Hangi nedenle, nasıl olursa olsun, Vahidettin gibi, özgürlüğünü ve canını kendi ulusu içinde tehlikede görebilecek kertede aşağılık bir yaratığın, bir dakika bile olsa, bir ulusun başında olduğunu düşünmek ne kadar acıdır! Şuna kıvanabiliriz ki, bu alçak, atalarından kalma padişahlık makamından Türk ulusunca atıldıktan sonra alçaklığını tamamlamış bulunuyor. Türk ulusunun daha önce davranıp onu padişahlıktan men etmesi, elbette övülmeye değer.
Beceriksiz, aşağılık, duygu ve anlayıştan yoksun bir yaratık, kendisini kabul eden herhangi bir yabancının kanadı altına sığınabilir. Ama, böyle bir yaratığın, bütün Müslümanların halifesi kimliğini taşıdığını söylemek, elbette doğru değildir. Böyle bir görüşün doğru olabilmesi, herşeyden önce, bütün Müslüman toplumların tutsak olmaları koşuluna bağlıdır. Oysa, dünyadaki gerçek böyle midir? Biz Türkler, bütün tarihimiz boyunca, özgürlüğe ve bağımsızlığa bayrak olmuş bir ulusuz. Değersiz hayatlarını iki buçuk gün daha alçakçasına sürükleyebilmek için her türlü düşkünlüğü sakıncasız bulan halifeler oyununu da ortadan kaldırabildiğimizi gösterdik! Böylece devletlerin, ulusların birbirleriyle olan ilişkilerinde, kişilerin önemi olamayacağı gerçeğini bir kez daha doğruladık!