Ve ancak
Bir başka yüreği tanımayı bilendir
Kendini bilen
O kıza
YÜREĞİMİN İÇİNDEKİ
dikildi ceyhan ruhu önüme
yüreğimle tutuştu yıllar
bahara dönüştürerek sakladığım hatıralar
bahçesinde çiçek sevişmeleri iki katlı evin
damındaki tek kişilik cibinliğinde
üşümüş bir çocuk gibiyim
sıkıntılı ve çaresiz
aklıma gelmiyor satırlar
farkındayım
niçin ve neden
bana güzel baktığının
cümleler ezberleyemiyorum
yüreğimin sözlerinden
çıkmak istediğim bir mertebede yok
giymek istediğim kaftanlı bir cübbe
altın bir kavuk
ipek bir eldiven de
kalbim ne yapsın
dalından koparılmış
bir portakal gibi
tarlasından alınmış bir karpuz gibi
onu soymuşum
asiyim
alnı açık, başı dik
inatçıyım
sokaklardan gelir bu yanım
kursağımda genzime saplanan
ve mideme oturan haram yok
ben ayak bileklerimdeki falakayı
ellerimdeki kelepçeyi
bir sevdayı gömüp de saklar gibi taşımışım
ve
vurulmuşum sana o kız
-ardına-
kanar gibi düşüyorum
ve dokunamayınca gül rengi yanağına
göğümün sarı sıcağında
üşümüş bir çocuk gibi oluyorum
şimdilerde benim kestane yanığı ela gözlerim
hüzün meşalesini yakıyor zamanın
ellerimle bastırıp kanayan yaramı
içimi sızlatarak
acısını geçirebilmekteyim ağrımın
gece ormanda çalı çırpı yakarak ısınıp
yusyuvarlak aya bakarak
hep bir ağızdan şarkılar söylemek istiyorum
o anda
iki yürekten çıkan gümbürtüyle
bir traktör motoru
bir pancar motor gibi
ve bir çocuk elindeki pamuklu şeker gibi
yüzümüzü okşayan akdeniz meltemine
ağzından köpük çıkararak çatlayan atlar gibi
deli çoş koşmak istiyorum
ve ben
yaşatmak için sana
kendi sevdamı
güllü, karanfilli, kır çiçekleriyle çeviriyorum dört yanını
bağrımda delikanlı seven bir yürek taşıyorum
ve yaşıyorum
yüreğimin içindeki için
ve
yüreğimin içindeki için
yüreğimi koyuyorum