladım. O işi de aradan çıkarmış oldum, buda bugünü verimli geçirme adına güzel bi hamle oldu..

Yarın resim kursum var.. yarın gideceğim için mutluyum ancak 3 haftadır karakalem çalışıyorum.. ve geçen haftaki çalışmam bitmediği için yarın da muhtemelen devam edicem. Artık bitsin ve tabloya geçiyim istiyorum?

bu akşam kek yapıcam.. sıfır şeker, sıfır yağ kullanarak hazırladığım mahlepli, cevizli, fındıklı ve havuçlu ve yaklaşık bir buçuk paket tarçını içine boca ettiğim ve asla kimse tarafından yapılamayacak kadar özgün ve formülü sadece bende gizi olan kekimden yapıcağım içinde mutluyum

Bu arada hala düzgün bir ev bulamadım desem ne dersin? insan parasıyla rezil olurmu? Çok net cevap veriyorum;Olur
sürekli yapacaklarımı öteleyen halimi hiç ama hiç sevmiyorum.. gıcık oluyorum bu huyuma..

bugün birisiyle konuştum, aslında o da biraz kafamı karıştırdı bence..40 yıllık bi apartman dairesini almaktansa 0 daire almak daha mantıklı dedi.. ama ben yeni olmasından da lokasyonu önemsiyorum dedim.. ama doğru mu düşünüyorum acaba onu da Bilemedim?
kararlılığım sadece bir konuşmayla kararsızlığa evrildi hemen..
Kararsız kalmak için adeta sebep mi arıyorum yoksa gerçekten hata yaptığımı mı farketttim onu da bilemedim..
anlayacağın bu aralar hiçbirşeyi bilemiyorum...

Uzun zamandır sana yazmıyordum. hatta bir daha yazmam diye düşünüyordum. Ancak içimde olup bitenleri anlatma isteği, susma isteğimin önüne geçtiği için, yazmaya karar verdim.

Bu süre zarfı içerisinde hayatımda kayda değer çok önemli bir değişiklik olmadı. Yaklaşık 3 hafta önceki cuma günü iş yerinde çok gerilmiştim. Ancak sonrasında herşey yoluna girdi gibi.
belkide o gerginlik tatsızlık kotamı doldurmamı sağladı, bilmiyorum.
Şu anda kendimi iyi hissettiğim bir dönemdeyim. Bu aralar biraz yorucu ancak huzurlu geçiriyor günlerim.

Heykel kursumu bıraktım, çokta severek yapıyordum. Ama bırakmam yada ara vermem gerekiyordu. Bende onun yerine resim kursuna başladım. bu yatay geçiş iyi geldi bana. İlk zamanlar karakalem çalıştık, bu hafta yaplı boyaya başladım. Bugs bunny yapıyorum
Henüz bitmedi ama şu andaki mevcut halini bile sevdim, çok güzel olacak bence

Ev olayına gelince, hala ev alamadım sorma Ama artık daha kararlıyım, inan.
Detaylarla boğulmadan, makul bir ev bulduğumda, pimpirikli tavrımdan kurtularak, kredi çekmeksizin, kimseden borç almaksızın içime sinen bir ev alıcam inşallah. ama kısa zamanda alamam da biliyorum. Çünkü ilanlara bile bakmıyorum epeydir.. biraz motivasyonum düştü sanırım bu konuda, bunun farkındayım merak etme..

Takıntılarımdan kurtulmam gerekiyor biliyorum.. elimden geldiğince çaba da sarfediyorum, ama kayda değer çok önemli bi gelişme yok. Ve bu durumdan hiç memnun değilim...

Onun dışında hayata olan genel kırgınlığım devam ediyor. Böyle hissettiğim için kimseye kızgın değilim ama biraz kendime bozuğum açıkçası.. Bazı zamanlar biraz yüzü düşmüş, incinmiş bir çocuk gibi hissediyorum kendimi.. be böyle hissetmelerimi de sevmiyorum.. Değiştirmem gereken tavırlardan biri de bu biliyorum.

Kış geldi ve bu durumdan da hiç memnun değilim.. konfor sıcaklığı 32 derece olan bir insan için, güneşli olmayan hiç bir gün, benim ne içimi ısıtıyor nede ruhumu..

