Bilmiyorum ne kadar doğru düşünüyor ve inanıyorum ama,birşeyleri beni üzmemek için yaptığına inanmak bile canımı çok acıtıyor.Yanımda değilsin de olmaya çalışıyorsun gibi... Sana karşı ne hissettiğimi biliyorsun, tek bilmediğin ne kadar hissettiğim, neresinde olduğum sensizliğin... İnan, o kadar istiyorum ki uzaklaşmayı senden; tabi bunu bir de yapmak, yapabilmek var. Senin için yapabileceklerimi sorguluyorum da, yanımda olman, kalman, kalabilmen ya da bir saniye fazla görmek için seni; bunlar için feda edebileceklerimi. Keşke içimdeki karşılığını sözcüklerde bulabilseydim.
Gerçekten çok şanslı... Seni bulduğu ve yaptığı herşeye rağmen kaybedemediği için, onu bu kadar sevebildiğin için. Yalan söylemeyeceğim, hoş, söyledikerimi de isteyerek söylemedim ama neyse. Evet, doğru, benimle olmanı, benden hoşlanmanı, aşık olmanı, sevmeni, bana besleyebileceğin tüm duyguları bir anlık bile olsa hissetmeni istiyordum ama, sana yemin ederim bir an bile geçirmedim aklımdan, aranıza girmeyi. Dedim ya, eğer biri, diğerine karşı birşeyler hissediyorsa, onun için en iyi olanı ister, istemek de zorunda. Diğer türlü; kendini düşünmekten,bencillikten farkı ne...
Hayatımda bir kez,senden bana karşı dürüst olmanı istesem, üzmemek için yalan söylememeni... Tek bilmek istediğim, yanlış olan tek şey zaman mıydı, yani onun hayatında olması mıydı, yoksa o olmasa da... Nerede yanlış yaptığım aslında. Çünkü eğer yanlış olan tek şey zamansa; başka bir zamanda seni bulmak o kadar da zor olmayacaktı. Ama eksiklik, sende birşeylerin esrikliğini, kalıntılarını biraz olsun bırakamamam, seni biraz olsun etkileyemememse... İnsanın içinde sürekli bir umut kalıyor ya... Aslında, yanımda olmandan başka birşey istemiyordum, küçük birşeymiş, hatta hiçbirşeymiş gibi söylüyorum ama, senden isteyebileceğim en büyük şey bu belki de.
Yazmak, söylemekten ne kadar da kolay değil mi? Ama dile getirmek gibisi de yok. Hep dile getirmeyi istedim sana ama. İşte böyle boğulmak yoruyor beni. Hayatımda hiçbir zaman yorulmadım kendimi ifade ederken, ama diyorum ya; sen farklısın. Sözcüklere sığdıramazsın ya bazen yaşadığın anları; her karşıma çıkışın, duruşun, bakışın, gülüşün, susuşun, konuşuşun, kısacası, yanımdayken ya da değil, yaptığını hissettiğim herşey düğümlüyor sensizliğimi dilimde.
Sensiz olmuyordu. Belki de sana söylediğim en büyük yalan buydu. Söylediğim tek yalan...
Gerçekten çok şanslı... Seni bulduğu ve yaptığı herşeye rağmen kaybedemediği için, onu bu kadar sevebildiğin için. Yalan söylemeyeceğim, hoş, söyledikerimi de isteyerek söylemedim ama neyse. Evet, doğru, benimle olmanı, benden hoşlanmanı, aşık olmanı, sevmeni, bana besleyebileceğin tüm duyguları bir anlık bile olsa hissetmeni istiyordum ama, sana yemin ederim bir an bile geçirmedim aklımdan, aranıza girmeyi. Dedim ya, eğer biri, diğerine karşı birşeyler hissediyorsa, onun için en iyi olanı ister, istemek de zorunda. Diğer türlü; kendini düşünmekten,bencillikten farkı ne...
Hayatımda bir kez,senden bana karşı dürüst olmanı istesem, üzmemek için yalan söylememeni... Tek bilmek istediğim, yanlış olan tek şey zaman mıydı, yani onun hayatında olması mıydı, yoksa o olmasa da... Nerede yanlış yaptığım aslında. Çünkü eğer yanlış olan tek şey zamansa; başka bir zamanda seni bulmak o kadar da zor olmayacaktı. Ama eksiklik, sende birşeylerin esrikliğini, kalıntılarını biraz olsun bırakamamam, seni biraz olsun etkileyemememse... İnsanın içinde sürekli bir umut kalıyor ya... Aslında, yanımda olmandan başka birşey istemiyordum, küçük birşeymiş, hatta hiçbirşeymiş gibi söylüyorum ama, senden isteyebileceğim en büyük şey bu belki de.
Yazmak, söylemekten ne kadar da kolay değil mi? Ama dile getirmek gibisi de yok. Hep dile getirmeyi istedim sana ama. İşte böyle boğulmak yoruyor beni. Hayatımda hiçbir zaman yorulmadım kendimi ifade ederken, ama diyorum ya; sen farklısın. Sözcüklere sığdıramazsın ya bazen yaşadığın anları; her karşıma çıkışın, duruşun, bakışın, gülüşün, susuşun, konuşuşun, kısacası, yanımdayken ya da değil, yaptığını hissettiğim herşey düğümlüyor sensizliğimi dilimde.
Sensiz olmuyordu. Belki de sana söylediğim en büyük yalan buydu. Söylediğim tek yalan...