Seni sevinçlerin en büyüğü ile elime aldım.Hayata alışman,kendi kendine
yaşayabilir bir insanoğlu haline gelebilmen için seni sütümle
besledim.Geceler boyu baş ucunda bekledim,tenimin hararetiyle
ısıttım,şefkatimle sardım.
Sana ilk davranışı,ilk gülüşü,ilk bakışı,ilk heceyi ben öğrettim.Sana ilk
şarkıyı ben söyledim.Seni karşılıksız çıkarsız,tertemiz ilk ben sevdim.Sana
hayatta lazım olan çok dersleri ilk ben verdim.Saçını ben taradım,seni
yıkadım,içimin bütün hevesiyle,elimin bütün yeterliliğle diktiğim elbiseleri
sana bir sevinç gibi giydirdim.Senni yüzünden ilk acıları ben duydum.İlk
ağlayışlarını göğsümde ben dindirdim.İlk endişelerini bana söyledin.İlk
sırrını bana açtın.İlk dost beni edindin.
Ben, anneyim!...
Bana her zaman güvendin.
Büyüyüp kocaman bir insan olduktan sonra da bana ihtiyacın oldu.Üzüntülerin
benim üzüntülerim oldu.Seni pencerede bekledim.Gelişinde kapılara
koştum,seni her zaman aynı duygularla bağrıma bastım.
Seninle övündüm,seninle taçlandım,şereflendim
Ben,anneyim!..
Beyne ilk işlenecek sözler benim sözlerim,kalbe ilk yerleşecek duygular
benim duygularımdır.Ben istersem sevgi,kardeşlik,dostlukla
büyütürüm.İstersem kinle,nefretle,düşmanlıkla doldururum.
Ben,anneyim!..
Ben sabır ve tahammülüm.Ben en yumuşak ve en sertim.Cesur olmayı nasıl ben
öğrettimse,korkuyu da sana ben öğrettim.Seni ilk öğen ve ilk döven
benim.Sevmek,şefkat,dostluk duygularının hepsi bende
Bir acı duyarsan beni çağırırsın;ben teselliyim Ölsem bile gözüm
arkadadır,seni merak ederim..
Sen benim eserimsin.Sen benim emeğimsin.Sen benim güzel günlerim,geçen
ömrüm,bütün anılarımsın.Sen ak saçlarım,buruşuk tenim,kaybolan
güzelliğim,neşem,ümitlerim karşılığı kazandığım varlıksın.Bunun için
sakınırım seni
Ben,anneyim
Ben saygı beklerim.Gönlünde yer etmeyi isterim.Unutulmaktan korkarım.Baş
üstünde ve baş köşende yerim olsun isterim,
Ben anneyim!..
Ve son nefesimde, her zaman;
Sütüm ve hakkım helal olsun,yavrum! derim
yaşayabilir bir insanoğlu haline gelebilmen için seni sütümle
besledim.Geceler boyu baş ucunda bekledim,tenimin hararetiyle
ısıttım,şefkatimle sardım.
Sana ilk davranışı,ilk gülüşü,ilk bakışı,ilk heceyi ben öğrettim.Sana ilk
şarkıyı ben söyledim.Seni karşılıksız çıkarsız,tertemiz ilk ben sevdim.Sana
hayatta lazım olan çok dersleri ilk ben verdim.Saçını ben taradım,seni
yıkadım,içimin bütün hevesiyle,elimin bütün yeterliliğle diktiğim elbiseleri
sana bir sevinç gibi giydirdim.Senni yüzünden ilk acıları ben duydum.İlk
ağlayışlarını göğsümde ben dindirdim.İlk endişelerini bana söyledin.İlk
sırrını bana açtın.İlk dost beni edindin.
Ben, anneyim!...
Bana her zaman güvendin.
Büyüyüp kocaman bir insan olduktan sonra da bana ihtiyacın oldu.Üzüntülerin
benim üzüntülerim oldu.Seni pencerede bekledim.Gelişinde kapılara
koştum,seni her zaman aynı duygularla bağrıma bastım.
Seninle övündüm,seninle taçlandım,şereflendim
Ben,anneyim!..
Beyne ilk işlenecek sözler benim sözlerim,kalbe ilk yerleşecek duygular
benim duygularımdır.Ben istersem sevgi,kardeşlik,dostlukla
büyütürüm.İstersem kinle,nefretle,düşmanlıkla doldururum.
Ben,anneyim!..
Ben sabır ve tahammülüm.Ben en yumuşak ve en sertim.Cesur olmayı nasıl ben
öğrettimse,korkuyu da sana ben öğrettim.Seni ilk öğen ve ilk döven
benim.Sevmek,şefkat,dostluk duygularının hepsi bende
Bir acı duyarsan beni çağırırsın;ben teselliyim Ölsem bile gözüm
arkadadır,seni merak ederim..
Sen benim eserimsin.Sen benim emeğimsin.Sen benim güzel günlerim,geçen
ömrüm,bütün anılarımsın.Sen ak saçlarım,buruşuk tenim,kaybolan
güzelliğim,neşem,ümitlerim karşılığı kazandığım varlıksın.Bunun için
sakınırım seni
Ben,anneyim
Ben saygı beklerim.Gönlünde yer etmeyi isterim.Unutulmaktan korkarım.Baş
üstünde ve baş köşende yerim olsun isterim,
Ben anneyim!..
Ve son nefesimde, her zaman;
Sütüm ve hakkım helal olsun,yavrum! derim