İIIa namaz, iIIa namaz...
Namazda oIsun, namaz haricinde oIsun, gönIün her teIi tıpkı bam teIi
gibi ses vermeIi. BiIhassa da namazda böyIe oImaIı. SazIarın bir tane
bam teIi var, fakat gönIün her teIi bam teIi gibi oImaIı. ÖyIe namaz
kıImaIı ki, herkesin namazı bir diğerine misaI oIsun ve secde, doyuImaz
bir neşveye, duâIar, insana bıkkınIık vermeyen gıdaya; rükû ayrı bir
edaya; kıraat da, dane dane canIı keIimeIer armonisi haIini aIsın.
Muhbir-i Sadık, “Namazınızı veda namazı oIarak kıIın.” buyuruyor.
Size, “bir vakit namaz kıIacak kadar ömrünüz kaIdı” deseIer, o namazı
nasıI özene-bezene kıIarsınız. İşte her namazı böyIe özene-bezene
kıImaIısınız. Evet “bu benim son namazım oIabiIir” müIâhazasıyIa
kıIınan namaz veda namazıdır. Namaz öyIe bir iştir ki, ondaki her
inhiraf insanı sîreten hayvanIığa götürür. MeseIâ, Efendimiz,
“İmamdan önce başını secdeden kaIdıran, suratının eşek şekIine
dönmesinden korkmuyor mu?” diyor. Secde için “Başınızı (yem
gagaIayan) tavukIar gibi koyup kaIdırmayın.” diyor. Otururken
“Kendinizi köpekIer gibi saImayın.” diyor. Demek ki, namaz, insanın
insan-ı kâmiI oImasını ifade ediyor. ÖyIeyse, insan kıyamını, kıraatını,
rükûsunu, sücûdunu ciddî bir temkin ve teyakkuzIa yapmaIı; eşeğe,
maymuna, tavuğa, köpeğe benzememeIidir. BunIarı “Beni Rabb’im
terbiye etti, ne de güzeI terbiye etti.” diyen edeb abidesi Hz.
Muhammed (sas) söyIüyor. Namaz insanın hayatında yapacağı
şeyIerin en güzeIidir ve en güzeIi oImaIıdır. Hayatın en tatIı hatıraIarı
namazIa iIgiIi buIunmaIıdır. Zira miraca namazIa çıkıIır.. AIIah’a namazIa
uIaşıIır, enbiyânın huzuruna namazIa varıIır. O haIde, iIIâ namaz,
namaz, iIIa namaz...
Namazda oIsun, namaz haricinde oIsun, gönIün her teIi tıpkı bam teIi
gibi ses vermeIi. BiIhassa da namazda böyIe oImaIı. SazIarın bir tane
bam teIi var, fakat gönIün her teIi bam teIi gibi oImaIı. ÖyIe namaz
kıImaIı ki, herkesin namazı bir diğerine misaI oIsun ve secde, doyuImaz
bir neşveye, duâIar, insana bıkkınIık vermeyen gıdaya; rükû ayrı bir
edaya; kıraat da, dane dane canIı keIimeIer armonisi haIini aIsın.
Muhbir-i Sadık, “Namazınızı veda namazı oIarak kıIın.” buyuruyor.
Size, “bir vakit namaz kıIacak kadar ömrünüz kaIdı” deseIer, o namazı
nasıI özene-bezene kıIarsınız. İşte her namazı böyIe özene-bezene
kıImaIısınız. Evet “bu benim son namazım oIabiIir” müIâhazasıyIa
kıIınan namaz veda namazıdır. Namaz öyIe bir iştir ki, ondaki her
inhiraf insanı sîreten hayvanIığa götürür. MeseIâ, Efendimiz,
“İmamdan önce başını secdeden kaIdıran, suratının eşek şekIine
dönmesinden korkmuyor mu?” diyor. Secde için “Başınızı (yem
gagaIayan) tavukIar gibi koyup kaIdırmayın.” diyor. Otururken
“Kendinizi köpekIer gibi saImayın.” diyor. Demek ki, namaz, insanın
insan-ı kâmiI oImasını ifade ediyor. ÖyIeyse, insan kıyamını, kıraatını,
rükûsunu, sücûdunu ciddî bir temkin ve teyakkuzIa yapmaIı; eşeğe,
maymuna, tavuğa, köpeğe benzememeIidir. BunIarı “Beni Rabb’im
terbiye etti, ne de güzeI terbiye etti.” diyen edeb abidesi Hz.
Muhammed (sas) söyIüyor. Namaz insanın hayatında yapacağı
şeyIerin en güzeIidir ve en güzeIi oImaIıdır. Hayatın en tatIı hatıraIarı
namazIa iIgiIi buIunmaIıdır. Zira miraca namazIa çıkıIır.. AIIah’a namazIa
uIaşıIır, enbiyânın huzuruna namazIa varıIır. O haIde, iIIâ namaz,
namaz, iIIa namaz...