Yalan Hadi gidiyorsun Yürekten kan gidiyor, sen gidiyorsun Herşey gidiyor Gökte bulut, dağda kar, düzde kervan gidiyor Solgun bir gül oluyor insan Bir demet kar çiçeği ölüyor, sen gidiyorsun Ne ucuz yaşıyorsun, ne kolay Bir kristal gibi ellerimden düşüyorsun Bakma öyle Ben kanıyorum sen...

Nefes Nefese Bir sağanak ertesine rastlasın Bana gelişin, Silinmişken tüm izleri geçmişin... Yılgın bir mülteci gibi düş kollarıma Utanma, Varsın eksik olsun hikayen, Pencerem açık yalanlara Gün seninle aysın, Konuş, Hiç susma... Öyle bir gecede gel ki, Tersten essin rüzgar Güle ağlaya, Yana...

Suskunum Sana Hangi şiire başlasam suskunum sana Dağ göğsünde bir kaya diliyle suskun Güneşte kavrulan bir kum tanesi Çatlayan dudaklarım oluyor her gece Yağmura suskun yaşamaya suskun Haykırabilsem Belki bir nehir köpürebilir sesimde Silinebilir kuraklığın bütün izleri Upuzun çöller...

Memleket İsterim Memleket isterim Gök mavi, dal yeşil, tarla sarı olsun; Kuşların çiçeklerin diyarı olsun. Memleket isterim Ne başta dert, ne gönülde hasret olsun; Kardeş kavgasına bir nihayet olsun. Memleket isterim Ne zengin fakir, ne sen ben farkı olsun; Kış günü herkesin evi barkı olsun...

Sözde, senden kaçıyorum doludizgin atlarla, Bazan sessiz sedasız, ipekten kanatlarla, Ama sen hep bin yıllık bilenmiş inatlarla, Karşıma çıkıyorsun en serin imbatlarla, Adını yazıyorsun bulduğun fırsatlarla, Yüreğimin başına noktalarla, hatlarla, Başbaşa kalıyorum sonunda heyhatlarla, Sözde...

Kuş Ölür Sen Uçuşu Hatırla Kim vurduya gitti aşkımız faili meçhul değilse nefsi müdafaadır… Ellerimizdeki kelepçenin anahtarı sende Kavgamızın tek seyircisi bu şehir Tutunduğumuz tek dal içimizdeki isyandır Söyle sevgilim sen söyle Akan kanımızın hesabını kime soracağız? Kim toplayacak...

“Şimdi buradayım biraz önce yoktum” hiç bir şey yok Önce, oldu : kıpırdandı belirsiz — bir şiddetli boşluktan tatlı bir özleme doğru. Belirsiz Sonra, oluştu : devindi kesik kesik sabırsız — bir sevinçli duyumdan ılık bir beklentiye doğru. Kesik kesik sabırsız. Derken, doldu : yayıldı güçlü...

Bu Sabah Hava Berrak - Cahit Sıtkı Tarancı Bu sabah hava berrak; Bu sabah her şey billurdan gibi. Gök masmavi bu sabah, Güzel şeyler düşünelim diye. Yemyeşil oluvermiş ağaçlar, Bulutlara hayretinden. Işıldıyor kanat seslerinde kuşların İlk uçtukları günün altın sevinci. Karlı...

“Bir gün çok bunalırsan Denizin dibinde, yosunlara takılmış gibi soluksuz… Sakın unutma gökyüzüne bakmayı Gökyüzü senindir, Gökyüzü herkesindir” Zülfü Livaneli

Türk Kızları Azer kızım bal kızım, Al bayrağı al kızım. Getme getme ırağa, Karabağ'da kal kızım. Özbek kızım dal kızım, Omuzunda şal kızım, Öz Türkün diyarında, Bize türkü çal kızım. Kırgız kızım yel kızım At üstünde gel kızım. Oka benzer kirpikler, At bağrımı del kızım. Türkmen kızım has...

