Tokyo
MFC Üyesi
- Üyelik Tarihi
- 3 Haz 2020
- Konular
- 3,330
- Mesajlar
- 5,771
- MFC Puanı
- 72,650
Bu soru, 'insanlar konuşurlarken niçin laflarının arasında bazı sesler çıkartırlar' ve 'ağır ağır konuşan insanlar laflarının arasında niçin -ııı-, -eee- derler' şeklinde ikiye ayrılabilir.
Birinci sorunun cevabı, sırasını yani sözü karşısındakine kaptırmamak veya sözlerinin bittiği görüntüsünü vermek istememek olabilir. İnsanlar karşılıklı konuşurlarken birbirlerini dinler gibi görünürler ama o sırada kafalarında söyleyeceklerini tasarlarlar. Onları bir an önce ifade edebilmek için sabırsızlanırlar. Karşısındakinin konuşmasını kesmeyecek olgunluktaysalar bir anlık susmasından istifade ederek söze girerler.
İnsanlar seslerinin kesildiği bir anlık soluklanma sırasında karşılarındaki sözlerinin bittiğini sanmasın diye bu boşlukları 'ııı', 'eee' diye sesler çıkararak doldururlar. Böylece karşıya devam edeceklerinin mesajını verirler. Yani oturduğu koltuğu kaptırmamak için üstünden kalkmamak gibi bir şey.
Bu genellikle yavaş tempoda konuşanların başvurdukları bir taktiktir ama zamanla alışkanlık haline gelir, 'ııı'sız, 'eee'siz konuşamazlar, kendileri de bundan rahatsız olmazlar.
İnsanlar sözleri kesilmesin diye başka anlamsız kelime ve cümleler de kullanırlar, taktikler uygularlar. Örneğin konuşmasına 'çok ilginçtir ki' şeklinde başlayan biri anlatacaklarının çok ilginç olacağını baştan belirterek, sonuna kadar dinlemesi için karşısındakini etkilemeye çalışır. Genellikle de sözlerinden ilginç bir şey çıkmaz.
Konuşma arası boşlukların niçin 'zzz' veya 'uuu' gibi seslerle değil de 'm' ve 'eee' gibi seslerle doldurulduğu sorusunun cevabı ise fonetik biliminin sahasına giriyor, 'ııı', leee' sesleri sesli harflerden oluştukları için istenildiği kadar uzatılabilirler, dudağı, dili ve dişleri oynatmadan rahatça çıkarılabilirler. Herhangi bir kelimenin ilk harfiymiş gibi yanlış anlamaya sebep vermezler. Ağız söyleyeceği ilk kelimeye hazır şekilde en uygun konumunu muhafaza eder.
Konuşma boşluklarında çıkarılan sesler kültürlere göre de farklılık gösterirler. Çoğunluk 'm', 'eee' derken İngilizce konuşanlar 'um', 'er', Çinliler ise 'zhege, zhege' diyorlar.
Genelde konuşma esnasında Eeee denilmesinin sebebi, konuştuğu konuda bilgi sahibi olması, ancak konuşma kabiliyetinin ve kelime hazinesinin dar olmasıdır.
Güzel ve hızlı konuşmak bir sanattır. Bir sanatı geliştirmek için, nasıl ustalardan veya hocalardan ders alınıyorsa, konuşma sanatını öğrenmek için de ders alınmalıdır.
Özellikle Türkçe konuşma, HİTABET sanatını geliştirebilmek için yardımcı olabilecek dilleri de bilmek gerekir.
Yani bir konferans veya coşkulu bir mitingde kesintisiz ve ifade yeterliliği ile hitap etmek istiyorsanız, Türkçeyi çok iyi bilmeli ve Osmanlıca, Arapça ve Farsça gibi komşu diller olup dilimizi etkileyen yabancı lisanları da bilmek gerekir.
Yabancı lisanları konuşmak şart değildir. Yabancı dillerin faydası, ülkemizde artık dilimize yerleşmiş kelime ve deyimleri ifadelerinin gerektiği anlarda ve konuşmayı ziynetlendirmek için kullanmalıdır.
Mutlaka iyi hitap için birden fazla dil bilmeye gerek yoktur, ancak dil bilmenin ve çok okumanın, sürekli hitapta bulunmanın sınırsız yararı vardır.
En başta ,Eeee denmesinin sebeplerinden biri yeni kuracağı cümleyi tasarlamak için zaman kazanmak ve bir önceki cümlede kullandığı ifadeyi katletmemektir.
Bir diğer yararı ise, cümle içinde sıralamak zorunda kaldığınız isimler ve sıfatlar gibi aralarına virgül konulacak kelimeleri, her ayrı kullanışta anlam kaybetmemesi ve kelime tekrarı olmaması için eşanlamlı kelimeleri kullanmaktır.
Çok birikimli, ancak edebi deyimle, arif ama satışı yok denilen kişiler, Eeee denmesini kullanmaktadırlar. Bu da onlara zaman ve tasarlama imkanı sunmaktadır.
