Huzurevindeki yaşlılarda depresyon artıyor

Geniş aile kavramının yok olmaya yüz tuttuğu günümüzde yaşlılar, hayatlarının kalan kısmını huzurevlerinde geçiriyor. Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığı verilerine göre, huzurevinde kalan kişi sayısı 12 yılda yüzde 132 oranında arttı. Uzmanlar, aile sıcaklığına ihtiyaç duyan yaşlıların huzurevinde ağır depresyon yaşayabileceğini belirtiyor.

Bireyselleşme ve yüksek şehirleşme hızı, son yıllarda sayısı gittikçe artan huzurevlerinin yaygınlaşmasında en önemli nedenlerden birini oluşturuyor. 2002 yılında 4 bin 952 olan devlete bağlı huzurevi sayısı, 2014'te 11 bin 511'e yükseldiği göze çarpıyor. Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığı verilerine göre, huzurevinde kalan kişi sayısı 12 yılda yüzde 132 oranında arttı. Büyük emeklerle büyütülen çocukların anne ve babalarını huzurevlerine yerleştirmesi, yaşlılarda geri dönüşü olmayan psikolojik sorunlara neden oluyor. İnsanların en çok çocukluk ve yaşlılık döneminde aile sıcaklığına ihtiyaç duyduğunu söyleyen Fatih Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesi Psikiyatri Uzmanı Yrd. Doç. Dr. Vedat Bilgiç, huzurevlerinin artışının modern insanın bireyselleşmesinin sonucu olduğunu belirtiyor. Yaşlılığın tıpkı çocukluk gibi çok hassas ve özel bir dönem olduğunun altını çizen Bilgiç, “Bir çocuğun yurtlarda büyümesi ne kadar kötü bir durumsa bir yaşlının da huzurevinde ailesinden uzakta yaşaması o kadar kötüdür. Bir insanın yaşlandığını düşünmesi bile tek başına depresyon nedeniyken yaşlılığını yalnız geçirmek zorunda kalan kişilerde bu durum daha da ağır sonuçlar doğurabiliyor.” şeklinde konuşuyor.

HUZUREVİNDEKİ YAŞLILARIN

ÇOĞUNDA DEPRESYON GÖRÜLÜYOR

Yaşlılık döneminde psiko-sosyal desteğe duyulan ihtiyacın arttığına da dikkat çeken Bilgiç, şu ifadeleri kullanıyor: “Duygusal ihtiyaçlar bu dönemde arttığından yaşlı bireyler aileyle bir arada olmak ister. Çocuklarından ilgi ihtiyacı karşılanmayan, kalan ömrünü tek başına geçirmek zorunda olan kişiler, duygusal anlamda ciddi zorluklar yaşıyor. Depresyon huzurevlerinde kalanların önemli bir kısmında görülüyor. Artan biyolojik ve fizyolojik hastalıklarla beraber kaygı bozukluğuna da çok fazla rastlanıyor.” Aile fertlerinin artık aynı evin içinde birbirinden uzak ve bağımsız hayatlar yaşandığını söyleyen Bilgiç, “Önceden insanlar anne-babalarıyla beraber aynı evde-avluda yaşarken şimdi herkes anne-babadan ayrı bir hayat kuruyor.” tespitinde bulunuyor.

HASTANELERİN YOĞUN OLMASI,

BAKIMEVİ SAYISINI ARTIRDI

Kentleşmeyle birlikte yaşam alanlarının küçüldüğüne değinen Özel Huzurevleri Derneği Başkanı Vildan Kandemir ise biyolojik hastalıkların da fazlaca arttığı yaşlılık döneminde evde bakımın güçleştiğini şöyle ifade ediyor: “Yaşı ilerlemiş hastaların uzun süreli yoğun bakımlarına hastanelerde devam edilemiyor. Bu noktada yaşlı bakımevlerine talep de ciddi şekilde etkileniyor. Bakımevlerine bırakılmak zorunda olan hastalarda bulunuyor. Yaşam desteği cihazına bağlı olarak yaşayan hastalar var. Bu hastaların tedavileri uzun süre hastanelerde yapılamıyor. Aylık yedi ve on bin lira civarında bakım masrafı alınıyor.”

Huzurevi sayısı batı şehirlerinden doğuya doğru azalıyor. Şırnak, Tunceli, Batman, Mardin, Siirt, Hakkâri, Batman, Bingöl ve Bitlis'te huzurevi bulunmuyor. Uzmanlar, bu durumu, bu illerde geniş aile kültürünün hâlâ yaygın olmasına bağlıyor. Ayrıca anne ve babaya ömürlerinin sonuna kadar bakma kültürünün var olduğunu söylüyor.

Tüm huzurevleri birlikte değerlendirildiğinde, sadece 43 ilimizde yaşlı huzurevleri var.

%35'i İstanbul'da

%9'u Ankara'da

%5'i Manisa'da

%4'ü İzmir'de

%47'si diğer illerde​