• Web sitemizin içeriğine ve tüm hizmetlerimize erişim sağlamak için Web sitemize kayıt olmalı ya da giriş yapmalısınız. Web sitemize üye olmak tamamen ücretsizdir.
  • Sohbetokey.com ile canlı okey oynamaya ne dersin? Hem sohbet et, hem mobil okey oyna!
  • Soru mu? Sorun mu? ''Bir Sorum Var?'' sistemimiz aktiftir. Paylaşın beraber çözüm üretelim.

Ludwig van Beethoven

Ragnar

Emektar Üye
Üyelik Tarihi
30 Haz 2015
Konular
1,446
Mesajlar
4,354
MFC Puanı
37,550
Ludwig van Beethoven 16 Aralık 1770'de, Ren kıyısında küçük bir şehir ve Köln seçici piskoposluğunun başkenti olan Bonn'da doğdu. Ölümüne kadar (1773) capellanın müzik yöneticiliğini yapan büyükbabası Ludwig ve 1792'de alkolden ölen babası Johann gibi, genç Beethoven da küçüklüğünden itibaren saray müzikçisi olarak Köln seçicisinin (elektör) hizmetine girdi.

1779'da Bonn'a gelen Christian Gottlob Neefe (1748-1788) ilk önemli öğretmeni oldu. 1782'de Neefe kısa bir süre için Bonn'u terk ettiğinde Beethoven orgcu olarak onun yerini aldı. Aynı yıl ilk eserini besteledi (Dressler'in Marşı Üzerine Çeşitlemeler) ve 1783'te bunu seçici prens Maximilian-Friedrich'e ithaf ettiği üç sonat izledi. 1784'te yeni bir seçici prens, II. Joseph ile Marie-Antoinette'in kardeşi Maximilian-Franz başa geçti. Liberal düşüncelere sahip olan prens, bir reform siyaseti benimsedi. Beethoven orgcu olarak düzenli bir maaş alıyor, aynı zamanda orkestrada alto çalıyordu. 1785'te üç tane Piyanolu Dörtlü besteledi; bunlar ancak ölümünden sonra yayımlanabilmiştir. 1787 ilkbaharında, Viyana'ya yaptığı kısa bir gezi sırasında Mozart ile tanıştı ve annesini ölmeden önce görmek için Bonn'a döndü. 1789'da babası alkol batağına büsbütün gömüldüğü için, ailesinin sorumluluğunu Beethoven üstlendi (iki küçük kardeşi vardı) ve babasının maaşının yarısının kendisine bağlanmasını sağladı. Hekimlik eğitimi gören ve yakın arkadaşı olan Franz Gerhard Wegeler (1765-1848) sayesinde, çok kültürlü bir aile sayılan Von Breuninglerce kabul edildi ve aileden biri gibi muamele gördü. 1790'da, ilk önemli eserlerinden Imparator II. Joseph'in Ölümü Üzerine adlı kantatı besteledi. Ama geleceğin Beethoven'ı kendisini daha çok bazı piyano çeşitlemeleriyle tanıtacaktı.

Napolyon'dan bir yaş küçük olan Beethoven, Fransız Devrimi'nin başında 20 yaşındaydı ve bütün yaşamı boyunca bu devrimin etkisi altında kaldı. 1792'den ölümüne kadar daha çok Viyana'da yaşadı. Bu şehirde, aristokratik müzikal kültürün son demlerine olduğu kadar, daha Ç burjuva È bir müzik kültürünün ilk çıkışlarına da tanık oldu.

