Hayatta her zaman istediğimiz olmayabilir,
Her zaman şans da gülmeyebilir insanın yüzüne ikinci kez,
Hem canını acıttıklarımız olacaktır,
Hem de gün gelecek bizim canımız acıyacaktır,
Elbette;bir kor gibi yakacaktır içimizi ayrılıklar…
Ve çok mutlu edecektir bizleri
Uzun beklemelerin sonundaki kavuşmalar.
Yaşamak; bir noktaya varış olmamalı,
İnsan;her zaman arayış içinde olmalı,ne aradığını bilmeli...
Kaybolan bir eşyasını,uzun yıllar görmediği sıcak bir yüzü
Eski bir komşuyu,hediye edilen bir kitabı
Aramalı bıkmadan…usanmadan.
Aşkı da aramalı,kovalamalı,kaçan biri bulunduğunda,
Çünkü; her insanın karşısına çıkmıyor aşk..
Yada insanlar aramak yerine beklemeyi seçtikleri için
Yoksun kalıyorlar bu duyguyu yaşamak dan.
Şifresi çözülemeyen bir kilit olur kimine,
Kiminde ise; açar en zor kilitleri,
Her bir hücrende hissetmeye başlarsın,
İliklerine kadar işleyen soğuk misali,
Elin ayağın buz tutsa da,
Kar topu oynamak dan nasıl vazgeçemiyorsan,
ilk kar düştüğün de,
Aşk dan da kaçamazsın,kaçamaz insan.
Günün birinde pat diye kapını çalar,
Senden izin almadan gönül bahçene girer,
Ama ;her ne kadar karmaşık bir duyguda olsa
Acıtsa da canını ayrılıklar...
kanatsa da yaralarını gel-gitler...
Başka biri dolduramasa da asla yerini,
Çaldı mı kapını açmalı insan.
Ve gözünü kapatıp dalmalı aşkın engin denizine..​