OBERON
MFC Üyesi
- Üyelik Tarihi
- 20 Kas 2016
- Konular
- 2,670
- Mesajlar
- 2,919
- MFC Puanı
- 1,410
Kimyasal sembolü U olan 1789 tarihinde Martin Heinrich Klaaproth tarafından keşfedilen Uranyum, radyoaktif kimyasal bir elementtir. 1841 tarihinde Eugene-Melchior Peligot tarafından izole edilen Uranyum keşfedildiği ilk dönemde diğer elementler gibi değerlendirilmiştir.
Radyoaktif bir element oluşu 1789 tarihinden yaklaşık 100 yıl sonra 1896 tarihinde Mendeleyev tarafından yapılan çalışmalar sırasında belirlenmiş ve literatürdeki yerini radyoaktif bir element olarak almıştır.
Cama katılması durumunda sarı – yeşil arası bir renk sunan uranyum, zayıf bir radyoaktif element olmasına karşın oldukça yüksek yoğunluğa sahiptir. Yoğunluk dışında çelikten daha yumuşak olan Uranyum kurşuna oranla %65 yoğunluğa sahiptir. Üç ayrı allotropu olan Uranyum ısıtılması durumunda yanmakta ve kolaylıkla yükseltgenmektedir.
Uranyum, klor, kükürt ve azot ile az ya da çok bileşik oluşturabilmektedir. Karbon ile birleştiğinde Uranyum Karbürü oluşturmakta ve su ile bozunması durumunda hidrojen ile hidrokarbonları açığa çıkarmaktadır. Sülfirik asit ve hidroklorik asit ile çözünebilen Uranyum, dört değerli uranyum tuzlarını oluşturmaktadır.
Mineral halinde uraninit, autinit, tobernit, koffinittir olarak adlandırılan Uranyumun saf hali halojenlerin termal yanması sonucunda elde edilmektedir. Bugün, nükleer sanayi başta olmak üzere özellikle enerji sektöründe uranyumun yaygın olarak kullanıldığı bilinmektedir.
Radyoaktif bir element oluşu 1789 tarihinden yaklaşık 100 yıl sonra 1896 tarihinde Mendeleyev tarafından yapılan çalışmalar sırasında belirlenmiş ve literatürdeki yerini radyoaktif bir element olarak almıştır.
Cama katılması durumunda sarı – yeşil arası bir renk sunan uranyum, zayıf bir radyoaktif element olmasına karşın oldukça yüksek yoğunluğa sahiptir. Yoğunluk dışında çelikten daha yumuşak olan Uranyum kurşuna oranla %65 yoğunluğa sahiptir. Üç ayrı allotropu olan Uranyum ısıtılması durumunda yanmakta ve kolaylıkla yükseltgenmektedir.
Uranyum, klor, kükürt ve azot ile az ya da çok bileşik oluşturabilmektedir. Karbon ile birleştiğinde Uranyum Karbürü oluşturmakta ve su ile bozunması durumunda hidrojen ile hidrokarbonları açığa çıkarmaktadır. Sülfirik asit ve hidroklorik asit ile çözünebilen Uranyum, dört değerli uranyum tuzlarını oluşturmaktadır.
Mineral halinde uraninit, autinit, tobernit, koffinittir olarak adlandırılan Uranyumun saf hali halojenlerin termal yanması sonucunda elde edilmektedir. Bugün, nükleer sanayi başta olmak üzere özellikle enerji sektöründe uranyumun yaygın olarak kullanıldığı bilinmektedir.