Bu ay arabanın bakımı var, götürmem lazım. Ayrıca kırılmış olan sol ön cam açma tuş takımını hala değiştiremedim. Telekom aboneliğimi iptal etmem lazım. 3 aydır gidemedim bi türlü. yapmam gereken ıvır zıvır işler, ama yapma isteğim sıfıra yakın

Ancak genel olarak iyiyim. Güzel günlerin yakında olduğuna, harika şeylerin sadece bir kıvılcımla ortaya çıkacağına olan inancım hala çok yüksek. Kendime anlamsız ve saçmasapan sınırlar koyarak hayatımı zorlaştırmazsam herşey daha da iyi olacak hissediyorum.

Günaydın
Dün çok güzel ve verimli bir gün geçirdim. Resim kursundaki arkadaşlarımla kahvaltı yapmaya rumelihisarına gittik. herşeyi tek tek söylediğin bi yerdi.. zayıf bir kahvaltı oldu bence ama eğlenceli ve güzeldi.. sonra yeniköye gidelim dedik, ordan peroya gittik.. bi kahve içip sonra patates kızartması yedik..sonra bi arkadaşımız ayrıldı.. sonra birinin de istinye parkta bi işi varmış. oraya gittik.. o işlerini halletti. sonra bu kadar iş hallettik kendimizi ödüllendirmemiz gerekiyor dedik, dondurmamızla şımarttık kendimizi..
sonra karnımız acıkınca oligark diye bi yer var oraya gittik.. sevemedim çok.. hüzünlü bi yerdi.. yaptığın herşeyi daha yavaş yapmanı sağlayacak bir duyguya girmeni sağlayan, mevcut enerjini düşüren, birazda iç karartan yerler olur ya, öyle bi yerdi.. ama belkide öyle olması iyi oldu... herbirimiz bişeyleri itiraf ettik... ben yıllar boyu gereksiz yere kimseye söylemediğim şeyleri rahatlıkla söyledim. şaşırdım kendime.. belkide artık gerçek bir değişim için yaptıklarımı/yapmadıklarımı taban taban zıt şekilde değiştirme motivasyonuyla anlattım içimi ve ruhumu, iç dünyamı kustum adeta...
anlatıkça haz aldım, haz aldıkça bi sonrakini anlattım..
dün sadece gidilen , görülen, yapılan anlamında değil, anlatma, paylaşma bağlamında da çok güzel veverimli bi gün oldu...
dün sanırım son zamanlarda yaşadığım anlaşılma duygusunu en yoğun hissettim günlerden biriydi...
bugün güzel uyandım. birazdan görüşmeyi planladığım arkadaşıma mesaj atacağım, müsaitse onunla görüşürüm..
işde herşey yolunda gibi.. son zamanlar biraz yorucu ama huzurlu geçiyor. şikayet edebileceğim hiçbişey yok gibi..
ev olayı bildiğin gibi hiçbi değişiklik yok.. bekleme modundayım.. neyi beklediğimi de bilmeden bekliyorum.. sanırım biraz motivasyonum düştü bu konuda...
uzun süredir yüzemiyorum. yüzmek istiyorum. uzun uzun yüzdükten sonra, yorgun ama bedensel ve ruhsal olarak yaşadığın o rahatladığın, kendine koyduğun hedefi gerçekleştirebildiğin arınmış şekilde havuzdan çıkma duygusunu yaşamayı özledim..

Uzun süredir sana yazamadığımın farkındayım.. Aslında hep aklımdaydın ancak bi türlü fırsat bulamadım.. hep bişeyler engel oldu sana yazmama...
Hayatımda çok önemli değişiklikler olmadı.. şiddet seviyesi ile başı sonu çok sürmeyen bi sürü şey yaşıyorum ama çoğu anlatmaya değmeyecek kadar rutin hadiseler yaşadım genel olarak...

