Ağlayan Melek

Aklımda resmini çiziyorum​

Biraz telaşlı görünüyorsun bir o kadarda hevesli.
Bir yere gidiyorsun belli.
Her zaman istediğin bir yere.
Mutlusun,
Bir o kadar da üzgün.
Bavullara koyup ta götüremediklerinin üzüntüsü bu
Meleğinin
Korkma meleğin de mutlu
Senin mutlu olabileceğini düşünmek onu da mutlu ediyor…


Vakit daralıyor
Umuda yolculuk başlamak üzere
Meleğin ağlıyor!
Melekler ağlar mı hiç küçüğüm diyorsun
Cevap: Gözyaşları oluyor
Sonra resim donuklaşıyor.
Boş bir oda görüyorum
Penceresinde ağlayan bulutlar,
Masanı aydınlatan ışık titriyor
Şimdi öksüz


Başından beri elinde gördüğüm kalemin
Sessizce
Gidişini yazıyor
Kağıt kabul etmiyor.




Titreyen ışıkta fazla dayanamıyor
Çaresiz bir karanlık çöküyor
Dışarıda yağmurun ayak sesler


Gözlerimden süzülen bir damla yaş resme damlıyor,
Renkler karışıyor




Sonra meleğini görüyorum
Omzuna dokunuyorum.
Yaşlı gözlerle: Ağlama melek,
O mutlu diyorum.
Ya sen diyor.
Donup Kalıyorum.​