Nağmesi hüzün çalan rüzgarın
Önüne kattığı kuru bir yaprak gibi
Saatlerce dolandım durdum karanlık odamda

Dışarda amansızca yağan yağmura inat
Tek damla düşmez oldu gözlerimden

Sonra öylece sessizce çömelip olduğum yere
Başımı dayayıp dizlerime
Ezberimi tekrarladım
''SEN'' diye




Nerdesin



Kaç zaman oldu
Uzak illerde adına türküler söyleten
Ağıtları ayyuka çıkaran gönül tahtının sahibi

Nice zamandır boş hayallerle avuttuğum
Şu biçare kalbimin harını söndürmeye
Tek bir lisanın yeterdi oysaki





Yine bahar geldi gülleri açtı şehrin
Kaç bahar oldu bilmiyorum
Aslında saymıyorum artık

Gittiğin gün
Baharıda yazıda bitti ömrümün..​