KİTABIN ADI : Safiye Sultan
KİTABIN YAZARI : Ann CHAMBERLIN (Solmaz KAMURAN)
YAYINEVİ VE ADRESİ : İnkılap Yayınevi Ankara Cad.No:95 Sirkeci/İSTANBUL
BASIM TARİHİ : 1999
İsmihan Sultan, Kanuni Sultan Süleymanın Torunu, Sokullu Paşanın karısıdır. Giysiden yana zengin, ilgiden yana yoksul büyütülmesine karşın altın gibi bir kalbe sahiptir. Çoğu Harem kadının olduğu gibi onunda kendine ait bir hadımı vardı. Hadım Abdullah Venedikli bir İtalyandır. Amcasının gemisinde 2.Kaptan olarak gelmiş, daha sonra ise kötü kaderi onu köle pazarına sürüklemiş arkasından, Perada acımasız bir el bütün güzel şeyleri, aşklarını ve umutlarını koparıp atmıştır.
Bu haliyle ona bütün yaşama ümidi veren sahibesi İsmihandır. Aralarındaki bağ büyük bir aşktan dahada güzeldir. Onun için herşeyi yapabilir, ancak İsmi-hanın en büyük sıkıntısı Sokullu Paşaya bir çocuk verememesidir. Doğan bebekleri bir-iki saat yaşayıp ölürler.Abdullahın bu durumda dahada fazla tedirgin olduğu şey İsmihanın üvey annesi Nur Banu Sultanın hareminde bulunan kadınlardan biri olan Safiyedir.Safiyeninde bir İtalyan olmasına karşın sarı saçları, badem gözleri ile bir hilale benzeyen bu kadının bütün kötülükleri yapabileceğine inanır ki ondan korku ile birlikte nefret eder.
Venedikli Safia Baffo 1562′de hareme katıldığında henüz 14 yaşındadır. Gelmesinin asıl amacı güç ve bunun ona sağlayacağı sınırsız imkanlardır. Bu imkanları Venedikte kalsaydı asla sağlayamazdı. Gençti ve erkekleri çıldırtan bir güzelliği, çılgın bir zeka ve doymak bilmeyen arzuları vardı. İmparatorluğun kadınları daima kalın perde ve tahta kafeslerin ardında sıranın onlara gelmesini beklerken Safiye bunu istemez, o sadece güç hatta imparatorluğu ister, bunu elde etmek içinde engelleri tek tek aşmak için planlar yapar. Sultan Süleyman yaşlı olmasına karşın çok dinamiktir. Ondan sonraki varis oğlu Selimdir. Ancak Selim böyle bir konumu kaldıracak gibi görünmemekte ve içkiye düşkünlüğü yüzünden sık sık babasından uyarılar alır. Safiyeye göre en uygun aday Selimin oğlu Murattır. Muratın annesi Nur Banu durumun farkındadır. Ancak Safiye Muratı çoktan ele geçirmiştir. Kısa zamanda onun gözdesi olur. Murat her konuda Safiyeye danışır ve onu yanından hiç ayırmaz. Sultan Süleyman bu durumdan çok memnundur. Selime vermesi gerekirken Manisa Sancak Beyliğini Murata verir. Safiye halinden memnundur çünkü Murat onuda Manisaya götürmüştür. Nur Banu Venedikli Şeytana oğlunu kaptırmamaya niyetlidir ve Murata Safiye ile evlenmeyeceğine söz verdittirir. Bu kötüdür çünkü Safiyenin tek amacı padişahın karısı olmak ve perde arkasından da olsa Osmanlıyı yönetmek ister. Murat Manisada Safiye için bie camii yaptırır. Bu bir kadın için en yüce mertebedir. Manisa yerine Kütahyaya gitmek zorunda kalan Nur Banu içinse bu bir kıskançlık krizidir.
