Yunan Mitolojisi Doğu ülkelerinin en güzel kızı Thisbe ile en yakışıklı delikanlısı Pyramus birbirlerine yakın evlerde, bitişik duvarların ardında komşuluk ederken birbirlerine aşık olurlar. Tutkuları duvarları delip geçer, ufak bir delikten birbirlerini görerek öpücüklerini göndererek aşklarını taze tutarlar. Evlenmek istemelerine aileleri karşı çıkınca, günün ilk ışığına kadar duvardan açtıkları delikten aşklarını birbirlerine fısıldarlar. Yasak tanımayan aşk günün birinde dayanılamaz hale gelir ve iki aşık kaçmaya karar verir. Yemişleri kar gibi beyaz olan dut ağacının altında buluşmaya söz veren Thisbe ile Pyramus güneşin bitip karanlığın çöktüğü gecenin birinde buluşmaya karar verirler.


Pyramus ve Thisbe Efsanesini Betimleyen Bir Tablo

Thisbe, önceden geldiği buluşma yerinde bir aslan kükremesi duyması üzerine oradan kaçar. Kaçarken omuzlarına aldığı şalını düşürür ve yeni yemek yemiş, ağzında avının kanları duran aslan bu şalı alıp parçalar, sonra ormana döner. Pyramus gelince kanlı şalı ve aslanın ayak izlerini görür, sevdiğini koruyamadığı için kendini suçlar. Şalı eline alıp “Seni ben öldürdüm” deyip dut ağacının yanına gider ve kılıcını çektiği gibi kendi göğsüne saplar. Dut ağacı fışkıran kanlarla kızıla boyanır.

Pyramus’un kanını Thisbe’nin gözyaşları temizlediği için o günden sonra kara dut ağacının çıkmayan lekesini ise ağacın yaprakları temizlemektedir.

Genişletmek için tıkla ...

Thisbe aslanın kaçtığını düşünüp, sevgilisini daha fazla bekletmemek için dut ağacının yanına geri dönmeye karar verir. Beyaz yemişli dut ağacını bir türlü göremeyen Thisbe, kara dut ağacını görünce birden sevgilisini de ağacın dibinde yani yerde görür. Pyramus’u kollarına alıp onu öpen Thisbe, gözlerini açması için Pyramus’a yalvarır ve genç adam gözlerini açar. Gözlerini açan adam Thisbe’ye son kez bakıp sonra tamamen kapar. Thisbe ise kılıcı eline alır ve “Benim için öldürdün kendini ama ben de cesurum, içim aşkla dolu ve bizi ayıran ölüm olamaz. Ölüm olsa olsa bizi birleştirir” diyerek kanı kurumamış kılıçla kendini öldürür.

Aileleriyle beraber tanrılar da iki sevgilinin aşk dolu ölümüne çok üzülürler ve Thisbe ile Pyramus’un ölülerini yakıp küllerini bir kaba koyarlar. Bu iki aşığın hatırasını yaşatmak için de bütün ülkelerde kara dut ağaçları yetiştirirler. Pyramus’un kanını ağacın meyvelerine, Thisbe’nin gözyaşlarını ise ağacın yapraklarına verirler. Pyramus’un kanını Thisbe’nin gözyaşları temizlediği için o günden sonra kara dut ağacının çıkmayan lekesini ise ağacın yaprakları temizlemektedir…