Özlemek ne zor şeymiş böyle
Bir kokuya hasret kalmak
Sabah onunla uyanıp akşam o varmış gibi uyumak ne zormuş
Gidenlerin yerini gelenlerin doldurması ne zormuş

Bir kişiye hayatım diyebilmek ama onun hayatı olamamak ne zormuş
Bir kişinin
yanında son nefesini vermeyi istemek ne zormuş
Bunların olmayacağını bilip yaşamaya çalışmak ne zormuş
Aşk’ta şansını onla kaybedip bir daha sevemeyeceğini bilip kendini avutmak ne zormuş

Sevmenin sadece acı olduğunu bilip
Her sabah kendine uyanmayı isteyip ona uyanmak ne zormuş
Onun gözleri başkasının gözlerinde boğulurken gözlerin yollarda beklemek ne zormuş
Ne zormuş sevmek ne zormuş
Ne zormuş aşk ne zormuş…​