Herkes Aynada Yansıyanı Seçer.

Bir anda gözümde şiddetli bir kaşınma hisettim. Epey bir kaşıdıktan sonra gözümün aldığı şekli merak ettim. Adımlarımı odamdaki boy aynasına yönelttim. Bir müddet gözüme baktım. Tam yatağıma gidecekken gözüm birden tüm vücuduma takıldı. Bir süre düşündüm. Benimle aynada yansayan arasında bir fark var mı? Evet vardı. Benim hayallerim vardı, hayal kırıklıklarım vardı, sevinçlerim vardı, hüzünlerim vardı, çocuksu heycanlarım, saf düşüncelerim, nefretlerim vardı. Onun içi boştu, duyguları yoktu. Sonra beni ben yapan bütün duygularda sıyrılıp dışardan baktım kendime ve ''insanlar seni mi görüyor yoksa aynada yansıyanı mı, insanlar seni mi görmek istiyor yoksa aynada yansıyanı mı?'' diye bir soru sordum. Ben insanlara kendimi göstermiyorum ama aynada yansıyanı da göstermiyorum. Ne kendim gibi dolu yanımı gösteriyorum ne de aynada yansıyan gibi boş gözüküyorum. Ortalarda bir yerlerde duruyorum. İnsanların kimi görmek istediğine gelince bunun cevabı çok basitti. Herkes aynada yansıyanı seçer çünkü onun içi boştur ona istedikleri her duyguyu yüklerler. İçini hissetmesini istedikleri duygularla doldururlar. Herkes aynada yansıyanı seçer çünkü içini görmek istediği gibi görür. -TzcN