Yasaklar arasında kaybolmuş bi sır gibi tanıdım
seni.. Titreyen ellerim, ürkek ayaklarım ve kısık
sesimle okudum kıyamet karası gözlerini.. Sakladım
seni kem gözlerden, el yüzlerden.. Kimbilir, belki de
kıskandım seni ve dahi kendimden.. Sen...'i yazmak,
sen'i anmak ve sen'i tekrar tekrar yaşamak zorundayım.. Ben elimi uzattığımda boşluğa değil,
sana dokunmalıyım.. Ama ellerimi tutarsan en
derinimde ne yangınlar çıkacak, ne umutlar
filizlenecek gönül bahçemde.... Ne olurdu karla
karışık yağan sen' olaydın da, 'rahmet' diyip
kollarımı açaydım sana.. İliklerime kadar işleseydin her damlanda.. Ben sırılsıklam olmaya da hazırdım
sen' olunca sebebim..bir bilsen ben sen'i NEFESİM
gibi sevdim...

Rica Ederim @Yusuf