- Üyelik Tarihi
- 10 Nis 2008
- Konular
- 267
- Mesajlar
- 1,490
- MFC Puanı
- 1,430
Tekrara düşmüş bir şair misali. Tıkandım.
İlham perilerim, terk etti beni.
Ağır ağır uğurladım, perilerimi. Giderlerse gitsinler!
Benim en sadık perim, hoş geldin. 'İdam perisi'
Hayır idam perisi!
Hoş gelmemişsin. Blöf yapıyorsun, idam etmeyeceksin beni.
Kumar masasında, her şeyini kaybeden bir zengin züppesi gibi.
Hayat masasında kaybettim tüm varlığımı.
Hayallerimi.
Kendimi.
Güle güle idam perisi. Yine gel.
Hoş geldin Şizofren perisi...
Bom boş bir koridor var önümde, ama sen yoksun. Neredesin şizofren perisi ?
İç ses; 'Ben senin içindeyim!'
Çık içimden, adam gibi geç karşıma. Paramparça edeyim seni.
Evet, konuş şimdi. Senin yüzünden, hayatımı mahvettin.
'Beni dinle' diye fısıldadın daima.
Sevmeyeceğim dedim.
'Belki bu sefer' diye fısıldadın.
Hayır 'içimdeki ben' bu sefer de olmadı.
Hesap ver. Neden?
Senin de verebilecek bir cevabın yok!
Pardon, şizofren perisi. Zaman perisi sesleniyor; 'Bana bırak'...
