Gelişinle doğdum ben.......
Gözlerimi uzağa dikmiş bekliyordum öylece.Yanımda olan biten hiçbir şey ilgilendirmiyordu beni.Nereden çıkıp geleceğini bilmiyordum ve umudumda yoktu.Hiç gelmeme ihtimalinde vardı ve ben asıl bundan korkuyordum.
Her gün birbirinin aynıydı ve bir sürprizle karşılaşmayalı kaç bin yıl olmuştu hatırlamıyordum
Kendimle sonsuz bir savaşın içindeydim aslında.Bir yanım "BEKLE" diyordu, bir yanım "HAYATINI YAŞA....". Her hücrem bu savaşın askeriydi ve her gün binlerce hücrem ölüyordu. Kilitlenen bu savaşın ne galibi vardı ne de mağlubu...
Yaşadığım her şey eksikti. En içli filmi,en komik filmi de aynı gözlerle ifadesizce izliyordum.Kitabımdaki her sözcüğün anlamı aynıydı çünkü okuduğum şey aslında yalnızlığımdı.
Ben ki maviye tutkundum,mavi bile bir matem rengi gibi geliyordu.Diğer renkleri ise algılayamıyordum.
Sonra bir ses duydum - ki o tutkunun sesiydi -ve bir anda maviye boyandı ortalık. Yanımdaydın ve tükenmişti bekleyişim . Sana da dünyamdaki değişime de şaşkınlıkla bakıyordum.Binlerce yıllık bir uykudan uyanmış gibiydim ,her şeyi yeniden ve hayretle keşf ediyordum.
Bir filmde bu kadar kahkaha atılabilir miydi ? Bu deniz böylesine mavi miydi?
Güneş parlar mıydı senden önce de ?
Korkmuyorum artık yeni gelecek günden.Umutsuz değilim. Senden önce yaşadığım ve sana yakışmayan bütün günlerimi değiştirdim senin verdiklerinle
O büyük karanlığımı senin estirdiğin rüzgar alıp götürdü. Seninle bağdaşmayan ne varsa çıkarıp attım hayatımdan.
Bildiğim her şeyi yeniden tanımladım senin gelişinle. Yeniden ad verdim her güzelliğe. Çirkin olan,kötü olan ne varsa seninle birlikte kaybolup gitti.Beni de hayatımı da bağladın kendine.
En ulaşılmaz noktalara ,en çıkılmaz doruklara vardırdın benliğimi .Terk edilmiş bir limanda kendi halinde bekleyen köhne gemilerime en gizli denizleri açtın.Ben o maviliğin yolcusuyum şimdi ,en sıkılmaz yolcusu ...Adın bir dönülmezliğin simgesi artık . Sen sözcükleri ölümsüz kılansın.Sen umudun,sen dostluğun,sen özlemin ,sen hayatın adısın .Ve senin adını anmak bile tarif edilmez bir sevinç yayıyor içime.
Şimdi yaşamayı seviyorum işte.
Çünkü; İÇİMDE SEN VARSIN!!!
Gözlerimi uzağa dikmiş bekliyordum öylece.Yanımda olan biten hiçbir şey ilgilendirmiyordu beni.Nereden çıkıp geleceğini bilmiyordum ve umudumda yoktu.Hiç gelmeme ihtimalinde vardı ve ben asıl bundan korkuyordum.
Her gün birbirinin aynıydı ve bir sürprizle karşılaşmayalı kaç bin yıl olmuştu hatırlamıyordum
Kendimle sonsuz bir savaşın içindeydim aslında.Bir yanım "BEKLE" diyordu, bir yanım "HAYATINI YAŞA....". Her hücrem bu savaşın askeriydi ve her gün binlerce hücrem ölüyordu. Kilitlenen bu savaşın ne galibi vardı ne de mağlubu...
Yaşadığım her şey eksikti. En içli filmi,en komik filmi de aynı gözlerle ifadesizce izliyordum.Kitabımdaki her sözcüğün anlamı aynıydı çünkü okuduğum şey aslında yalnızlığımdı.
Ben ki maviye tutkundum,mavi bile bir matem rengi gibi geliyordu.Diğer renkleri ise algılayamıyordum.
Sonra bir ses duydum - ki o tutkunun sesiydi -ve bir anda maviye boyandı ortalık. Yanımdaydın ve tükenmişti bekleyişim . Sana da dünyamdaki değişime de şaşkınlıkla bakıyordum.Binlerce yıllık bir uykudan uyanmış gibiydim ,her şeyi yeniden ve hayretle keşf ediyordum.
Bir filmde bu kadar kahkaha atılabilir miydi ? Bu deniz böylesine mavi miydi?
Güneş parlar mıydı senden önce de ?
Korkmuyorum artık yeni gelecek günden.Umutsuz değilim. Senden önce yaşadığım ve sana yakışmayan bütün günlerimi değiştirdim senin verdiklerinle
O büyük karanlığımı senin estirdiğin rüzgar alıp götürdü. Seninle bağdaşmayan ne varsa çıkarıp attım hayatımdan.
Bildiğim her şeyi yeniden tanımladım senin gelişinle. Yeniden ad verdim her güzelliğe. Çirkin olan,kötü olan ne varsa seninle birlikte kaybolup gitti.Beni de hayatımı da bağladın kendine.
En ulaşılmaz noktalara ,en çıkılmaz doruklara vardırdın benliğimi .Terk edilmiş bir limanda kendi halinde bekleyen köhne gemilerime en gizli denizleri açtın.Ben o maviliğin yolcusuyum şimdi ,en sıkılmaz yolcusu ...Adın bir dönülmezliğin simgesi artık . Sen sözcükleri ölümsüz kılansın.Sen umudun,sen dostluğun,sen özlemin ,sen hayatın adısın .Ve senin adını anmak bile tarif edilmez bir sevinç yayıyor içime.
Şimdi yaşamayı seviyorum işte.
Çünkü; İÇİMDE SEN VARSIN!!!