Bir de kapalı kişiliklere sahip olanların bu şekilde veya benzeri biçimde kekelemeleri meşhurdur. Bunu ortadan kaldırmak için sosyal gelişme sağlamalı ve kalabalıklara hitabetini geliştirmelidir. Bunun için de sıkça egzersiz yapmalı, hatta kendi başına kalabalıklara hitap ediyormuş gibi aynaya karşı bağırarak konuşmalıdır.
Birinci sorunun cevabı, sırasını yani sözü karşısındakine kaptırmamak veya sözlerinin bittiği görüntüsünü vermek istememek olabilir. İnsanlar karşılıklı konuşurlarken birbirlerini dinler gibi görünürler ama o sırada kafalarında söyleyeceklerini tasarlarlar. Onları bir an önce ifade edebilmek için sabırsızlanırlar. Karşısındakinin konuşmasını kesmeyecek olgunluktaysalar bir anlık susmasından istifade ederek söze girerler.
İnsanlar seslerinin kesildiği bir anlık soluklanma sırasında karşılarındaki sözlerinin bittiğini sanmasın diye bu boşlukları 'ııı', 'eee' diye sesler çıkararak doldururlar. Böylece karşıya devam edeceklerinin mesajını verirler. Yani oturduğu koltuğu kaptırmamak için üstünden kalkmamak gibi bir şey.
Bu genellikle yavaş tempoda konuşanların başvurdukları bir taktiktir ama zamanla alışkanlık haline gelir, 'ııı'sız, 'eee'siz konuşamazlar, kendileri de bundan rahatsız olmazlar.
İnsanlar sözleri kesilmesin diye başka anlamsız kelime ve cümleler de kullanırlar, taktikler uygularlar. Örneğin konuşmasına 'çok ilginçtir ki' şeklinde başlayan biri anlatacaklarının çok ilginç olacağını baştan belirterek, sonuna kadar dinlemesi için karşısındakini etkilemeye çalışır. Genellikle de sözlerinden ilginç bir şey çıkmaz.
Konuşma arası boşlukların niçin 'zzz' veya 'uuu' gibi seslerle değil de 'm' ve 'eee' gibi seslerle doldurulduğu sorusunun cevabı ise fonetik biliminin sahasına giriyor, 'ııı', leee' sesleri sesli harflerden oluştukları için istenildiği kadar uzatılabilirler, dudağı, dili ve dişleri oynatmadan rahatça çıkarılabilirler. Herhangi bir kelimenin ilk harfiymiş gibi yanlış anlamaya sebep vermezler. Ağız söyleyeceği ilk kelimeye hazır şekilde en uygun konumunu muhafaza eder.
Konuşma boşluklarında çıkarılan sesler kültürlere göre de farklılık gösterirler. Çoğunluk 'm', 'eee' derken İngilizce konuşanlar 'um', 'er', Çinliler ise 'zhege, zhege' diyorlar.
Genelde konuşma esnasında Eeee denilmesinin sebebi, konuştuğu konuda bilgi sahibi olması, ancak konuşma kabiliyetinin ve kelime hazinesinin dar olmasıdır.
Güzel ve hızlı konuşmak bir sanattır. Bir sanatı geliştirmek için, nasıl ustalardan veya hocalardan ders alınıyorsa, konuşma sanatını öğrenmek için de ders alınmalıdır.
Özellikle Türkçe konuşma, HİTABET sanatını geliştirebilmek için yardımcı olabilecek dilleri de bilmek gerekir.
Yani bir konferans veya coşkulu bir mitingde kesintisiz ve ifade yeterliliği ile hitap etmek istiyorsanız, Türkçeyi çok iyi bilmeli ve Osmanlıca, Arapça ve Farsça gibi komşu diller olup dilimizi etkileyen yabancı lisanları da bilmek gerekir.
Yabancı lisanları konuşmak şart değildir. Yabancı dillerin faydası, ülkemizde artık dilimize yerleşmiş kelime ve deyimleri ifadelerinin gerektiği anlarda ve konuşmayı ziynetlendirmek için kullanmalıdır.
Mutlaka iyi hitap için birden fazla dil bilmeye gerek yoktur, ancak dil bilmenin ve çok okumanın, sürekli hitapta bulunmanın sınırsız yararı vardır.
En başta ,Eeee denmesinin sebeplerinden biri yeni kuracağı cümleyi tasarlamak için zaman kazanmak ve bir önceki cümlede kullandığı ifadeyi katletmemektir.
Bir diğer yararı ise, cümle içinde sıralamak zorunda kaldığınız isimler ve sıfatlar gibi aralarına virgül konulacak kelimeleri, her ayrı kullanışta anlam kaybetmemesi ve kelime tekrarı olmaması için eşanlamlı kelimeleri kullanmaktır.
Çok birikimli, ancak edebi deyimle, arif ama satışı yok denilen kişiler, Eeee denmesini kullanmaktadırlar. Bu da onlara zaman ve tasarlama imkanı sunmaktadır.
Bir de kapalı kişiliklere sahip olanların bu şekilde veya benzeri biçimde kekelemeleri meşhurdur. Bunu ortadan kaldırmak için sosyal gelişme sağlamalı ve kalabalıklara hitabetini geliştirmelidir. Bunun için de sıkça egzersiz yapmalı, hatta kendi başına kalabalıklara hitap ediyormuş gibi aynaya karşı bağırarak konuşmalıdır.
