- Üyelik Tarihi
- 28 Şub 2020
- Konular
- 2,107
- Mesajlar
- 26,098
- MFC Puanı
- 301,150
Sevginin olmadığı bir ortamda benim için hayat yok demektir. Bazen insanların sevgisiz nasıl yaşayabildiklerini gerçekten çok merak ediyorum. Dünyadaki çoğu kötü şeyin başında da sevgisiz insanlar yok mu zaten? Seven bir kişinin kötülük yaptığı nerede görülmüş? İşte tam da bu noktada sevginin bu hayattaki en güzel duygu olduğuna açıklık getirmiş oluyorum. Sevgisiz bir insanın içinde kin, öfke, hırs gibi pek çok kötü duygu barınır. İnsanın bu gibi duygular ile rahat bir yaşam sürdürebilmesi imkansıza yakındır. Kişi hem kendine, hem de çevresindekilere zarar verir. Toplumdan dışlanır. Ama seven, sevilen kişi herkes tarafından sevilir. Düşmanı olmaz. Hem kendisine, hem de çevresindekilere faydası dokunur. Bu durumda hangi insan sevgisizliği tercih eder ki?
Bir insanın sahip olması gereken en önemli özellik insan sevgisidir. İçinde insan sevgisi bulunan bir kişinin kimseye kötülüğü de dokunmaz. Bir insanı sevebiliyorsak, bir hayvanı ya da bir nesneyi rahatlıkla sevebiliriz. Ayrıca sevdiğimiz kişilere yeterince saygı göstermiyor ya da güvenmiyorsak sevgimiz tam anlamıyla sevgi sayılmaz.
Bu duyguyu herkesin bir şekilde yaşaması gerekir. Doğumumuzdan ölümümüze kadar bir şeyleri başarabilmemiz için bu şarttır. Mesela yalnızlık, merhamet, pişmanlık, karamsarlık gibi duyguları çoğu kimse yaşamamıştır. Ama sevgi öyle değildir. Her insan ömründe en az bir kere, bir şeye karşı sevgi beslemiştir. Bu da sevginin en güzel kazanımlarından biridir.
Sevgi yaşanmışlık ister. Hemen ilk gördüğün kişiyi öyle kolay sevemezsin. Ortak bir sohbetiniz, bir anınız olmalıdır bence. Sevgi paylaşılmalıdır ayrıca. Sevgisiz ve paylaşımsız olmaktansa yaşamamak daha iyidir. Çünkü hiçbir canlı sevgisiz ya da sevgisini paylaşmadan yaşayamaz. Sevmek Allah'a yakın olmaktır. Allah'ın bizlere vermiş olduğu bu muazzam duyguyu en içten şekilde yaşamamız gerektiğine inanıyorum. Yoksa hepimizin içerisinde bir parça sevgi vardır. Mühim olan bu sevgiyi en uygun kişi ile yaşayabilmektir.
Bir insanın sahip olması gereken en önemli özellik insan sevgisidir. İçinde insan sevgisi bulunan bir kişinin kimseye kötülüğü de dokunmaz. Bir insanı sevebiliyorsak, bir hayvanı ya da bir nesneyi rahatlıkla sevebiliriz. Ayrıca sevdiğimiz kişilere yeterince saygı göstermiyor ya da güvenmiyorsak sevgimiz tam anlamıyla sevgi sayılmaz.
Bu duyguyu herkesin bir şekilde yaşaması gerekir. Doğumumuzdan ölümümüze kadar bir şeyleri başarabilmemiz için bu şarttır. Mesela yalnızlık, merhamet, pişmanlık, karamsarlık gibi duyguları çoğu kimse yaşamamıştır. Ama sevgi öyle değildir. Her insan ömründe en az bir kere, bir şeye karşı sevgi beslemiştir. Bu da sevginin en güzel kazanımlarından biridir.
Sevgi yaşanmışlık ister. Hemen ilk gördüğün kişiyi öyle kolay sevemezsin. Ortak bir sohbetiniz, bir anınız olmalıdır bence. Sevgi paylaşılmalıdır ayrıca. Sevgisiz ve paylaşımsız olmaktansa yaşamamak daha iyidir. Çünkü hiçbir canlı sevgisiz ya da sevgisini paylaşmadan yaşayamaz. Sevmek Allah'a yakın olmaktır. Allah'ın bizlere vermiş olduğu bu muazzam duyguyu en içten şekilde yaşamamız gerektiğine inanıyorum. Yoksa hepimizin içerisinde bir parça sevgi vardır. Mühim olan bu sevgiyi en uygun kişi ile yaşayabilmektir.
