Merhaba anne...
Uzun zaman oldu dertleşemedik..
Gerçi sen birkaç senedir konuşmaz oldun.
Önceden ben anlatırken sen araya girer daha cümlemi bitirmeden; ee bak sen aa nasıl yani sen ne dedin sen ne yaptın...! konuşturmazdın
Anne yüreği işte..
Telaşla; içini rahatlatacak cümleleri duymak isterdin henüz cümlelerime yeni başlamışken..
Sonunda söylenecek her şeyi; en başında bana söyletir içini rahatlatır benim de heyecanımı yarım bırakırdın..
Kızardım sana beni bu kadar düşünme diye.
Anlamazdım..
Kendini hiç düşünmeden evladını nasıl bu kadar önde tutar diye ..
Sanırım hiç anlayamayacağım annelik böyle olsa gerek.
Anneler bilir ve anlar beni ne demek istediğimi..
Sıkıntılıyım bu aralar anne..
Ama yola devam engeller olsun ki aşmak için çabalayalım bir amacımız olsun.
Geçenlerde Bahattin amca' da vefat etmiş ardından Nuriye hanım teyzenin eşi Osman amca' da.
Herkes gidiyor bir bir..
Hala babaannemi Ankara'da sanıyorum tıpkı seni de öyle sandığım gibi.
Böyle tek taraflı sohbet etmeyi senden sonra öğrendim.
Biraz değişik geliyor; ama alışıyorsun; tıpkı anneanemin resmiyle konuşurken bir çok kez yakaladığım gibi seni.
Bugün babamla konuştuk sesi durgundu..
Nedenini bildiğimden sormadım neyin var diye.
Bende koşturuyorum işte biliyorsun iş güç derdine.
Eren sınavlarıyla uğraşıyor.
Bu sene bitecek işte okulu..
Bende biraz önce birkaç arkadaşla mesajlaştım telefonda dertleştim öyle sıradan bir gün geçirdim.
Geçenlerde aklıma geldi öyle ansızın ne kadar oldu dedim cevap vermedin.
Bir daha soramadım kendim de hesaplamadım..
Alışmak istemiyorum sanırım gerçekle yüzleşmek zor kaçmak daha işime geliyor.
Uzun sürdü; ama seyahatin..
Tadım kaçmadı değil.. hayır bu kadar uzağa neden gittin?
Hadi gittin cevap da vermiyorsun.
Eski sohbetlerimizi özledim.
Böyle hep ben anlatıyorum sen susuyorsun..
Neyse ben yazıyım da sen oku; bir ara sende anlatırsın görüştüğümüz de..
Bayanların yaşı sorulmaz anne; ama sahi kaç yaşına bastın 48 mi?
41.doğum gününden sonra hiç hesaplamadım.
Bak ilk kez şimdi fark ettim dağarcığımda hep 41 kalmışsın.
Bir soğuk hastane odası alışılmış hastane kokusu eşliğinde beyaz örtülü bir yatak..
Doğum günün diye zoraki güldüğün ve asla seni o halde hatırlamak istemediğimden
saklamadığım fotoğraf karesinin poz verilmeden birkaç saniye öncesi.
Pencere de o güne denk gelen düğünün havai fişek gösterisi..
Sever miydim o güne kadar; evet şimdi nerede görsem havai fişekleri..
Bir sonu hatırlatıyor ve hep birileri gidecek sanıyorum korkuyla..
Boş verelim şimdi bunları..
Yine derinleştim..
Çok uzattım biliyorum; ama bak sende beni kesmedin hiç..
Hepsini dinledin bu sefer..
Haa bu arada bir çayır papatya siparişi verdim.
Bahar yağmurlarıyla yeryüzünde açıcakmış senin için..
Papatyaları çok seversin..
Bu gün: yıldızlar sana yansın ay sana parlasın güneş sana doğsun..
İyiki doğmuşsun iyiki beni doğurmuşsun iyiki annem olmuşsun..
Orada Rabbimin en güzel mekanlarında telaşsız stressiz sıkıntısız huzur dolu ve mutlu olduğuna inanarak seni Rabbime emanet ediyorum..
Çok özledim ve Mutlu yıllar Annecim !
