Kafamdakiler..

Yürüyordum ve hissizliği ayağıma batan çakıl taşlarından biliyordum. Hiçbiryerde olmanın, o soğuk, o kesif yalnızlık halini tanımlamaya çalışıyordum. Bir okyanusun tamamını içime doldurmak gibi, uzaydaki tüm yıldızlar yerine, saf karanlığı içime doldurmaya çalışmak gibi beyhude bir çırpınıştı benimkisi…