1792-1803 Viyana'da İlk Yıllar

Londra gezisinden 1792 temmuzunda dönen Haydn, Bonn'dan geçerken, seçici prensin yakın iş arkadaşı ve müzik meraklısı bir sanat koruyucusu olan kont Ferdinand von Waldstein (1762-1823) sayesinde, Beethoven'ın, Haydn'ın öğrencisi olmak üzere, onunla Viyana'da buluşması kararlaştırıldı. 1792 kasımında, Beethoven, prensipte sadece birkaç ay kalmak için (Bonn'a geri dönüp, işine devam etme düşüncesindeydi) aslında hayatının sonuna kadar kalmak üzere Avusturya'nın başkentine gitti. Mozart bir yıl önce ölmüştü (Aralık 1791). Haydn'dan aldığı dersler 1794'ün Ocak ayına kadar yaklaşık bir sene boyunca sürdü. Dersler tahmin edilemeyecek kadar faydalı oldu. Beethoven, yeniden kontrpuan ustası Johann Georg Albrechtsberger'in (1736-1809) yanına döndüyse de, Haydn'ın bestelemiş olduğu (ve o sırada bestelemeye devam ettiği) ünlü enstrümantal eserlerinden aldığı dersin ve onun bu konudaki öğütlerinin Beethoven için paha biçilmez bir değerde olduğu ortaya çıkacaktı. 1795 Ağustos’unda opus 1 Piyano, Keman ve Viyolonsel Için Üçlü'nün ve 1796 martında (Haydn'a ithaf edilmiş olan) opus 2 üç sonatın yayımlanması, Beethoven'ı resmen Viyanalı bir besteci haline getirdi. Bir Fransız vilayetinin merkezi haline gelmiş olan Bonn'a dönmek artık söz konusu bile değildi. Şubattan 1796 Temmuzuna kadar Beethoven, Prag'a, Dresden'e, Leipzig'e ve Berlin'e bir turne düzenledi. Beethoven'ın Viyana'daki ilk yılları, aristokrasinin birçok ünlü ailesinin koruması (Lihnovski, Lobkovic, Schwarzenberg...) ve halk arasında, ama özellikle özel salonlarda piyanist olarak elde ettiği çarpıcı başarılar sayesinde, çok parlak ve sosyete çevrelerinde geçmiştir. Böylece bu dönemde birçok piyano eseri besteledi. 32 sonatının yarısından çoğunu 1802'de bitirdi. 1795 Mart’ından itibaren 2. Piyano Konçertosu'nun (opus 19), aralık 1795'ten itibaren 1. Piyano Konçertosu'nun (opus 15) ilk versiyonlarını yayımladı. Önemli eserleri arasında, yaylı çalgılar için opus 9 Üçlüler'i (1797-1798) ve sonatları arasında opus 13 Patetik sonatı (1798'in ilk yarısında bitirilmiş); Quasi una Fantasia başlıklı iki sonatı (opus 27 no: 1 ve no: 2 1800-1801) saymak gerekir; bunlardan ikincisine konulan Ayışığı sonatı başlığı gerçeğe uygun değildir. Beethoven, Haydn adıyla en çok bağdaşan yaylı çalgılar dörtlüsü ve senfoni tarzlarını geç keşfetmiştir. 1798'den 1800'e kadar Beethoven, 16 (veya 18) yaylı çalgılar dörtlüsünün ilk altısını (opus 18) besteledi ve 2 Nisan 1800'de, kendi yararına verdiği ilk konser sırasında, Birinci Senfonisi'ni (opus 21) çaldırdı. 5 Nisan 1803'teki aynı tip bir konserde Ikinci Senfonisi (opus 36), Üçüncü Piyano Konçertosu (opus 37) ve Isa Zeytin Dalında (opus 85) adlı oratoryosu seslendirildi.

1800'den sonra Beethoven, zamanla dünyayla ilişkisini kesecek olan ilk sağırlık belirtilerini hissetti. 6-10 Ekim 1802'de geçirdiği bir kriz esnasındaki intihar teşebbüsü, meşhur Heiligenstadt Vasiyeti'nde açıklanmış, bu eser ölümünden sonra bestecinin káğıtları arasında bulunmuştur.

