Şükür Hakka, daim sözü dağların

Kış günleri gidip, bahar gelince,
açılır gafletten, gözü dağların.
Donanır, süslenir, gonca güllerle,
geçmez bülbüllere, nazı dağların.

Gece gündüz, tesbihledir işleri,
Allah, Allah söyler, daim kuşları.
Göklere uzanmış, sanki başları,
dua kıblesine, yüzü dağların.

Kudretten, hepsine, hulle biçilir,
Hak rahmeti, üstlerine saçılır,
Türlü türlü, çiçekleri açılır,
Cennet-i a’lâdır, yazı dağların.

Bakıp doyulmaz, yeşil alanlara,
hidayetler olur, Hakdan anlara.
Esen yeli, safâ verir canlara,
miskü anber kokar, tozu dağların.

Bir yanda, zanbaklar, bir yanda lâle,
ırmakları benzer, âb-ı zülâle,
(Sebbe-ha) manası, geliyor dile,
şükür Hakka, daim sözü dağların.