• Web sitemizin içeriğine ve tüm hizmetlerimize erişim sağlamak için Web sitemize kayıt olmalı ya da giriş yapmalısınız. Web sitemize üye olmak tamamen ücretsizdir.
  • Sohbetokey.com ile canlı okey oynamaya ne dersin? Hem sohbet et, hem mobil okey oyna!
  • Soru mu? Sorun mu? ''Bir Sorum Var?'' sistemimiz aktiftir. Paylaşın beraber çözüm üretelim.

Tarih Boyunca Din Kavramı

diShy

Onursal Üye
Üyelik Tarihi
27 Kas 2009
Konular
32,527
Mesajlar
50,860
MFC Puanı
2,580
Genel hatlarıyla konu ele alındığında ırk, renk ve dil farkı olmaksızın her insanın dine ihtiyaç duyduğu bir vakıa olarak görülmektedir. Tarih boyunca bu yolda yapılan araştırmalar da bu gerçeği ortaya koymuş bulunmaktadır. Özellikle Din Bilimleri alanında yapılan çalışmalar din duygusunun fıtriliğini kesin bir sonuç olarak tesbit etmiştir. Bu konuyu Batı dünyasında araştıranların ilki sayılan Max Müller (1823-1900) din duygusunun insan tabiatında fıtrî bir keyfiyet olduğunu vurgulamıştır. "Din insanlık tarihine en fazla hâkim olmuş bir âmildir" diyen Benjamin Constant da dine duyulan ihtiyacın, insan hayatında ondan ayrılmayan bir keyfiyet olduğuna dikkat çeken bir başka Batılı ilim adamıdır.

Bazılarının iddia ettiği gibi fıtrî bir duygu olan din ihtiyacının, korku, ümid, rüya, sulh vb. herhangi bir vesile ile sonradan kazanılmış bir olgu olduğunu söylemek son derece yanlış ve tutarsız bir anlayıştır.

Tarihin hangi dönemine bakılırsa bakılsın, dine duyulan ihtiyacın hissedilmediği bir ülke veya topluluk görmek mümkün değildir. İnsan her yerde ve her zaman, daima kendisinden yüce bir varlığa sığınma, O'ndan yardım isteme ihtiyacını duymuştur. Nitekim insanlık tarihi arkeolojik incelemeler, mukaddes kitap ve dinî mahiyetteki metinlerde de bu gerçeği ortaya koymuş bulunmaktadır. Eski Yunan ahlâk bilginlerinden Plutarkhos (M.S. 64-139) "Dünyayı dolaşınız, duvarsız, edebiyatsız, kanunsuz, servetsiz şehirler bulacaksınız. Fakat mabedsiz ve mabudsuz şehir bulamayacaksınız" sözleriyle dine olan ihtiyacın mabed ve mabud açısından önemini dile getirmiştir. Çağımız ünlü tarihçilerinden Arnold J. Toynbee'nin (1889-1975) Türkçeye de tercüme edilen değerli eserinde "Din" bütün boyutları ile incelenmiştir.

İngiliz filozoflarından H. Spencer (1820-1903) ilmin ilerlemesiyle dine olan ihtiyacın daha da iyi anlaşılacağını ifade ile şöyle diyor: "İlmin ilerlemesi açık olarak gösteriyor ki hakikatini açıklayamadığımız ve anlayamadığımız mutlak bir kudret vardır, Bu kudret her yerde tecelli ediyor," Dinler Tarihi araştırmacılarından Benjamin Constand dine olan ihtiyacın insan tabiatına yerleşmiş, ondan ayrılması düşünülmeyecek bir cevher olduğunu söyler.
Bilinen bir gerçektir ki din bulunmayınca hayatın manası olmayacağı gibi ahlâk için de yaptırımı düşünülemez. Çünkü din olgusu ahlâk için de bir kaynaktır. Dinden kuvvet almayan, dine dayanmayan bir ahlâk sistemi, tarihin hiçbir döneminde hiçbir ülkesinde kendisinden bekleneni verememiştir. Millî şairimiz M. Akif bu gerçeği şu mısralarında ne güzel dile getirir:

Ne irfandır veren ahlâka yükseklik ne vicdandır,

Fazilet hissi insanlarda Allah korkusundandır.

Hal böyle olmakla beraber dine olan ihtiyacı görmezlikten gelerek bu büyük gerçeğe sırt çevirenler, hatta onun insanları uyuşturan bir afyon olduğunu savunanlar her zaman bulunmuştur. Üstelik böyle düşünenler, devre dışı bıraktıkları dinin yerini kendi sistemleriyle doldurmağa çalışarak adeta dinsizliği din haline getirmek istemişlerdir. Bu da açıkça göstermiştir ki, insanda yaratılıştan var olan inanma duygusu ve ihtiyacının mutlaka giderilmesi gerekmektedir. Bunun en tipik misali II. Dünya Savaşı sonlarına doğru Marksist Blok'a mensup ülkelerde görülmüştür. Savaşın aleyhlerine gelişme göstermesi üzerine adı geçen ülkeler yasakladıkları ibadet ve ayinlere izin vermişler, kapılarına kilit vurdukları kilise ve diğer mabetleri halka açmışlar, her dinden görevlilere toplu dua ve ayin merasimleri düzenletmişlerdir.
 
Üst