25 Nisan 1986, Sovyetler Birliği, Pripyat Şehri. Santraldeki dördüncü reaktör muhtemel bir güç kaybına karşı önlem almak amacıyla sıradan bir bakıma girmişti. Ertesi gün saat 01:23 te, bütün hazırlıklar yapılmıştı, güvenlik sistemleri devre dışı bırakıldı. Reaktör 4 çalışanları bu testi önceden gerçekleştirmişlerdi fakat başarılı olamamışlardı.Alınan bütün yanlış önlemlere rağmen yönetim baskısı nedeniyle testi yine de yapmak zorunda kaldılar.
Reaktörün gücünü kapasitesinin altına %25 oranında düşürdüler, fakat problem gücün bütün reaktör çapında %1 e kadar düşmesiyle ortaya çıkmaya başladı. Reaktörün çalışmasına devam etmesini sağlamak için bu sefer gücü artırmaya çalıştılar. Bu önlenemez bir zincirleme reaksiyona sebeb oldu ve reaktör ısısı gittikçe artmaya başladı. Bütün güvenlik sistemleri yetersiz tasarıma sahip olmaları ile birlikte işlevsiz bir durumda kaldı. Bu durumu önceden tahmin eden ve hali hazırda testi iptal etmeyi talep eden bir mühendis vardı, Aleksandr Akimov. Akimov teste devam etmesi için baş mühendis Anatoly Dyatlov tarafından emir yağmuruna tutulmuştu. Akimov o tarihten tam 2 hafta sonra akut radyasyon sendromu ile hayatını kaybedecekti.
26 Nisan 1986’da Çernobil Nükleer Santralinde, korkunç bir patlama yaşandı. Bu olayın ardından Ukrayna, Belarus ve Rusya’nın birçok bölgesinde hava ve su zehirlenmeleri yaşandı. Patlama sadece bununla sınırlı kalmadı. Dünyanın birçok bölgesinde etkisini gösterdi. Bu ülkelere Türkiye'de dahildi.
Konunun uzmanları, Çernobil nükleer santralinin daha başından birçok kusura sahip olduğunu ileri sürmüşlerdir. Deprem ve terör saldırısı gibi birçok ihtimal dahi göz önünde bulundurulmuştur.
Uluslararası Nükleer Güvenliği Danışma Kurulu (INSAG)’ın 86 yılındaki ilk raporunda, patlamanın nedeni, giriş protokollerini ve kurallarını ihlal eden santral operatörleri olarak gösterilmişti. Fakat ‘92 yılında INSAG-7 raporunda, santralin tasarımından kaynaklanan, kontrol çubukları ve güvenlik sistemleri gibi belirli özelliklerin de altına not düşülmüştür.
Çernobil Faciası 26 Nisan 1986 Ukrayna, Sovyetler Birliği
Reaktörün gücünü kapasitesinin altına %25 oranında düşürdüler, fakat problem gücün bütün reaktör çapında %1 e kadar düşmesiyle ortaya çıkmaya başladı. Reaktörün çalışmasına devam etmesini sağlamak için bu sefer gücü artırmaya çalıştılar. Bu önlenemez bir zincirleme reaksiyona sebeb oldu ve reaktör ısısı gittikçe artmaya başladı. Bütün güvenlik sistemleri yetersiz tasarıma sahip olmaları ile birlikte işlevsiz bir durumda kaldı. Bu durumu önceden tahmin eden ve hali hazırda testi iptal etmeyi talep eden bir mühendis vardı, Aleksandr Akimov. Akimov teste devam etmesi için baş mühendis Anatoly Dyatlov tarafından emir yağmuruna tutulmuştu. Akimov o tarihten tam 2 hafta sonra akut radyasyon sendromu ile hayatını kaybedecekti.
26 Nisan 1986’da Çernobil Nükleer Santralinde, korkunç bir patlama yaşandı. Bu olayın ardından Ukrayna, Belarus ve Rusya’nın birçok bölgesinde hava ve su zehirlenmeleri yaşandı. Patlama sadece bununla sınırlı kalmadı. Dünyanın birçok bölgesinde etkisini gösterdi. Bu ülkelere Türkiye'de dahildi.
Tarihin en korkunç nükleer faciasının asıl nedeni bugün dahi oldukça tartışmalı.
Konunun uzmanları, Çernobil nükleer santralinin daha başından birçok kusura sahip olduğunu ileri sürmüşlerdir. Deprem ve terör saldırısı gibi birçok ihtimal dahi göz önünde bulundurulmuştur.
Uluslararası Nükleer Güvenliği Danışma Kurulu (INSAG)’ın 86 yılındaki ilk raporunda, patlamanın nedeni, giriş protokollerini ve kurallarını ihlal eden santral operatörleri olarak gösterilmişti. Fakat ‘92 yılında INSAG-7 raporunda, santralin tasarımından kaynaklanan, kontrol çubukları ve güvenlik sistemleri gibi belirli özelliklerin de altına not düşülmüştür.