Uzun zaman oldu dertleşemedik..
Gerçi sen birkaç senedir konuşmaz oldun.
Önceden ben anlatırken sen araya girer daha cümlemi bitirmeden; ee bak sen aa nasıl yani sen ne dedin sen ne yaptın...! konuşturmazdın
Anne yüreği işte..
Telaşla; içini rahatlatacak cümleleri duymak isterdin henüz cümlelerime yeni başlamışken..
Sonunda söylenecek her şeyi; en başında bana söyletir içini rahatlatır benim de heyecanımı yarım bırakırdın..
Kızardım sana beni bu kadar düşünme diye.
Anlamazdım..
Kendini hiç düşünmeden evladını nasıl bu kadar önde tutar diye ..
Sanırım hiç anlayamayacağım annelik böyle olsa gerek.
Anneler bilir ve anlar beni ne demek istediğimi..
Sıkıntılıyım bu aralar anne..
Ama yola devam engeller olsun ki aşmak için çabalayalım bir amacımız olsun.
Geçenlerde Bahattin amca' da vefat etmiş ardından Nuriye hanım teyzenin eşi Osman amca' da.
Herkes gidiyor bir bir..
Hala babaannemi Ankara'da sanıyorum tıpkı seni de öyle sandığım gibi.
Böyle tek taraflı sohbet etmeyi senden sonra öğrendim.
Biraz değişik geliyor; ama alışıyorsun; tıpkı anneanemin resmiyle konuşurken bir çok kez yakaladığım gibi seni.
Bugün babamla konuştuk sesi durgundu..
Nedenini bildiğimden sormadım neyin var diye.
Bende koşturuyorum işte biliyorsun iş güç derdine.
Eren sınavlarıyla uğraşıyor.
Bu sene bitecek işte okulu..
Bende biraz önce birkaç arkadaşla mesajlaştım telefonda dertleştim öyle sıradan bir gün geçirdim.
Geçenlerde aklıma geldi öyle ansızın ne kadar oldu dedim cevap vermedin.
Bir daha soramadım kendim de hesaplamadım..
Alışmak istemiyorum sanırım gerçekle yüzleşmek zor kaçmak daha işime geliyor.
Uzun sürdü; ama seyahatin..
Tadım kaçmadı değil.. hayır bu kadar uzağa neden gittin?
Hadi gittin cevap da vermiyorsun.
Eski sohbetlerimizi özledim.
Böyle hep ben anlatıyorum sen susuyorsun..
Neyse ben yazıyım da sen oku; bir ara sende anlatırsın görüştüğümüz de..
Bayanların yaşı sorulmaz anne; ama sahi kaç yaşına bastın 48 mi?
41.doğum gününden sonra hiç hesaplamadım.
Bak ilk kez şimdi fark ettim dağarcığımda hep 41 kalmışsın.
Bir soğuk hastane odası alışılmış hastane kokusu eşliğinde beyaz örtülü bir yatak..
Doğum günün diye zoraki güldüğün ve asla seni o halde hatırlamak istemediğimden
saklamadığım fotoğraf karesinin poz verilmeden birkaç saniye öncesi.
Pencere de o güne denk gelen düğünün havai fişek gösterisi..
Sever miydim o güne kadar; evet şimdi nerede görsem havai fişekleri..
Bir sonu hatırlatıyor ve hep birileri gidecek sanıyorum korkuyla..
Boş verelim şimdi bunları..
Yine derinleştim..
Çok uzattım biliyorum; ama bak sende beni kesmedin hiç..
Hepsini dinledin bu sefer..
Haa bu arada bir çayır papatya siparişi verdim.
Bahar yağmurlarıyla yeryüzünde açıcakmış senin için..
Papatyaları çok seversin..
Bu gün: yıldızlar sana yansın ay sana parlasın güneş sana doğsun..
İyiki doğmuşsun iyiki beni doğurmuşsun iyiki annem olmuşsun..
Orada Rabbimin en güzel mekanlarında telaşsız stressiz sıkıntısız huzur dolu ve mutlu olduğuna inanarak seni Rabbime emanet ediyorum..
Çok özledim ve Mutlu yıllar Annecim !