Aysel gel masama dem koy!
Aysel ben yalanım sen zor…

Son yol niye yok.
Niye yok?
Son yol niye yok.
Niye yok?
Yine yor, dünü sor ama ooo olan olmuş Aysel.
Olan olmuş Aysel…


Son diyorsun ama
Çalan çok ömürden, dönen çok yeminden.
Aşk diyorsun ama
Bir yağmur yağarken bir damla darılmış göğe.
Yine yalanlar sever,
Bir gerçek çocukken kırılmış, dağılmış diye.
Eee bir gerçek dağılmış diye.


Kadere not düşün delirdim!
Divanenin rengi koyu gri;
Montu deri; fareler kemirdi ruhunu; demirdi bedeni.
Korktuğu yemindi paslanır diye
Her gece sarıp koynunda uyuttuğu.
Şu korkular!
Kırık bir kaç kalbin hatırası.
Umutları dolandıran bi müptelanın hasılatı sanki.
Bilinç altı gerçekleri pataklıyor,
Duyguların yaşadığıysa dudaklarının ihtirası.


Kaybettiğim irtifasın!
Bir kaç şiiri, biraz da alkol seninle irtibatım.
Belki de havada değilim battım,
Belki de abartıya boğulmuş halim şu alkolün iftirası…
Atilla İlhan verirken ilham,
İsmin Aysel oldu kadehe doldu bu akşam.
Lakin gitme sakın başımda kal.
Çünkü hayalin benim için gerçek bir hatıra…
Gülce Duru:
Son diyorsun ama
Çalan çok ömürden, dönen çok yeminden.
Aşk diyorsun ama
Bir yağmur yağarken bir damla darılmış göğe.
Yine yalanlar sever,
Bir gerçek çocukken kırılmış, dağılmış diye.
Eee bir gerçek dağılmış diye.


Aysel, Aysel, Aysel neden?
Son yol niye yok.
Niye yok?
Son yol niye yok.
Niye yok?
Yine yor, dünü sor ama ooo olan olmuş Aysel.
Olan olmuş Aysel…

Ah Aysel..