Nur
MFC Üyesi
- Üyelik Tarihi
- 13 Ara 2020
- Konular
- 397
- Mesajlar
- 4,358
- MFC Puanı
- 40,960
Icimden Sessizce Gecenler
Önder Karaçay
Görüntüm duygularımı gölgede bırakıyordu
Sahip olmadığım tek duygu
Tasasız olmayışımdı
Hayatım çatallaşmaya başladığından beri
Derinliğin kontrolü ve dipteki pas tadını alıyordum
Savunmasızdım
Çabalarım zamana yenilmişti
Durgun iyice pas tutamazdım
Gözü pek oluşum dayanıklılığımı artırsa bile
Acımasız yalanlarla dolu dünyaya karşı
Yalnızdım
Duygusal kütlük
Sakındığım yüreğimi daha da çorak bırakıyordu
Ne acıydı
Varlıklarını yoklukları ile kavradığım insanları
Arıyordum
Soğuk zariflik
Etkileyici bir hayranlık uyandırmıyor
Karşı durmak ve direnmek adına
Yorucu bir hırçınlığa sarılıyordum
İmkansız olduğunu bildiğim halde
Kendimi temize çekmeyi ne çok isterdim
Kim istemez ki
Kalıbının içinde kendine benzemeyen biri
Bu duruşa dahildim
İlginçti
Kendime çok ağır geliyordum
Zaman dışı bir sanrıyı zamana taşıma isteğini
Ödeşme sanıyordum
Bir borcu öder gibi
Boşluğu alt bilince itilmiş simgenin
Başkasına devredilemez bir bütünlüğün
Sürekli sahibiydim
Ateşli bir sabırla
İçimde boğucu bir çığlık yükseliyordu
Keder çizgimi değiştirecek
Hayatla aramda kirli bir uzlaşmaya
Sanki son veriyordum
Geçmişin ağır örtüsünü
Üzerimden kaldırdığımda
Parçalanmış gibiydim
Eksiklerimin peşinde
Kimseyi önemsemezlik rolüne uygun
Galiba oynuyordum
Özensiz yalnızlığım
Yenik bakışlarım
Başkalarını kandırıyordu
Hayatın savurganlığı karşısında
Başka ne yapabilirdim?
Püsküren bir öfke dışında
Acıya iyice batıyordum