Üzgünüm Ama Yanılıyorsun!
Kimi zaman yüreğinde adını koyamadığın bir duygu beliriverirAdını koyamazsın çünkü bazen acıtır bazen mutlu ederKimileri aşk der bu meçhul duyguya Aslında adı aşk mıdır bilinmez! Soruları cevapsız bırakır Bazen çok kızarsın bazense hiçbir şey olmaz umurumda Üzer seni hem de ziyadesiyle Sonra bir gün arkasına bile bakmadan çeker gider Belki sen yüz üstü kalmışsındır arkada ama o yine de gider sen onu bağlamazsın çünkü Acıtır bu, belkide çok acıtır Yüreğinde dayanılmaz ağrılar meydana getirirAğlarsın vücudun halsiz kalana dek Unutamazsın! Vazgeçemezsin! Kabullenemezsin! Aklın almaz!Sen burda ağlarken o nasıl olurda pervasız bir şekilde gider!!
Kimsenin seni anlamadığını düşünürsün Bir anda dünya başına yıkılır Göçük altında kalırsın Kimi zaman acısı bile tatlı gelir Toparlanmak istemezsin
Sonra aradan günler, aylar belki de yıllar geçer Sen çoktan toparlanmış olursun Yaşadıkların bir anı olarak kazınır, belki de silinir hatıralarından Eğer beyninin derinliklerinde bir yerde bir kırıntı olarak kalmışsa hatırlarsın Dönüp geriye bakarsın Suratında bir tebessüm belirir ve velki de bir kahkaha atarsın Zavallı gibi günlerce bunun için mi üzülmüşüm dersin Aslında kendine gülersin İçindeki duygunun aşk değil de bir alışkanlık; basit bir alışkanlık, bir beğeni olduğunu farkedip kendine güler ve hayatına bir keşke eklersin
Sen o zamanlar bunu aşk mı sandın?değildi!Günaydın
Halbuki o zamanlar biliyordun bunun aşk olmadığını! Ama asla kabul etmiyordun Bu hep böyle olur ama kimse kabul etmez ! Aşk diye diretir Yanıldıklarını çok ama çok sonra farkeder!
Kimi zaman yüreğinde adını koyamadığın bir duygu beliriverirAdını koyamazsın çünkü bazen acıtır bazen mutlu ederKimileri aşk der bu meçhul duyguya Aslında adı aşk mıdır bilinmez! Soruları cevapsız bırakır Bazen çok kızarsın bazense hiçbir şey olmaz umurumda Üzer seni hem de ziyadesiyle Sonra bir gün arkasına bile bakmadan çeker gider Belki sen yüz üstü kalmışsındır arkada ama o yine de gider sen onu bağlamazsın çünkü Acıtır bu, belkide çok acıtır Yüreğinde dayanılmaz ağrılar meydana getirirAğlarsın vücudun halsiz kalana dek Unutamazsın! Vazgeçemezsin! Kabullenemezsin! Aklın almaz!Sen burda ağlarken o nasıl olurda pervasız bir şekilde gider!!
Kimsenin seni anlamadığını düşünürsün Bir anda dünya başına yıkılır Göçük altında kalırsın Kimi zaman acısı bile tatlı gelir Toparlanmak istemezsin
Sonra aradan günler, aylar belki de yıllar geçer Sen çoktan toparlanmış olursun Yaşadıkların bir anı olarak kazınır, belki de silinir hatıralarından Eğer beyninin derinliklerinde bir yerde bir kırıntı olarak kalmışsa hatırlarsın Dönüp geriye bakarsın Suratında bir tebessüm belirir ve velki de bir kahkaha atarsın Zavallı gibi günlerce bunun için mi üzülmüşüm dersin Aslında kendine gülersin İçindeki duygunun aşk değil de bir alışkanlık; basit bir alışkanlık, bir beğeni olduğunu farkedip kendine güler ve hayatına bir keşke eklersin
Sen o zamanlar bunu aşk mı sandın?değildi!Günaydın
Halbuki o zamanlar biliyordun bunun aşk olmadığını! Ama asla kabul etmiyordun Bu hep böyle olur ama kimse kabul etmez ! Aşk diye diretir Yanıldıklarını çok ama çok sonra farkeder!