Atatürk'ün erkek kardeşi yoktu ama, kardeşten de öte arkadaşı vardı : Nuri Conker.. Çocukluk arkadaşı, mahalle, okul, silah arkadaşıydı. Annesi ve eşinden başka "Kemal" diye hitap edebilen tek kişiydi..
Bir yaş küçüktü, can yoldaşıydı, sırdaşıydı.. Ömrü boyunca her yerde olduğu gibi Conkbayırı'nda da Mustafa Kemal'le omuz omuzaydı. Orada şakağından ağır yaralandı. "Conker" soyadını Mustafa Kemal verdi..

(Conkbayırı'ndaki "conk" kelimesi "bir araya gelip sohbet edip gülüşmek" anlamına geliyordu. Çanakkale ve Balıkesir yörelerinde "conguldaşmak, conklaşmak" şeklinde kullanılıyordu. Çanakkale'nin en kanlı çarpışmalarından birine sahne olan, Nuri'nin büyük kahramanlık gösterdiği Conkbayırı, elbette sohbet edip gülüşmek kavramlarından çok uzaktı ama ; daima neşeli ve hoşsohbet olan Nuri'nin karakteri için katmerli biçilmiş kaftandı..)

Hareket Ordusu, Trablusgarp, Çanakkale, Muş Cephesi, Kurtuluş Savaşı.. Mustafa Kemal nerede, Nuri oradaydı..

Paşa olabilirdi, bakan olabilirdi, meclis başkanı bile olabilirdi ; istemedi, arkadaş kalmayı tercih etti, arkadaşlığını hiç suistimal etmedi..

Bulundukları ortamda elektrik kesilirse, ışıklar tekrar geldiğinde hep aynı manzara görülürdü: Nuri ayakta, tabancası elinde, gövdesini Mustafa Kemal'e siper etmiş olurdu..