Bir elektrik devresinde; Akım, Voltaj ve Direnç arasında bir bağlantı mevcuttur. Bu bağlantıyı veren kanuna Ohm kanunu adı verilir.

1827 yılında Georg Simon Ohm şu tanımı yapmıştır:

“Bir iletkenin iki ucu arasındaki potansiyel farkının,iletkenden geçen akım
şiddetine oranı sabittir.”

R = V / İ ( 1 )
V = İ x R ( 2 )
İ = V / R ( 3 )

şeklinde ifade edilir. Burada R dirençtir. Bu direnç resistans veya empedans olabilir. V volttur. İ de akım yani Amperdir.

Su dolu bir depo olsun, bunun dibine 5 mm çapında bir delik açalım, bir de 10 mm çapında bir delik açalım. Büyük delikten daha çok suyun aktığını yani bu deliğin suyu daha az engellediğini görürüz.
Burada deliğin engellemesi dirence, akan suyun miktarı akıma, depodaki suyun yüksekliği voltaja karşılık gelir.

Elektrik devrelerinde de, bir gerilimin karşısına bir direnç koyarsanız, direncin müsaade ettiği kadar elektron geçebilir, yani akım akabilir, geçemeyen itişip duran bir kısım elektron ise, ısı enerjisine dönüşür ve sıcaklık olarak karşımıza çıkar.

Direnç birimi “Ohm“dur bu değer ne kadar büyük ise o kadar çok
direnç var anlamına gelir.

Ohm Kanunu veya Ohm Yasası
İlgili kanun, potansiyel şiddeti, akım şiddeti ve direnç arasındaki bağıntıyı belirtir. Bir iletkenin uçları arasındaki potansiyel farkın iletkenden geçen akım şiddetine oranı sabittir.

Voltmetrede okunan değerler V1, V2, V3 iken ampermetrede okunan değerler sırasıyla İ1, İ2 ve İ3'tür. Bu bağlamda aşağıdaki bağıntı yazılabilir;

• V1/İ1=V2/İ2=V3/İ3=Sabit=R, R=V/İ ve V=İ.R

Bu bağıntıya göre direnç sabit ise potansiyel farkı ile akım şiddeti doğru orantılı olarak değişir.