ENFORMASYON (bilgi ve iletişim)çağında, medya aracılığıyla birey ve toplumlara, ortak bilgi, kültür, hatta yaşam biçimi empoze edilmekte ve bu yaşam biçimi bütün toplumlara yayılmak istenmektedir. Bu durum ise aynileşme yani tek tipleşmeyi doğurmaktadır. Ortaya çıkan sosyal dönüşüm dünyayı adeta küçük bir köy haline getirerek, yerel kültür, folklör, inanç, gelenek ve ideolojjleri dumura uğratmakta, aynı kalıplar içerisinde sıkışmış şaşkın ve yalnızlık çeken bireylerin oluşmasına sebep olmaktadır. Özellikle yerel kültür ve değerlerin aşınması, insanlığın düşünce form ve yaşam şekli bakımından aynı kalıplar içerisinde şekillenmesi ve bu sürecin gün geçtikçe hızlanması iki ciddi problemetiği (PROBLEMİ)de beraberinde getirmiştir.

Biri iki kuşak arasındaki mesafenin artması sonucunda, çatışmanın baş göstermesi, diğer bir faktör ise kendine ait olana sahip çıkma, düşünce, eylem ve hayat tarzını belirleme yetisi pasifize olan bireylerin zaman içersinde zihinsel ve duygusal olarak güvensiz, yalnız, kopuk ve endişeli ruh haliyle yaşamaya mecbur kalmalarıdır. Evet, globalizm mevcut kapitalist ideolojilerin yayılması ve pazarlama işlevinin genişlemesi açısından, toplumları aynileştirerek, hedefine kolay yoldan ulaşmayı amaçlamaktadır. Ancak bu durum, bireylerin özgürlüğünü ve kendini ifade edebilirliğini de dejenere etmekte ve yalnızlaştırmaktadır. Çağımızda insanlık, öylesine karanlık bir kulvara doğru sürükleniyor ki, mekanları genişleyen, fakat kişisel sınırları daralan depresif kişilikler gittikçe çoğalıyor. Çünkü, artık insanlar içsel servetlerini tüketerek, dar kalıplar içersinde kendilerine empoze edilen emanet bir kültürün hamileri olmak zorunda bırakılmaktadılar.

Peki globalleşme ile yalnızlık olgusu arasında ne gibi bir ilişki olabilir? Dev plazaların, gökdelenlerin, olduğu, para ve gücün hüküm sürdüğü ve onlarca insan kalabalığının bir arada yaşadığı toplumlarda nasıl oluyor da insanlar yalnızlık çekebiliyorlar? Globalleşen dünyada insanlar, çeşitli iletişim ağlarıyla kendilerine empoze edilen hayat tarzlarına adeta mecbur bırakılarak bir çeşit esaret yaşıyorlar, kendi kişisel tercihlerini, beğenilerini ortaya koyamadıkları gibi özgürce karar verme gücüne de sahip olamıyorlar. Onlar her şeyi hazır buluyorlar. Kendileri adına düşünen, kendileri adına karar veren bir sistemin kurbanları oluveriyorlar. Öte yandan, küresel kültür doğrultusunda şekillenen aileler gittikçe birbirlerinden kopmakta, aile ilişkileri bozulmakta, komşuluk arkadaşlık dostluk, paylaşım gibi değerler tüketim ağı içerisinde kaybolmakta ve yalnızlık insanlığı kaçınılmaz bir sona doğru götürmektedir….ALINTI……ve giderek YABANCILAŞMA …Televizyonun karşısında sahte hayatlarda yitip giden HER ANININ hesabının verileceği gerçek hayatlar, zaman, ömür ve geriye dönmeyecek SEVDİKLERİMİZ yakınlarımız…….ÇOK ACI VE GERÇEKTEN ÇOOK ACITIYOR……

Kaynak :