Çığlık çığlığa da susarmış insan!
Çığlık çığlığa da susarmış insan,
Şimdi öğreniyorum

Kendi kalabalığında,
Kendine çarpa çarpa bile yalnız kalabilirmiş

Nefes almak değilmiş yaşamak,
Soluk alınırken de ölünürmüş

Hiç bitmez denen umut,
Bir mucizeyi beklerken tükenebilirmiş

Küçük kırıntılar bile doyurabilirmiş kalbi,
Büyük mutluluklar gerekmezmiş mutlu olmak için

Yaşamak gün ışığına bağlı değilmiş her zaman
Bazen birinin gözlerindekı ışıkla da mümkünmüş..​