Kazım Koyuncu'nun Ölüm Yıldönümü

Sen; Karadeniz Kültür'ünü şarkılarıyla, sözleriyle, yeri geldi gözleriyle anlatan, Karadeniz'e anlam katan adam...
Sayende çoştu deniz, sisler aldı dağları, biz denizin çocukları, sardı fırtınaları...
Korkmuyoruz, kaçmıyoruz artık yağmurdan, bir şeyler yapıyoruz, üretiyoruz ve büyütüyoruz sevda denen şeyi.
Asla vazgeçmiyoruz inancımızdan, terketmiyoruz kendimizi...
Seni düşünüyor, barış ve sevgi düşlüyoruz.Yeryüzünde şarkılar söylüyoruz insanlığa dair.
Her zaman şükrediyoruz sana ve sayende kazandığımız herşeye...
Huzur içinde uyu Kazım Koyuncu...
Saygı, sevgi ve dua ile...

"Birbirimizi anlamak için aynı dili konuşmamıza gerek yok, ezildikten sonra hepimiz aynı şarabız..." Kalbimizdesin..

Şair Ceketli Çocuğun aramızdan ayrılışının bugün 10. yılı.. Özlemle anıyoruz..

bugün ölüm yıl dönümü olan güzel insan. ölümünün üzerinden 10 yıl geçmiş. tam 10 yıldır eski şarkılarını hiç bıkmadan dinletebilen nadir insanlardan. karadeniz müziklerini sevdiren, kendi tarzını kabullendiren değerli abimiz. keşke ölüm seni bu kadar erken yakalamasaydı, keşke yeni doğacak şarkılarına bu kadar erken veda etmeseydik. ve 10. yıl anısına ;

halkevleri tarafından "yaşamı ve doğayı savunmak için yeryüzüne şarkılar" başlığıyla ve kazım koyuncu anısına düzenlenen etkinlik, 26 haziran'da istanbul maçka'daki küçükçiftlik park'ta yapılacak. katılımcılar;kardeş türküler, bulutsuzluk özlemi, ilkay akkaya, marsis, bayar şahin, pilli bebek ve burcu yeşilbaş dayanışma göstererek sahne alacak.

kazım koyuncu anasına bir başka etkinlik ise 25 haziran akşamı (bu akşam) abbasağa parkı'nda yapılıyor. park içinde konserler, film gösterimi, forum, takas şenliği yapılacak, yeryüzü sofrasında iftar açılacak.

ve kazım'ın muhteşem bir sözü ile cümelerime son veriyorum;


"bu arada; hiç başımızdan eksik olmayan gökyüzüne, günün karanlık saatlerine, ara sıra kopsa da fırtınalara, bir gün boğulacağımız denizlere, eski günlere, neler olacağını bilmesek de geleceğe, kötülüklerle dolu olsa bile tarihe, tarihin akışını düze çıkarmaya çalışan tüm güzel yüzlü çocuklara, donkişotlar 'a, ateş hırsızlarına, ernesto "çe" guevara'ya, yollara-yolculuklara, sevgililere, sevişmelere, sadece düşleyebildiğimiz olamamazlıklara, üşürken ısınmalara, her şeyden sıcak annelere, babalara ve tadını bütün bunlardan alan şarkılara kendi sıcaklığımızı gönderiyoruz. kötü şeyler gördük. savaşlar, katliamlar, ölen-öldürülen çocuklar gördük. kendi dilini, kendi kültürünü, kendisini kaybeden insanlar, topluluklar gördük. yanan köyler, kentler, ormanlar, hayvanlar gördük. yoksul insanlar, ağlayan anneler, babalar, her gün bile bile sokaklarda ölüme koşan tinerci çocuklar gördük. biz de öldük. ama her şeye rağmen bu yeryüzünde şarkılar söyledik. teşekkürler dünya."


MEKANIN CENNET OLSUN...

Müzik evrenseldir cümlesini sesinle yaşıyorum Kazım.. Hem yıllarla ölçülmüyor ki bir insanın ömrünün uzunluğu, ağırlığı.. derinliği...Böyle ölümler ağlama fırsatı değil düşünme
fırsatı olmalı. Senin ölümün çernobile en büyük küfür bence..!