İnsanlar

İnsan sinirlenir. İnsan kırıp dökmek ister. Uğraşıp emek verdiği halde, gerçekleşmeyen hayalleri gelir aklına. Kaybettiklerini, başaramadıklarını düşünür ve kahreder yaşamına. Kimi sessiz. Kimi haykırarak...

Bazıları ise, boş vermeyi tercih eder. Yansa dünya umurunda değildir. Ne gam ne keder vardır hayatında.

İnsan gözyaşı döker; bazen sevinçten bazen hüzünden.

Bazıları bilmez ağlamayı; öylesine derinden hissettiği hisleri yoktur çünkü.

İnsan yorulur; hayatın yükünü üstlendiğinde. Nefes almak için kısa bir mola ister hayatından.

Kimisi ise, yaşamını hızla tamamlamak ister dur durak bilmeden.

Kalabalıklar içinde olmak ister insan; yalnızlığını unutmak için.

Kimisi ise, kendisiyle baş başa kalmak ister; ya da sevdiği birkaç kişiyle.

Kimisi aşkla yaşar kimisi nefretle..

Kimisi korkularıyla uyur, kimisi huzurla...

Kimisi yerde arar mutluluğu kimisi gökte...

Benzemez ki kimse kimseye...

Kibarı da var kabası da, yalancısı da var dürüstü de, zengini de var fakiri de, duygusalı da var hissizi de, cahili de var bilgini de, miskini de var çalışkanı da, oralısı da var buralısı da...

Çeşit çeşit insan var; siyahı da var beyazı da...

İnsanlar eğlenebildikleriyle arkadaş olurlar,
Anlatabildikleriyle dost,
Ağlayabildikleriyle kardeş...

İnsanlar hep vardır

İnsan nefsine hükmedebildiği kadar kuvvetlidir..

Mesele iyimserliğimizi kaybetmemek

Yaşadığımız sürece insanlar hayatımızda hep var olacaktır. Biz bu dünyadan ayrılıp göç ettiğimizde kalanlar hayatlarına devam edecektir.

Bazıları ise, boş vermeyi tercih eder. Yansa dünya umurunda değildir. Ne gam ne keder vardır hayatında.


İşte bu tür insanlar yaşlanmaz.

Kimisi ise, kendisiyle baş başa kalmak ister; ya da sevdiği birkaç kişiyle.

Bazen böyle düşündüğüm anlar oluyor.

Herşey insanlar için: )