Hayalin büyüğü küçüğü olmaz zannımca. Hayale ulasamamak, ona uzaktan baktığımız her an ve o hayale sahip olamadığımız her dakika hayal büyüdükçe büyür yücelir gözümüzde. O kadar. Hayale ulastığımızda belki de kıymetini hiç bilemeyeceğiz, bilemiyoruz belki de. O bize uzaktan ne kadar ulasılmaz ve büyük görünen hayali belki de elimizin tersiyle bir kalemde itiyoruz. Sahip olduklarımızın kıymetini bilerek yaşamanın önemini burada bi kez daha dikte etmekte fayda var belki de ve konuya dönersek, bir hayali bitirip bir diğerine baslamak doğamızda var bizim. Evet, hayalimize ulasamamak muhakkak ki hayal kirikligi yaratir ama bir süre sonra yeni bir hayalle yoluna devam eder insanoğlu. Çünkü balık hafızalıdır insanoğlu, çünkü yapımız böyle, çünkü kolay unuturuz ve bir bakıma yaşadığımızı manalandırmak için unutmak yeni bir hayale uzanmak için de su, ekmek kadar gereklidir.

“Gelmemenin bir vakti yoktur. İnsan coşkuyla beklerken ne kadar zaman geçerse, o büyük günün yaklaştığına o kadar inanır. Bir yıl mı geçmiş? Ne yapalım dersiniz, hazırlanması en az bir yıl sürerdi zaten. İki yıl mı geçmiş? Gelmesinin eli kulağındadır.”
Amin Maalouf - Doğu'nun Limanları‏

Herkesi şekillendiren hayalleri ve onların sonuçlarıdır. Hayaller insanı hayatta tutar, ileriye adım atmanızı sağlar. Hayalleri olmayan insan çakıl taşıdır, rüzgar zamanla yavaş yavaş üzerinden parçalar alır toza döndürür. Hayalin ne kadar büyükse tutunduğun dayanaklar o kadar sağlamdır.

Hayattan beklentilerimiz bazen hatta çoğu kez istediğimiz gibi sonuçlanmaz. Bu sonuçların iyi olup olmadığına kim karar verebilir. Seni/beni şu an sonucu ile üzen bir hayal senin varlığına da biraz şekillendirme yapmıştır. Seni/beni oluşturan olgular kötü diyebilir miyiz? Kötüye kim kar veriyor?

Hoşumuza gitmeyen bir sonuç başka bir yolun göstergesi olmuyor mu? o yol seni mutlu ederse, hayal kırıklığı gibi düşündüğün sonuçtan yep yeni bir mutluluk çıkarsa...

“kuş ölür, sen uçuşu hatırla.”
füruğ ferruhzad

Hayalin büyüğü küçüğü olmaz diye düşünüyorum.Olsaydı hayal olmazdı.