Bütün çabalarına karşın Safiye Murattan hamile kalır. Bu sırada İsmihanda hamiledir ve haremin ebelerinden Ayva daima İsmihanın yanındadır. Ancak İsmihanın çocuğu yine doğduktan birkaç saat sonra yine sessizce annesinin kucağında can verir. İsmihan artık dayanamıyordur ve Manisaya hem kocasının yanına hemde Safiyenin yanına gitmek ister. Ancak karadan gitmek uzun zaman alacağı için denizden gitmek en uygunudur. Fakat Manisaya gidecek bir gemi bulmak çok zordur. Abdullah uzun çabalar sonucunda hanımını kırmamak için Sakız Adasında bir hristiyan gemisi bulur. Geminin kaptanı Guistıniani Abdullaha özğürlüğünü seçebileceğini ve gemisinde 2. kaptan olarak çalışabileceğini de söyler. Abdullah büyük bir kararsızlık yaşar bir yanda kendince yarım bir özğürlük diğer yanda sevgili, bircik sahibi İsmihan vardır. Yola çıktından sonra ilk durak Sakız Adasıdır. Yalnız Osmanlı İmparatorluğu ile Sakızlar arasında bir vergi anlaşmazlığı olmuştur. Osmanlılar gemilerini Sakıza doğru yollarken Prenses İsmihanın orada olması çok büyük tutarsızlıktır ama akıllı hadım kendi özğürlüğü pahasına hanımını kurtarır ve Manisaya götürür. Bu arada Safiye Şehzade Murattan bir oğlan doğurmuş ve adını Mehmet koymuşlardır. Osmanlı hanedanının pek çok şehzadesinin olduğu gibi, tahtın ilk varisi Muratın oğlu Mehmetinde annesi Venedikli bir hristiyandır. İsmihan , Abdullah ile İstanbula geri dönerken Safiye Murat ile Manisada kalır. Bu sırada Macaristan seferi sırasında Kanuni Sulatan Süleyman ölür. Sokullu Paşa bunu orduya belli etmemek için çok çalışır. Orduya kışın bastırması ile geri dönüleceği söylenir. Çünkü seferin tam ortasında Sultanın öldüğü haberi ordunun dağılmasına sebep olabilir. Uzun çabalar sonunda İstanbula yaklaşılması ile haber herkese verilir. Kanuniden sonra yerine Safiyenin beklediği gibi Murat degil Kütahya Sancak beyi Selim tahta çıkar. Ancak Selim babası gibi korkusuz ve cesur bir insan olmadığı gibi içkiye düşkünlüğü, ters ilişkileri ile ordunun inanılmaz nefretini kazanmıştır. Yeniçeriler Sultan Selimden bahsederken sarhoş, ayyaş gibi benzetmeler kullanırlar. Aslında bu Safiyenin işine gelir. Çünkü Muratı yeniçerileri ayaklandırmak, bir isyan çıkarmalarını sağlamak için kışkırtır. Selimin tahta geçmesi için yapılan kutlama törenlerinde yeniçeriler ayaklanır ancak Sokullunun üstün yetenekleri sayesinde ve askerlere verilen yeni imtiyazlar ile birlikte ki bunların arasında evlennmelerinin serbest bırakılması gibi maddelerde vardır. İsyan bastırılır. Safiye planlarının gerçekleşmemesine çok kızar ve Muratın yanına Manisaya gitmeyi reddeder. Sarayda kalarak kendisini iç ve dış politikada, askerlerin yapacağı seferler ve hazine konusunda geliştirmeye başlar. İlk önce Sokullunun planlarını ögrenmek ister. Sokullu Paşanın en büyük ideali Akdeniz ve Kızıldenizi birleştirecek bir kanal yapmaktır. Böylece kısa bir su yolu ile Hindistandan Çine kadar olan bölge hatta daha ilerisi kontrol altına alınabilir. Bu amaç ile çıkılan sefer sonunda, askerlerin arasına sokulan nifak tohumları, Padişah Selimin beceriksizliği ile birleşince büyük bir bozguna uğranılır ve Astragon ölür.
