- Konum
- Dünya Sürgünü.
-
- Üyelik Tarihi
- 10 Ara 2012
-
- Mesajlar
- 953
-
- MFC Puanı
- 142
Mecnun bir gün fırsat buldu Leyla ile oturmaya muvaffak oldu. Leyla onu sınamak için bir dilekte bulundu:
- Ey âşık! Neyin varsa getir.
- A ay yüzlü dedi Mecnun aşkınla ne suyum kaldı ne kuyum. Ne ciğerimde azıcık kan ne gözümde bir nebze yaş. Aklımı yağma ettin uykumu çaldın. Artık bir canım var emreyle onu vereyim.
- Ben onu senden ne vakit istesem alırım başka neyin var sen ondan bahset.
Mecnun o vakit arandı yakasında sakladığı bir iğnesi vardı onu çıkarıp sevgiliye sundu.
- İşte varlık aleminde sahip olduğum tek şey bu iğnedir. Bunu da neden taşıyorum bilmek istersen çölde ovada seni izlerken çok düşüyorum kendimden geçiyorum; oralarda ayağıma bedenime dikenler batıyor; bu iğneyle o dikenleri çıkarıyorum.
- İşte bunu istiyordum ben senden. Eğer aşkında gerçek isen bu iğne nasıl layık oluyor sana? Dikeni çıkarırsan buna vefa mı derler?!.