geceye açılan kapıdan
süzülüyor özlem

gerçeklere dokunmuyoruz

parçalarımızı toplayıp
bütün oluyoruz yeniden

ay ışığıyla sarıyoruz yaralarımızı

aslına en yakın suretleriz
bir düşün tam ortasında

uzun sürmüyor

bir çiy tanesi bırakıp yüreğime
takılıp güneşin ayak izlerine

uzaklaşıyor sessizce

izi kalıyor bir kez daha
"biz" e dair ne varsa..
​