1804-1812 Kahramanlık Dönemi

Haydn'ın beste yapmaya son verdiği 1804'ten, 1814-1815'e kadar (Viyana Kongresi), Beethoven tek başına, Viyana'nın sanat yaşamına hükmetmiştir. O döneme kadar benzeri görülmemiş uzunlukta ve en popüler, en çok çalınan pek çok eserini bu dönemde bestelemiştir. Bu yeni devrenin ilk ve en çarpıcı örneği, önce Bonaparte başlığını alan, 1806'da yayımlanırken adı Eroica Senfonisi (Beethoven Çbüyük bir adamın anısını kutlamayaÈ adanmış olduğunu belirtir) olan Üçüncü Senfoni'dir (opus 55, 1803-1804). Aslında Beethoven'ın bahsettiği Çbüyük adamÈın Napolyon olduğunu gösteren bir şey de yoktur: Üçüncü Piyano konçertosunun, iyi bir piyanist ve besteci addedilen Prusya prensi Louis-Ferdinad'a ithaf edildiği düşünülmüştür; prens 1806 Ekim’inde Fransızlarla yapılan bir çatışmada ölmüştü. Ayrıca Prometheus efsanesine (hiç kimse Napolyon'u bu yüce yaratıcıya benzetmiyordu) verilen önem ve Eroica'nın finalinin Prometheus'un Yarattıkları (opus 43, 1801) adlı balenin bir temasını yeniden işlediği de unutulmamalıdır. Art arda gelen sonatlar dizisinde Waldstein (opus 53, 1803-1804), senfonilerden Eroica ve yaylı çalgılar dörtlülerinden Rusya kontuna (daha sonra prens olan) ithaf edilen ve kontun adını alan opus 59 (1806) numaralı üç yaylı çalgılar dörtlüsü (Razumovski Dörtlüleri) kadar önemli bir rol oynamıştır. Appassionata (opus 57) sonatı 1805'te bestelenmiştir. 1806 yılında, Dördüncü Piyano Konçertosu (opus 58), Keman Konçertosu (opus 61) ve Dördüncü Senfoni (opus 60) sayılmalıdır. Zor olarak nitelenen ilk iki opus 59 yaylı çalgılar dörtlüsünün dışında, bu eserler büyük başarı kazanmıştır. Evlilik aşkını ve özgürlüğü işleyen Fidelio operasının ilk versiyonu, 1805'te II. Leonore adı verilen uvertürle birlikte seslendirilmiştir. Onu 1806 Mart’ında III. Leonore uvertürüyle birlikte seslendirilen ikinci versiyon izlemiştir. Bu sıralarda Beethoven'ın Josephine von Brunswick ile tutkulu bir ilişkisi vardı. Ancak Brunswick sosyal sınıf farkından dolayı Beethoven'ı terk etmiştir. Piyano, Orkestra ve Koro Için Fantezi (opus 80), Beşinci Senfoni (opus 67), ünlü ÇDo MinörÈ) ve Altıncı Senfoni (Pastoral adıyla anılan, opus 68) ilk defa 22 Aralık 1808'de verilen konserde seslendirilmiş ve Beethoven'ın meslek hayatında bir zirve teşkil etmiştir. Bu konser Beethoven açısından bir veda konseri niteliğindedir, zira ciddi bir şekilde Viyana'yı terk edip, Kassel'de kral JZrÔme Bonaparte'ın capella yöneticisi olarak çalışmayı düşünmüştü. Arşidük Rudolf (öğrencisi) ve Lobkovitz ve Kinsky, kendisine bir aylık bağlayacaklarına dair söz vererek Beethoven'ı fikrinden caydırdılar, ama bu maaş patlak veren savaşın neden olduğu enflasyon yüzünden değerini kaybedecekti. Haydn'ın öldüğü ve Napolyon'un Viyana'yı ikinci defa işgal ettiği yıl olan 1809'da, Beşinci Piyano Konçertosu (opus 73, Imparator) ve 10 numaralı Yaylı Çalgılar Dörtlüsü (opus 74), 1810'da Goethe'nin Egmont adlı eserinin sahne müziği ve 11 numaralı Yaylı Çalgılar Dörtlüsü (opus 95), 1811-1812'de Yedinci Senfoni (opus 92) ve Sekizinci Senfoni (opus 93) bestelenmiştir.
 
Üst