Herkesin yeni yıl için güzel şeyler umut ettiği bu dönemde, 2020 yılının son postunun konusunun ‘Umut’ kavramı olmasını istedim ve Hristiyan inanışının da etkisinde kaldığı Aristoteles’in umut kavramını işledim. İyi okumalar ve şimdiden iyi seneler.





Aristoteles’e göre umut, bir şey için duyulan arzunun yansımasıdır. Bu yansıma hem olumlu hem de olumsuz beklentileri kapsayabilir. Umut’un iki tür beklentiyi de içeren tarafsız olan kelime karşılığı Elpis’tir. Aristoteles, Elpis kavramını daha ziyade beklenti, tahmin anlamlarında kullanır. Ayrımı netleştirmek için umutlu, iyi umut anlamında ise ‘Euelpis’ kavramını kullanır.

Elpis ve Euelpis kavramları cesaret kavramı ile de bağlantılıdır. Gerçek cesareti olanlar yani cesaret erdemine sahip olanlar ‘Euelpis’ ile doğru orantılı kişilerdir. Aristoteles'e göre, olumlu bir sonuç ümit eden ama korkusu karşısında cesurca davranmayan bir kişi, gerçekten de umut etmiyor: o iyi sonuca ulaşmak için gereken cesur adımları atmıyor, sadece gelecekte olumlu bir şey olmasını bekliyordur.