Zifiri bir enkaz parçasıydım her artçı gözyaşımda...
Yenik bir düşmüşüm meğer sebepsiz uykularımda...
Yenik düşmüşüm sana...


Şimdi anlıyorum...
Anlaşılması gereken her bir dokunuşu...
Önceden...
Kendime dokunuyorum...
Üşümüş bir soğuk algınlığı..
Tat vermiyor senin gibi..



​

Yokluğunu anlamlandırıyor..
Sen yokken..​