1-) Beşiktaş'ta bir ev buldum... hatta evi görmeye de gittim.. düşündüğüm fiyatı ( ki belirlenen rakamın çok altı) emlakçıya teklif ettim. Abartı şekilde sayılabilecek kadar aşağı bir rakam teklif etmeme rağmen, emlakçıdan çok kısa süre sonra tamamdır geri dönüşü olunca emin olamadım. Evin kendine göre dezavantajları vardı. Ama ben o durumları da dahil ederek o teklifi yapmama rağmen umulmadıkça şekilde kabul gören teklifim ve bunun da çok kısa süre içinde gerçekleşmesi beni epeyce huzursuz etti..Ben o süre içerisinde bir gayrimenkul şirketi tarafından derinlikli olmasa da bir değerlendirme talep etmiştim. Aldığım bilgiye göre, evin değerinin benim vereceğim rakamın altında olacağını öğrendim (ki bence yanılmış olabileceklerini hala düşünüyorum) ve sürecin böyle ilerlemesi üzere almaktan vazgeçtim. Hata mı yaptım hala tam olarak bilmiyorum. Olan da hayır var diyorum ama gönlümün çok rahat olmaması da bir şeyleri yanlış yaptığımın doğal bir yansıması diye yorumlamaktan kendimi alamıyorum.
2-) Onu özlüyorum. arada ona dair şeyler görüyorum.. susuyorum. uzaktan izliyorum.. özlüyorum
3-) Evde gerginlik devam ediyor... sert ve agresif davranıyorum. kırıcı oluyorum.. ama ne kadar sert ve acımasız ifadelerle konuşsam bile öfkemi atamıyorum... çok huzursuzum, içimdeki kızgınlık geçmiyor. Bilinçli olarak (değiştirmek için çaba sarfedilmediği için bile bile yapılan hata ısrar) yapılan yanlışları sürekli görüyor olmam ve bunun değişmesi için hiçbir çaba gösterilmediğini görüyor olmam, ruhsal olarak sürekli ağır bir yüke maruz kalmam, tabi karakterim dışında davranmamı sağlıyor.. Bu kötü döngü içinde hiçbir şeyi değiştirememe çaresizliği kendimi daha da kötü ve aciz hissettiriyor. Ne olacağını, ne yapmam yada ne yapmamam gerektiğini bilmiyorum...
4-) Güzel şeyler de olmuyor değil hayatımda... Resim kursum sonunda açılıyor. Bu salı günü saat 17:00 ye alınarak başlayacakmış.. bu hafta salıdan perşembeye kadar yoğunluğum var belki bu hafta gidemem ama bu haftadan sonra en azından salı günlerinde böyle bi opsiyonum olduğu haberini almak bana iyi geldi. Biraz kafamı dağıtırım iyi gelir diye düşünüyorum..
5-) Çoğu insanın sürekli yaşadığı nerdeyse sıradan olarak algıladığı şeyleri hiç yapmadığımı, çoğu insanında hiç yapmadığı, hatta yapmak istese bile yapamayacağı şeyleri çok uzun süre büyük bir sabırla ve dirayetle yapmış olduğumu farkettim. Bunu bu kadar geç anladığım için kendime kızmalımıyım yoksa geçte olsa anladığım için kendimi iyi mi hissetmeliyim bunu da bilemedim...

yaptıklarımın tamamını onaylamıyorum. hayatımda aldığım kararların hepsinin doğru olduğunu iddia etmiyorum ama herşeye rağmen doğru davranma isteğimi ve çabamı seviyorum.. sana saygı duyuyorum, bunu unutma olur mu..
Hissettiğim biraz kırgınlık, biraz öfke, sonrasında da hüzün ve sessizlik...