KİTABIN YAZARI : Ann CHAMBERLIN (Solmaz KAMURAN)
YAYINEVİ VE ADRESİ : İnkılap Yayınevi Ankara Cad.No:95 Sirkeci/İSTANBUL
BASIM TARİHİ : 1999
İsmihan Sultan, Kanuni Sultan Süleymanın Torunu, Sokullu Paşanın karısıdır. Giysiden yana zengin, ilgiden yana yoksul büyütülmesine karşın altın gibi bir kalbe sahiptir. Çoğu Harem kadının olduğu gibi onunda kendine ait bir hadımı vardı. Hadım Abdullah Venedikli bir İtalyandır. Amcasının gemisinde 2.Kaptan olarak gelmiş, daha sonra ise kötü kaderi onu köle pazarına sürüklemiş arkasından, Perada acımasız bir el bütün güzel şeyleri, aşklarını ve umutlarını koparıp atmıştır.
Bu haliyle ona bütün yaşama ümidi veren sahibesi İsmihandır. Aralarındaki bağ büyük bir aşktan dahada güzeldir. Onun için herşeyi yapabilir, ancak İsmi-hanın en büyük sıkıntısı Sokullu Paşaya bir çocuk verememesidir. Doğan bebekleri bir-iki saat yaşayıp ölürler.Abdullahın bu durumda dahada fazla tedirgin olduğu şey İsmihanın üvey annesi Nur Banu Sultanın hareminde bulunan kadınlardan biri olan Safiyedir.Safiyeninde bir İtalyan olmasına karşın sarı saçları, badem gözleri ile bir hilale benzeyen bu kadının bütün kötülükleri yapabileceğine inanır ki ondan korku ile birlikte nefret eder.
Venedikli Safia Baffo 1562′de hareme katıldığında henüz 14 yaşındadır. Gelmesinin asıl amacı güç ve bunun ona sağlayacağı sınırsız imkanlardır. Bu imkanları Venedikte kalsaydı asla sağlayamazdı. Gençti ve erkekleri çıldırtan bir güzelliği, çılgın bir zeka ve doymak bilmeyen arzuları vardı. İmparatorluğun kadınları daima kalın perde ve tahta kafeslerin ardında sıranın onlara gelmesini beklerken Safiye bunu istemez, o sadece güç hatta imparatorluğu ister, bunu elde etmek içinde engelleri tek tek aşmak için planlar yapar. Sultan Süleyman yaşlı olmasına karşın çok dinamiktir. Ondan sonraki varis oğlu Selimdir. Ancak Selim böyle bir konumu kaldıracak gibi görünmemekte ve içkiye düşkünlüğü yüzünden sık sık babasından uyarılar alır. Safiyeye göre en uygun aday Selimin oğlu Murattır. Muratın annesi Nur Banu durumun farkındadır. Ancak Safiye Muratı çoktan ele geçirmiştir. Kısa zamanda onun gözdesi olur. Murat her konuda Safiyeye danışır ve onu yanından hiç ayırmaz. Sultan Süleyman bu durumdan çok memnundur. Selime vermesi gerekirken Manisa Sancak Beyliğini Murata verir. Safiye halinden memnundur çünkü Murat onuda Manisaya götürmüştür. Nur Banu Venedikli Şeytana oğlunu kaptırmamaya niyetlidir ve Murata Safiye ile evlenmeyeceğine söz verdittirir. Bu kötüdür çünkü Safiyenin tek amacı padişahın karısı olmak ve perde arkasından da olsa Osmanlıyı yönetmek ister. Murat Manisada Safiye için bie camii yaptırır. Bu bir kadın için en yüce mertebedir. Manisa yerine Kütahyaya gitmek zorunda kalan Nur Banu içinse bu bir kıskançlık krizidir.