O Yolda Geliyor sandığım gidiyor çıktı. Başlıyor umduğum bitiyor çıktı, Üstüne-üstüne gittim, ne gidiş Altına-altına iniyor çıktı. Uyu büyü dendi, düşüme gittim, Haydi işe dendi, işime gittim, Yaşa dendi, yaşıma gittim, Yendiğim sandığım yeniyor çıktı. Bozguna benziyor, saklasam olmaz, Eskiye...

Herkes seni sen zanneder. Senin sen olmadığını bile bilmeden, Sen bile.. Seni ben geçerken, Derim ki, Saati sorduklarında; Onu ”O” geçiyordur. Kimse anlam veremez. Tamir ettirmedin gitti derler şu saati. Ettirmek istiyor musun demezler. Bir bozuk saattir yüreğim, hep sende durur. Zamanı...

Ölüme Dair (Nazım Hikmet) Buyrun, oturun dostlar, hoş gelip sefalar getirdiniz. Biliyorum, ben uyurken hücreme pencereden girdiniz. Ne ince boyunlu ilâç şişesini ne kırmızı kutuyu devirdiniz. Yüzünüzde yıldızların aydınlığı başucumda durup el ele verdiniz. Buyrun, oturun dostlar hoş gelip...

Hasretinden Prangalar Eskittim Seni, anlatabilmek seni. İyi çocuklara, kahramanlara. Seni anlatabilmek seni, Namussuza, halden bilmeze, Kahpe yalana. Ard-arda kaç zemheri, Kurt uyur, kuş uyur, zindan uyurdu. Dışarda gürül-gürül akan bir dünya... Bir ben uyumadım, Kaç leylim bahar, Hasretinden...

Seni sevdim, seni birdenbire değil usul usul sevdim Uyandım bir sabah’ gibi değil, öyle değil Nasıl yürür özsu dal uçlarına Ve gün ışığı sislerden düşsel ovalara. Susuzdu, suya değdi dudaklarım seni sevdim Mevsim kirazlardan eriklerden geçti yaza döndü Yitik ceren arayı arayı anasını buldu Adın...

Duydum ki bizi bırakmaya azmediyorsun etme Başka bir yar başka bir dosta meylediyorsun etme Sen yadeller dünyasında ne arıyorsun yabancı Hangi hasta gönüllüyü kasdediyorsun etme Çalma bizi bizden bizi gitme o ellere doğru Çalınmış başkalarına nazar ediyorsun etme Ey ay felek harab olmuş alt üst...

Kimi, boşlukta sızar asude; Kimi, bekler gecelerden seheri.. Farkı yoktur gecenin gündüzden, Ne çıkar yanmasa ufkun feneri Tunç taslarda içerler kaderi Bu ecel şerbetinin bekrileri. Kim bilir, belki giden yolcuların Bu sefer son seferi Sisli gözlerde cihetler silinir, Kimsenin kimseden olmaz...

Mona Rosa. Siyah güller, ak güller. Geyve'nin gülleri ve beyaz yatak. Kanadı kırık kuş merhamet ister. Ah senin yüzünden kana batacak. Mona Rosa. Siyah güller, ak güller. Ulur aya karşı kirli çakallar, Ürkek ürkek bakar tavşanlar dağa. Mona Rosa bugün bende bir hal var. Yağmur iri iri düşer...

Anlatacaktım ölümlerini bir sonbahar eşliğinde Bir kış güneşliğinde Fakat baktım bu ölüm değil diriliştir Tabiatı aşan bir bildiriştir Ne güz ne sarı renk bu göçü anlatır Bu kan rengi bu kıpkızıl öçü anlatır Görünüşte kırmızı gerçekte yeşil Görünüşte öç hakikatte değil Faninin sonsuzla barışması...

İsmin… Ömrümün diğer adıydı, dudaklarımı yakan… Mecazlarla kurban edilen, kelimelerin ifadede yetersiz kaldığı manaydı.. İsmin; Bir Elif miktarı yüreğime uzattığın köprünün İnşasıydı, beni sana bağlayan… Dua dua kavuşmayı uman zamana sinen derin sancıydı.. İsmin; Uzak ve yakın olmanın resmiydi...