Alkali metaller (örneğin lityum, sodyum, potasyum, rubidyum ve sezyum) hava ile temas ettikleri anda oksitlenir. Bu metaller suya düşerse patlamaya bile yol açabilirler.

Tüm atomlar kararlı olmaya yani başka atomlarla tepkimeye girmeyecek hale gelmeye çalışır. Son enerji seviyelerinde mümkün olan en yüksek sayıda elektrona sahip atomlar kararlıdır. Son enerji seviyesi tam dolu olmayan atomların kararlı hale gelmesi için iki yol vardır. Bu atomlar son enerji seviyelerindeki eksik elektronları tamamlamak için elektron alabilir ya da son enerji seviyelerindeki elektronları vererek kararlı hale gelebilir. Ayrıca atomlar kararlı hale gelebilmek için son enerji seviyelerindeki elektronları diğer atomlarla ortaklaşa da kullanabilirler.



Kararlı olmaya çalışan metaller ise elektron vermeye meyillidir. Alkali metallerin son enerji seviyelerinde tek bir elektron vardır ve -tahmin edeceğiniz gibi- başka atomlarla bağ oluşturarak bu elektronlarından kurtulmaya ve kararlı hale gelmeye çalışırlar. Alkali metaller diğer atomlarla tepkimeye girerek bileşik oluşturmaya bu kadar meyilli oldukları için de doğada saf halde bulunmazlar.


​