Öncelikle normal duygu-durum düzeyini aştığımızı fark etmeliyiz.
Daha sonrasında ise neden bu halde olduğumuzu, yani öfkenin ana sebeplerini belirlemeliyiz.
Bunu da yaptıktan sonra bu halde olma sebebimizin bizden mi yoksa çevremize sunduğumuz imkanlardan dolayı çevrenin mi sebep olduğunu belirlemeliyiz.
Bir sonraki aşama ise, bu sebeplerin bizde olumlu bir etki yaratmadığı bilincine vararak bunlara karşı bir çözüm süreci yoluna girmeliyiz.
Bu aşamayı dilersek bir psikolog eşliğinde atlatabilir, dilersek kendi irademizle aşabiliriz.
Asıl önemli nokta, öfkeyi fark etmek. Öfke sebebini belirlemek aslında. Çünkü zihnimiz, öfke esnasında bulanıktır. Çoğu şeyi belirleyemez. Burada yazdığım maddeleri uygulamaya girişebilen bir insan zaten öfke kontrolünü sağlayabilecek bir yapıya sahip demektir. Öfkemizi belirleme sürecini de tamamladıktan sonra buna karşı ne tür önlemler alabiliriz bunu düşünmeliyiz. Bundan sonraki aşamalar aslında sorun çözümüne girer. Orada yapılması gereken de şudur: Örneğin, bir arkadaşınız özel hayatınızla ilgili bir yorumda bulundu. Ve bu sizi çok öfkelendirdi. O an zihniniz bulandı. Peki o an ne yapmalısınız?
Öncelikle öfkelendiğinizi fark edin. Daha sonra buna sebep olan şeyi düşünün. Söylenilen cümle sizi öfkelendirdi. Peki ya sizi sinirlendiren şey bu cümle mi? Bu cümlenin gerçeklik oranı mı? Bir de böyle bir ihtimal var. Yoksa arkadaşınızla, bu cümleyi size söyleme raddesine gelecek bir ilişki kurmanıza mı sinirlendiniz? Bunlar önemli şeyler. Çünkü sorunu bulmanızı ve çözüme ulaşmanızı kolaylaştırır. Daha sonraki işlem ise bu sebeplerden yola çıkarak kendi içimizde ufak bir müzakere yapmak. Yapılacaklar bunlar. Ayrıca kendi içimizde ‘’Sakin ol, sinirlenme, geri dönüşü olmayan sonuçlar doğurma, hallolur şeyler bunlar.’’ diyerek kendimizi telkin etmek de çok etkili yöntemlerden biridir. Her insan özeldir. Hassas noktalarımız, zaaflarımız farklıdır. Öfke düzeylerimiz farklıdır. Ancak kontrol hususunda belli başlı noktalar ortaktır ki bunlar sonuca götürür. Öfke içerisinde olduğumuz bilinci ve sebepleri sorgulama. Eğer bunları yapabilecek irade veya cesaretimiz yoksa, uzman bir psikolog; ihtiyacımız olabilir.
Daha sonrasında ise neden bu halde olduğumuzu, yani öfkenin ana sebeplerini belirlemeliyiz.
Bunu da yaptıktan sonra bu halde olma sebebimizin bizden mi yoksa çevremize sunduğumuz imkanlardan dolayı çevrenin mi sebep olduğunu belirlemeliyiz.
Bir sonraki aşama ise, bu sebeplerin bizde olumlu bir etki yaratmadığı bilincine vararak bunlara karşı bir çözüm süreci yoluna girmeliyiz.
Bu aşamayı dilersek bir psikolog eşliğinde atlatabilir, dilersek kendi irademizle aşabiliriz.
Asıl önemli nokta, öfkeyi fark etmek. Öfke sebebini belirlemek aslında. Çünkü zihnimiz, öfke esnasında bulanıktır. Çoğu şeyi belirleyemez. Burada yazdığım maddeleri uygulamaya girişebilen bir insan zaten öfke kontrolünü sağlayabilecek bir yapıya sahip demektir. Öfkemizi belirleme sürecini de tamamladıktan sonra buna karşı ne tür önlemler alabiliriz bunu düşünmeliyiz. Bundan sonraki aşamalar aslında sorun çözümüne girer. Orada yapılması gereken de şudur: Örneğin, bir arkadaşınız özel hayatınızla ilgili bir yorumda bulundu. Ve bu sizi çok öfkelendirdi. O an zihniniz bulandı. Peki o an ne yapmalısınız?
Öncelikle öfkelendiğinizi fark edin. Daha sonra buna sebep olan şeyi düşünün. Söylenilen cümle sizi öfkelendirdi. Peki ya sizi sinirlendiren şey bu cümle mi? Bu cümlenin gerçeklik oranı mı? Bir de böyle bir ihtimal var. Yoksa arkadaşınızla, bu cümleyi size söyleme raddesine gelecek bir ilişki kurmanıza mı sinirlendiniz? Bunlar önemli şeyler. Çünkü sorunu bulmanızı ve çözüme ulaşmanızı kolaylaştırır. Daha sonraki işlem ise bu sebeplerden yola çıkarak kendi içimizde ufak bir müzakere yapmak. Yapılacaklar bunlar. Ayrıca kendi içimizde ‘’Sakin ol, sinirlenme, geri dönüşü olmayan sonuçlar doğurma, hallolur şeyler bunlar.’’ diyerek kendimizi telkin etmek de çok etkili yöntemlerden biridir. Her insan özeldir. Hassas noktalarımız, zaaflarımız farklıdır. Öfke düzeylerimiz farklıdır. Ancak kontrol hususunda belli başlı noktalar ortaktır ki bunlar sonuca götürür. Öfke içerisinde olduğumuz bilinci ve sebepleri sorgulama. Eğer bunları yapabilecek irade veya cesaretimiz yoksa, uzman bir psikolog; ihtiyacımız olabilir.
Moderatör tarafında düzenlendi:
