İnsanı en çok üzen, en çok sevdikleri olur...
Günlerdir uyuyamamanın nedeni bir zamanlar birlikte huzurla uyuduğun kişidir. Şimdi seni deli gibi ağlatan kişi daha önce yüzünü en çok gülümsetendir. Bütün hayallerini yıkan, bir zamanlar en güzel hayalleri birlikte kurduğun kişidir. Seni üzen bir başkası değil aslında, sana en çok zarar veren içinde büyüttüğün sevginin kendisi.
Çok fazla değer verdiğimiz için çok çabuk değer kaybediyoruz.
Bizler aslında acıya aşık oluyoruz.
Canımızı en çok kim yakacaksa gidip onu bulup, onu seviyoruz..

Eskisi kadar özlemiyorum artık seni. Arada bir aklıma gelmiyor da değilsin, elbette hatırlıyorum. Ama daha sakin, daha bir yabancı gibi... Bu aralar uykum da düzene girdi, sabahlamıyorum günlerce. Beni yüzüstü bırakalı çok oldu ama yeni yeni toparlıyorum daha. Yani iyiyim sanırım.
Ne kızgınlığım var sana ne de nefret besliyorum. Sana kırgın bile değilim. Bir özür falan da beklemiyorum senden, benimle değil artık işin.
Ben seni Allah'a havale ettim...
.
Ezgin KILIÇ

Paylaşım için teşekkür ederiz. Ellerinize sağlık