Bütün çabalarına karşın Safiye Murattan hamile kalır. Bu sırada İsmihanda hamiledir ve haremin ebelerinden Ayva daima İsmihanın yanındadır. Ancak İsmihanın çocuğu yine doğduktan birkaç saat sonra yine sessizce annesinin kucağında can verir. İsmihan artık dayanamıyordur ve Manisaya hem kocasının yanına hemde Safiyenin yanına gitmek ister. Ancak karadan gitmek uzun zaman alacağı için denizden gitmek en uygunudur. Fakat Manisaya gidecek bir gemi bulmak çok zordur. Abdullah uzun çabalar sonucunda hanımını kırmamak için Sakız Adasında bir hristiyan gemisi bulur. Geminin kaptanı Guistıniani Abdullaha özğürlüğünü seçebileceğini ve gemisinde 2. kaptan olarak çalışabileceğini de söyler. Abdullah büyük bir kararsızlık yaşar bir yanda kendince yarım bir özğürlük diğer yanda sevgili, bircik sahibi İsmihan vardır. Yola çıktından sonra ilk durak Sakız Adasıdır. Yalnız Osmanlı İmparatorluğu ile Sakızlar arasında bir vergi anlaşmazlığı olmuştur. Osmanlılar gemilerini Sakıza doğru yollarken Prenses İsmihanın orada olması çok büyük tutarsızlıktır ama akıllı hadım kendi özğürlüğü pahasına hanımını kurtarır ve Manisaya götürür. Bu arada Safiye Şehzade Murattan bir oğlan doğurmuş ve adını Mehmet koymuşlardır. Osmanlı hanedanının pek çok şehzadesinin olduğu gibi, tahtın ilk varisi Muratın oğlu Mehmetinde annesi Venedikli bir hristiyandır. İsmihan , Abdullah ile İstanbula geri dönerken Safiye Murat ile Manisada kalır. Bu sırada Macaristan seferi sırasında Kanuni Sulatan Süleyman ölür. Sokullu Paşa bunu orduya belli etmemek için çok çalışır. Orduya kışın bastırması ile geri dönüleceği söylenir. Çünkü seferin tam ortasında Sultanın öldüğü haberi ordunun dağılmasına sebep olabilir. Uzun çabalar sonunda İstanbula yaklaşılması ile haber herkese verilir. Kanuniden sonra yerine Safiyenin beklediği gibi Murat degil Kütahya Sancak beyi Selim tahta çıkar. Ancak Selim babası gibi korkusuz ve cesur bir insan olmadığı gibi içkiye düşkünlüğü, ters ilişkileri ile ordunun inanılmaz nefretini kazanmıştır. Yeniçeriler Sultan Selimden bahsederken sarhoş, ayyaş gibi benzetmeler kullanırlar. Aslında bu Safiyenin işine gelir. Çünkü Muratı yeniçerileri ayaklandırmak, bir isyan çıkarmalarını sağlamak için kışkırtır. Selimin tahta geçmesi için yapılan kutlama törenlerinde yeniçeriler ayaklanır ancak Sokullunun üstün yetenekleri sayesinde ve askerlere verilen yeni imtiyazlar ile birlikte ki bunların arasında evlennmelerinin serbest bırakılması gibi maddelerde vardır. İsyan bastırılır. Safiye planlarının gerçekleşmemesine çok kızar ve Muratın yanına Manisaya gitmeyi reddeder. Sarayda kalarak kendisini iç ve dış politikada, askerlerin yapacağı seferler ve hazine konusunda geliştirmeye başlar. İlk önce Sokullunun planlarını ögrenmek ister. Sokullu Paşanın en büyük ideali Akdeniz ve Kızıldenizi birleştirecek bir kanal yapmaktır. Böylece kısa bir su yolu ile Hindistandan Çine kadar olan bölge hatta daha ilerisi kontrol altına alınabilir. Bu amaç ile çıkılan sefer sonunda, askerlerin arasına sokulan nifak tohumları, Padişah Selimin beceriksizliği ile birleşince büyük bir bozguna uğranılır ve Astragon ölür.