Seni En Çok Ben Sevdim

Seni En Çok Ben Sevdim | Ezgin Kılıç Şiiri
Duymak isteyeceğin son cümleler belki de bunlar.
Aslında benim de söylemeye cesaret edebileceğim son sözlerim...
Özledim.
Henüz yokluğunu kabullenememiş bir adamın yedinci haftasından yazıyorum sana.
Cesaretim olsa yüzüne karşı söylemek isterdim.
Ama bir kere daha kovulmayı hazmedecek gücüm yok.
Bu yüzden ben yazıyorum, sen oku
Özledim…
Pencerenin kenarında oturuyorum şu an.
Hani senin en çok huzur bulduğunu söylediğin şu yer var ya, işte orada
Dışarıda kar yağıyor lapa lapa, önümde kekik kokulu çay…
Sen en çok bu şekilde oturmayı severdin böyle havalarda.
Dizlerine battaniye örterdim, hatırla!
Çabuk üşürdü ayakların ve çok kolay hasta olurdun böyle soğuk akşamlarda.
Söylediklerimi yanlış anlama, bazı şeylerin yüreğini acıtması için yazmıyorum bunları sana
Ya da bir cevap almak için dokunmaya çalışmıyorum damarına.
Artık sana dikkat edemiyorum, sana bakamıyorum.
Yanında olamayacağım birinin iyi olmasını ümit etmekten öteye gidemiyorum.
Sana doğru atacak adımım yok...
Ne yöne gidersem gideyim bana sırtının dönük olduğunu biliyorum.
Görmüyorum belki ama emin ol bunu hissediyorum!
Sadece özledim, hepsi bu...
Yani senden hiçbir beklentim olmadan bunları yazıyorum...
Nerede yaşıyorsan umarım oralarda iyisindir,
İnan ki mutlu olmanı yürekten isterim.
Her ne olup bittiyse aramızda hepsi için seni affettim.
Dönmen için değil, başına gelecek kötü şeyleri benden bilme diye söylüyorum.
Sitemim de yok, bütün ahlarımı temize çektim. ...
Sadece bir şeyi bil,
Sadece bir şeyi hatırla,
Sadece tek bir şeyi hiç unutma,
Seni en çok ben sevdim.