Bir zamanlar dünyaya gelmeye hazırlanan bir bebek varmış. Bir gün Tanrı'ya sormuş:

-Tanrım, beni yarın dünyaya göndereceğini söylediler, fakat ben o kadar küçük ve güçsüzüm ki, orada nasıl yaşayacağım?

-Tüm meleklerin arasından senin için bir tanesini seçtim. O seni bekliyor olacak ve seni koruyacak. Meleğin sana her gün şarkı söyleyecek ve gülümseyecek. Böylece sen onun sevgisini hissedecek ve mutlu olacaksın.

-Pekii.. İnsanlar bana bir şeyler söylediklerinde, dillerini bilmeden söylenenleri nasıl anlayacağım?

-Meleğin sana dünyada duyabileceğin en güzel ve tatlı sözcükleri söyleyecek, sana konuşmayı dikkatle ve sevgiyle öğretecek.

-Peki Tanrım, ben seninle konuşmak istersem ne yapacağım?

-Meleğin sana ellerini açarak bana dua etmeyi de öğretecek.

-Dünyada kötü adamlar olduğunu duydum, beni kim koruyacak?

-Meleğin seni kendi hayatı pahasına dahi olsa daima koruyacak.

-Fakat ben, seni bir daha göremeyeceğim için çok üzgünüm.

-Meleğin sana sürekli benden söz edecek ve bana gelmenin yollarını sana öğretecek.

O sırada Cennette bir sessizlik olur ve dünyanın sesleri cennete kadar ulaşır.
Bebek gitmek üzere olduğunu anlar ve son bir soru sorar:

-Tanrım eğer şimdi gitmek üzereysem lütfen çabuk söyle, benim meleğimin adı ne?

-Meleğinin adının önemi yok yavrum, sen onu ANNE diye çağıracaksın.​