ŞUBAT NEDEN 29 ÇEKER

Günümüzden yaklaşık 2400 yıl önce bir bilim insanı bugünkü Karadeniz Ereğlisinde dünyanın dönüşünü 24 saatte tamamladığını hesaplamış. Bunun akabinde yine Anadolu’da bir bölgede bugünkü Datça’da Knidos şehrinde yine birisi yılı 365 gün ve 6 saate bölmüş. Bir yıl o dönem içinde Romalılarca Venüs, Mars, Terminus (gençlik) ve Luventus (yaşlılık) diye dört aya bölünmüş. Ancak Julius Sezar döneminde bir yıl içerisindeki bu ayrım yetersiz görülür ve Sezar takvimde yeniden düzenlemeye gidilmesini ister. Bunun için Deo, dönemin ünlü Mısırlı astronomi bilgini Sosigenes’e emir verir. Sosigenes uzun çalışmalar sonucu şöyle bir çözüm üretir:
– 1 yıl 365 gün sürecek.
-Her yıldan 6 saat artacak ve 4 yılda bir artan bu saatler takvime 1 gün olarak eklenecek, böylece o yıl 365+1=366 gün olacak.
-366 gün ise 12 aya bölünecek. Fakat 366 tam olarak 12’ye bölünmediğinden ötürü 6 ay 30 gün, 6 ay da 31 gün olacak.
365 gün ise bu aylara şöyle dağıtılmış: Julius Sezar’ın emriyle 365 gün çeken yıllarda en son aydan düşülmesi sağlanmıştır. Tabii o zamanlar yılın son ayı Februarius yani Şubat, yılbaşı ise Mart’tır. Böylece Şubat ayı dört yılda bir 30 gün diğer yıllarda 29 gün olmuş. Sezar bir de doğduğu aya kendi ismini vermiş ve ismi Julius (July) olmuş. Daha sonra imparator olan Augustus da sonraki aya kendi ismini vermiş: Augustus (August). Ancak Sezar’ın ayı 31 gün çekerken, Augustus’un ayı 30 gün çekiyormuş. Bunun üzerine Augustus da emir vermiş. Yılın son ayından bir gün alın benim ayıma ekleyin diye. Böylece Şubat’tan 1 gün daha alınmış, o günden sonra Şubat ayı dört yılda bir 29 gün, diğer yıllarda 28 gün, Sezar’ın ayı Temmuz ve Augustus’un ayı Ağustos da peş peşe 31 gün çeker olmuş.