Sevgili günlüğüm;
Uzun zamandır sana yazamıyordum. Yazmak beni rahatlatıyor ama son zamanlarda inanılmaz bir yoğunluk yaşamam biraz seni ihmal etmeme vesile olduğu için bu iç rahatlatan eylemi şu ana kadar ertelemek durumunda kaldım.. Ancak neyseki bugün itibarıyla bu süreci bugün sonlandırabildim..
Bu süre boyunca hayatımda çok ciddi değişiklikler olmadı.. Küçük küçük ama güzel şeyler olmadı da değil ama. Ablam geldi İzmir' den.. Özlemişim.. İnsan özlediğini , birşeyin eksik olduğun, yokluğundan daha çok bazen yanındayken daha yoğun hissediyor..
Resim kursum sonunda başladı.. 2 haftadır gidiyorum, ancak geçen hafta gidemedim.. Umarım bu hafta gidebilirim.. Ve sonunda buggs bunny tablomu bitrebilirim umarm
Sonunda aradığım evi buldum.. Hatta biraz önce konuştum emlakçıyla. Anlaştık gibi.. ama ev biraz küçük gibi.. bu beni biraz tedirgin etse de detaylarda boğulup bu evden de olmak istemediğimden bunu görmezden gelmeye çalışıyorum.. yaşadığım kararsızlık hissiyatına biraz da son vermek adına ne olursa olsun aklıma getirdiğim olumsuzlukları içimden atmaya çalışıyorum.
Yarın biraz yoğun olacak gibi.. Umarım iyi olur..
Hayatıma biraz daha iyileştirmem için, kendimi her anlamda bir adım daha ileri taşımak için çaba sarfediyorum, sabrediyorum, sınırlarımı zorluyorum ...
Kendimi son zamanlarda gayet iyi hissediyorum. Yaşadığım olumlu değişikliklerin somut karşılıklarını almaya yaklaştığımı hissediyorum ve bu duygu bana huzur veriyor..
Yapmam gerekenleri dirayetle yapma motivasyonumu hala kaybetmiyor olduğumu bilmek kendimi güçlü hissettiriyor..

sevgili günlüğüm biliyorum seni biraz ihmal ettim ama hayatım son zamanlarda biraz karışık ilerliyor.. Sana rahat rahat içimi dökecek zaman bulamadığım için bi türlü yazamadım sana..
Pazartesi itibarıyla izne çıkıyorum. nereye gideceğime dair kararım yok her zamanki gibi., o anda nereye doğru gitmek istersem gidicem gibi sanki... ama bu tatilde yoga, nefes gibi 2, 3 günlük kamp yapılan orgaznizasyonlardan birine katılmayı düşünüyorum... Genel olarak hayatım iyi gidiyor... canımı sıkacak beni mahvedecek önemli bir sıkıntım yok.. sadece bu bile şanslı olduğumu hissetmeme yetiyor. Hayatımdaki bazı belirsizlikler ve kronikleşmiş sıkıntılar devam ettiği için harikayım diyemiyorum hala ama o da çok sorun değil.. Kahvaltı yapmaya gideceğim için şimdilik bu kadar yazıyorum.. Ama kısa süre sonra tekrar yazacağım merak etme...
seni seviyorum

Sevgili günlüğüm;
Yaklaşık 10 gün önce tatile çıktım, çeşmeye gittim.. Eylül ayı olmasına rağmen hava soğuk değildi.. denizin içindeyken de , çıktıktan sonrada üşümedim neyseki. Kendi kendime "yazın son günlerindesin, bu güneşi tüm kış boyunca ararsın" diye kendimi motive ettim sürekli ve maksimum şekilde güneşin altında gözlerimi kapatarak o tatlı sıcaklığı tenimde hissetmeye çalıştım. Sonra ablama geçtim, 4 günde orda kaldım. hem özeme gidermiş oldum, hemde güzel ve verimli geçti ordada zamanım.. Yaz ayı bitiyor diye çok üzülüyorum.. soğuğu hiç sevmiyorum. ben şort t-shirt insanıyım.. zaten çok çabuk üşüyorum, kış geliyor diye şimdiden strese girdim
Genel olarak hayatım kötü gitmiyor ama harika hissediyorum, her istediğim oluyor dediğim durumumda yok... Birazdan kahvaltı yapacağım sonra arkadaşımla buluşmak için karşıya geçeceğim... Bi yerlerde otururuz , kahve içeriz yemek yeriz, sonra caddebostan , suadiye tarafında deniz kenarında oturup sohbet ederiz.. Artık görüştüğüm insan sayısı çok az... Görüştüğüm, hayatımda olan insan sayısı çok az. Bilerek , bilmeyerek, doğal seleksiyonla hayatımdan çıkarttığım insanların bu kadar fazla olması normalmidir bilmiyorum.. Ama çokta sorgulamıyorum. Olan, olması gerektiği için olmuştur diye düşünüyorum.
Yakında tekrar yazacağım, görüşene kadar kendime şefkatli davranmaya çalışacağım merak etme. seni seviyorum...